ΣΤΙΓΜΕΣ
Για το ταξίδι και μόνο για το ταξίδι. Για τη διαδρομή που αξίζει όσο κανένας προορισμός.

Αγαπάω πολλά πράγματα από αυτό το ταξίδι, μικρά και πολύτιμα πραγματάκια, όπως:
Τα χιλιόμετρα μέχρι το αραξοβόλι μου και τη διαδρομή προς αυτό.
Το αλεπουδάκι που συναντάω τα ξημερώματα καθώς διασχίζει άφοβα την αφιλόξενη άσφαλτο, περνώντας ανάμεσα από σπίτια με τρομαγμένους γιάπηδες κάποιων ακριβών Σαββατοκύριακων.
Το ανοιχτό παράθυρο της Ford μου και τον αέρα που χιμάει ορμητικός να καθαγιάσει την ανήμερη επιθυμία μου να γιορτάσω.
Τη μουσική που ξεχύνεται από τα ηχεία, περνάει στο αίμα μου και συνεχίζει το ταξίδι της μέχρι να φτάσει και στο τελευταίο μου μόριο.
Τη Yamaha μου με τις λυτρωτικές της ικανότητες.
Τον ληστή μου που με περιμένει μέσα στα σκοτάδια για να σιγουρευτεί πως είμαι καλά πριν συνεχίσει τη βάρδιά του.
Τη σιδερόπορτα που τρίζει για να με κάνει να προσέξω την παρουσία της.
Τον τσιμεντένιο διάδρομο.
Το αγιόκλημα που με υποδέχεται με το άρωμά του.
Τις τριανταφυλλιές μου που δίνουν τη δική τους μάχη για να κερδίσουν την προσοχή μου.
Το χώμα του κήπου που μυρίζει υγρασία και προσμονή.
Τις νύχτες που γίνονται μεσημέρια.
Τις βόλτες μου στη θάλασσα.
Τα τοπία που διακρίνω.
Την άνοιξη.
Τα καλοκαίρια που θα έρθουν.
Τη γλυκιά θαλπωρή του φθινοπώρου.
Τους χειμώνες.
Τα πέτρινα Κυκλαδίτικα μεσημέρια.
Τους βυθούς και τις απάτητες κορυφές μου.
Το λύκο που έχει φωλιάσει μέσα μου και μου ζητάει το δικό του μερτικό από αυτό το μεθύσι.
Τα βιβλία που διαβάζω.
Τις μουσικές που ακούω.
Τα φαγητά που μαγειρεύω.
Τις ατέλειωτες συζητήσεις.
Τα κοχύλια και τα βότσαλα που βρίσκω σκάβοντας στην άμμο.
Τα χρώματα από τις ζωγραφιές.
Τα ψώνια στα μαγαζιά.
Τις εκδρομές.
Τον ουρανό και τα αστέρια που κοιτάζω τις νύχτες του καλοκαιριού.
Την άμμο που ξαπλώνω.
Τα ρυάκια που με βρέχουν.
Το κρασί που μεταλαβαίνω.
Αγαπάω την κάθε στιγμή που έρχεται, με αγγίζει και φεύγει, υπενθυμίζοντάς μου πως, τίποτα πολυτιμότερο δεν θα αποτελέσει ποτέ την ατομική μου περιουσία, πέρα από τις καταθέσεις μου σε μικρές και μεγάλες στιγμές στο βιβλιάριο με τις αναμνήσεις μου...
29 Οκτωβρίου 2000
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΙΣ ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΙΔΕΣ