 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| Mumbai (Bombay) Van de Indiase miljoenensteden is Bombay de modernste (maar ook de duurste) stad, gelegen op een schiereiland aan de westkust van India, aan de Arabische Zee. Sinds 1996 is de officiële naam van de stad door het fundamentalistische Shiv Sena-bestuur veranderd in Mumbai. In vroegere tijden was het een moerassig gebied, maar tegenwoordig is het drooggelegd. Bombay is het economische centrum van het land, mede door de gunstige ligging ook de belangrijkste havenstad van India. Er wonen meer dan achttien miljoen mensen, er zijn hoge wolkenkrabbers en de stad doet zeer westers aan. De metropool is ook het centrum van de filmindustrie en er worden jaarlijks meer films gemaakt dan in Hollywood. Door de economische groei trekken veel kanslozen vanaf het platteland naar de tweede stad van India, waardoor er in de loop der tijd vele krottenwijken om de stad heen zijn ontstaan. Nergens is het verschil tussen arm en rijk zo zichtbaar als in Bombay. Je struikelt bijna over de bedelaars en kansarmen. In Bombay wonen veel Parsen en Jains, het kastestelsel is hier ook sterk ontwikkeld, hele bevolkingsgroepen leven naast elkaar maar bemoeien zich totaal niet met elkaar, ze lijden hun eigen leven. |
| --6 oktober 2002-- On the road again !!! Na een gevarieerde mix van transportmiddelen (belbus, trein, TGV, vliegtuig en taxi) zijn we met maar 1 uurtje vertraging, om 10u a.m. plaatselijke tijd, in ons eerste hotelletje gearriveerd. In het Bentleys Hotel had ik op voorhand, via internet, reeds een kamer gereserveerd. Als je na je eerste dag treinen en vliegen in een grootstad aankomt, is het wel gezelliger om niet meer naar slaapgelegenheid te moeten zoeken, maar gewoon op je bed te kunnen neerploffen. De reis is voorspoedig verlopen. Het ietwat oudere vliegtuig van Air India (enige gebrek was dat de leeslampjes voortdurend aan en uit sprongen) heeft ons, hoge torens en amerikaanse bombardementen boven Irak vermijdend, veilig in India neergezet. Ondertussen hebben we ook al, na ettelijke kilometers wandelen onder een bloedhete middagzon (idioten dat we zijn !), ons treinticket naar Goa gereserveerd. Dinsdag ,8-10-2002 om 10u50 pm, vertrekken we in 3e klasse A.C. (meteen maar door de zure appel gebeten en alle europese comfort achter ons gelaten) voor een 12 uur durende treinrit naar Madgaon, Goa. -- 7 oktober 2002 -- Alhoewel de weersvoorspellingen aangaven dat het zondag en maandag zou stormen en regenen in Bombay, is de lucht hier volledig open en maakt een stekende zon het hier bloedheet. Zelfs de Indiers klagen dat het te heet is. Vandaag hadden we gepland om wat sightseeing te doen in Bombay, maar veel is hier niet te beleven in deze drukke en vuile stad en alle toeristische trekpleisters (zoals het 'Prince of Wales' museum) zijn gesloten op maandag. Op 'n halve dag hadden we het zowat gezien. Ik ben blij dat we morgen deze vieze stad kunnen verlaten en naar Goa vertrekken. Eerst een paar weekjes zon en zee alvorens de rest van Zuid-India te exploreren. Kwestie van een bruin tintje te kweken, zodat we niet te veel opvallen tussen die donker gekleurde Indiers. O ja, ook nog effen het Air India-gebouw binnen gelopen om te informeren hoeveel een retourtje naar Thailand zou moeten kosten. Ongeveer 18.000 rupees (1 euro = 47 rupees). Er zijn twee vluchten per week en moeten niet te lang op voorhand boeken. Zo kunnen we later nog beslissen of we onze originele planning, om na nieuwjaar door te reizen naar Thailand, zullen aanhouden. |
| klik op de vlag voor een kaart van India |
| MUMBAI 6 oktober 2002 - 8 oktober 2002 |
| -- 8 oktober 2002 -- Onze trein naar Madgoan (Goa) vertrekt pas om 22u50, zodat we vandaag nog wat tijd kunnen spenderen aan toeristische uitstapjes in Mumbai. 1e stop : 'Het Prince of Wales'museum. Volgens onze reisgids (Lonely Planet) een absolute must als je in Bombay bent. Wij zijn er te voet naar toe gegaan (kwestie van de tijd te verdijven). Daar aangekomen, blijkt dat zowel de naam als de inkomprijs veranderd zijn. Daar waar vroeger de inkom 30 rupees was, blijkt dat alleen nog voor Indiers te gelden. Buitenlanders moeten ineens 350 rupees betalen. We zijn wel goed, maar niet gek. Ons budget was al genoeg op de proef gesteld in deze veel te dure, stinkende stad, zodat we dan maar rechtsomkeer gemaakt hebben. Dan maar naar de 'Gateway of India' gewandeld en daar een boot genomen naar Elephanta Island. De Portugezen hebben dit eiand niet zo genoemd omdat er olifanten zouden leven op dit eiland, maar omdat er indertijd een groot olifantenstandbeeld op het strand stond (dat in 1814 echter is ingestort). Het eiland staat bekend om zijn Maharashstan, uit rots gebeeldhouwde, architectuur in grotten. Na een gezellig uurtje op de boot, kwamen we op het eiland aan, alwaar een tocht naar de top van de berg (waar de grotten zijn) begon. Een hele tijd (en veel zweet) later kwamen we boven aan de ingang aan, om weer vast te stellen dat er een speciale buitenlandersinkomprijs van 300 rupees per persoon was. Nu we toch zover gekomen waren, hebben we dan toch maar betaald. Er was echter zo goed als niets meer over van deze fameuze beelden, omdat de Portugezen ze indertijd grotendeels vernietigd hadden. Ik heb geprobeerd om een foto te maken van een overgebleven beeld, maar ik vrees dat het er te donker was voor een perfect beeld. Nu ja, al bij al, was deze tocht toch een mooi alternatief voor het drukke Bombay. We hebben tenminste een mooie boottocht gehad en een mooi eiland kunnen bezichtigen. naar vervolg verslag (GOA) : |
 |