(Op)voeden is (g)een Kunst
                                                        FEEST?!

Ik snap er helemaal niks van. Staan ze daar opeens met z`n drieën voor mijn bed en beginnen ze keihard een liedje te zingen. Wat zou er aan de hand zijn? Ik schrik me helemaal wezenloos, maar ik ben te verbaasd om het op een krijsen te zetten. Papa kijkt wel heel erg blij, en mama en Reggie zwaaien met hun armen in de lucht.  Ze roepen een raar Grieks woord wat klinkt als “per fiets gejat”. Wat zou dat betekenen?
Ik word uit bed gehaald, eigenlijk veel te vroeg, maar goed, al dat enthousiasme zal wel ergens goed voor zijn, dus ik laat het me maar welgevallen. Snel een schone luier aan en dan gaat het in colonne naar beneden. Daar wacht me de volgende verrassing. Allemachtig, wat is er in de kamer aan de hand? Er hangen een paar lange slierten in allerlei kleuren van muur tot muur, met daaraan allerlei gekleurde ballen. Het lijkt wel of er iets te vieren valt. Het ziet er in ieder geval feestelijk uit.
Ik mag op de grond zitten. Pff… effe bijkomen van al die drukte, doch niet voor lang. “Kijk eens Nina, je hebt ook kadootjes”, Reggie  houdt een kleurig ingepakt doosje voor mijn neus. Wat moet ik hier nou mee? Ik rammel er maar eens mee, met als gevolg dat mama het me weer snel afpakt. Oeps, ze kijkt ietwat zorgelijk. Reggie pakt het uit. Er zit een drinkbeker in, wat moet hij daar nou mee? Daar is-ie toch veel te groot voor?
Er staan nog meer cadeautjes klaar om uitgepakt te worden. Blijkbaar zijn ze voor mij, want ze worden pal voor me op de grond uitgestald. Reggie helpt met uitpakken.
Een autootje van plastic waar je op kunt zitten (ik kan helemaal geen autorijden), een knuffel die “koetjeboe” zegt en rare zwart-witte vlekken heeft (had mama die niet kunnen wassen), een paraplu met gaatjes erin, als je er water in doet, komt het er weer uit, snap het nut niet van het ding. Waarom krijg ik dit nou allemaal?
De bel gaat. Daar heb je opa en oma en de andere opa en oma ook nog. Wat is er toch allemaal aan de hand?? Alweer krijg ik allerlei pakjes. Wat zou er in de envelop zitten die mama van opa krijgt? Ik weet niet wat ik met die pakjes allemaal aanmoet. Een knuffel, en nog een. Een boekje dat ritselt (irritant), een hoop plastic bekers, in verschillende maten, blijkbaar kun je er een toren van bouwen (het wordt pas leuk als die toren omvalt).
Dan moet ik in mijn stoeltje gaan zitten. Er komt een rare ronde schijf op tafel met in de midden een brandend paaltje. “Blaas het kaarsje maar uit, Nina”.
Wat bedoelt mama nou toch? Opa`s wangen bollen op, wat gebeurt er toch? Ook beide Oma`s doen hetzelfde. Nou dan doe ik dat ook maar. Toch eens even voelen aan die ronde schijf. “Nina!!!!!” Oei, wat klinkt mama ineens boos. Daar moet ik toch eventjes van huilen. Ik word opgepakt door een opa. Wild sla ik met mijn handen en krijg zo`n rare gekleurde bal te pakken. Goh, wat een gek ding, hij weegt bijna niks. Ik mag weer op de grond gaan zitten. De ronde schijf wordt aan stukken gesneden en alle grote mensen beginnen te smakken. Ook Reggie doet driftig mee. Ik vind mijn bal veel leuker. Als je hem omhoog gooit, dan valt hij heel zachtjes. En het doet niks pijn. Leuk spelletje. Omhoog………en weer omlaag. Papa zit hoofdschuddend op de bank. “Daar koop je je nou arm voor, speelt ze met een ballon.”
Wat zou een ballon zijn?


Gr. Nina