 |
 |
| Vanaf het begin , was jij altijd daar. Als ik getroost wilde worden, stond je altijd klaar. Er waren dingen die ik niet begreep, jij wist ze altijd uit te leggen. Je leerde me lopen, leerde me fietsen, je leerde me de woorden zeggen. Je stopte ook met werken, een dure auto hoefde niet voor jou. Aan dure kleding wilde je niet denken, want, ik smeerde snot aan je mouw. Ik ben nu veel ouder, en ik woon al heel lang niet meer thuis. Maar ik voel altijd weer iets van vroeger, als ik bij jullie ben in mijn ouderlijk huis. langzaam aan begon ik te begrijpen. Ja mam ik weet het nou. Eigenlijk gaf je me twee levens, dat van mijzelf en dat van jou. |
 |
 |
|
|
 |
 |
 |