| Ο ΟΝΕΙΡΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΥΠΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ |
 |
|
|
| Να σου γνωρίσω τον ονειράνθρωπο με την τρύπα στην καρδιά. Όλη τη μέρα δεν κάνει τίποτ' άλλο από το να μαζεύει ήλιους. Και τις νύχτες εκτοξεύει φωτόσφαιρες προσπαθώντας να φέξει στα σκοτάδια. Σαν μια μικρή παράφραση του μύθου του Σίσσυφου. |
 |
| Οι φωτόσφαιρες του ονειράνθρωπου, μερικές φορές, δημιουργούν παράξενες εικόνες στο κέντρο του σύμπαντος. Άλλες φορές όμως, βάζουν φωτιά στον ουρανό και καίνε τ' αστέρια. |
 |
| Εκείνος τότε τρομάζει και παίρνει το μονοπάτι που οδηγεί στην κορφή του βουνού για να κρυφτεί. Κατά βάθος δεν είναι κακός, δεν θέλει να κάψει το σύμπαν. Είναι που δεν έχει μάθει ακόμα καλά πως ο ήλιος, από μεγάλες αποστάσεις λειτουργεί λυτρωτικά. Από κοντά όμως καίει τα πάντα. Κι εκείνος τα βλέπει όλα φως. |
 |
| Μετά, επιστρέφει στις γειτονιές των ονείρων του και καρτεράει τη δικιά του ανατολή. Κι είναι πάλι ήρεμος και γαλήνιος. Πιστεύει ότι κατάφερε να διηγηθεί και να εξηγήσει στα παιδιά που τον κοίταζαν μέσα στα μάτια, όλα τα όνειρα της σελήνης και τα δικά του. |
| Αυτό το μικρό παραμυθάκι, ήταν ένα δώρο για σένα μικρέ μου ταξιδευτή, επειδή με συντρόφεψες σε τούτο το ταξίδι. Τώρα που ο ύπνος άγγιξε γλυκά τα βλέφαρά σου και σεργιανάς πια μέσα σε κήπους με ολάνθιστα λουλούδια, αφήνω ένα φιλί στο μέτωπό σου κι ένα ακόμα για να το ακουμπήσεις στα χείλη της συντρόφισσας του ονείρου μου. Έρχομαι κι εγώ να σε συναντήσω εκεί που ταξιδεύεις. Δυο λέξεις μόνο ακόμα. Μη ψάχνεις για εξηγήσεις όταν βγαίνεις από το όνειρο. Να καρτεράς μόνο τη στιγμή που θα ξαναμπείς. ...Τούτη την ιστορία διηγήθηκα ένα βράδυ με ξαστεριά σε ένα κοριτσάκι που δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Κι από τότε χάθηκε στα παλάτια του ύπνου. Ήταν η συντρόφισσα του ονειράνθρωπου... |
 |
| 8 Σεπτεμβρίου 2000 |
 |
 |
 |