AIKIDO
Aikido is een moderne Japanse krijgskunst, gesticht door Ueshiba Morihei. Het is uniek als krijgskunst in de nadruk die het legt op ethische principes die tot uitdrukking komen in de technieken. Hoewel Ueshiba Morihei al meer dan 20 jaar voor de oorlog aktief was, wordt algemeen aangenomen dat de huidige vorm van het Aikido ontwikkeld is in de jaren na de tweede wereldoorlog.
De technische wortels van het Aikido liggen in de Daito ryu, de familiestijl van de Takeda-clan. Ueshiba combineerde deze oude stijl met principes van de Kashima Shin Ryu zwaardtechnieken, en voegde er zijn persoonlijke bevindingen aan toe.
Ueshiba was ook sterk beinvloed door de Omoto kyo, de neo-Shinto sekte van Deguchi Onisaburo. De stichter van Aikido absorbeerde een groot deel van de Omoto leer, die sterk overeenstemde met zijn eigen opvattingen over de dynamische harmonie van het universum.
Aikido kende een explosieve groei sinds 1950. Morihei was toen al voorbij de 70 en speelde zelf geen rol meer in de verspreiding. De drijvende krachten waren Tohei Koichi, Shioda Gozo, Mochizuki Minoru, Tomiki Kenji, en Ueshiba Kisshomaru.
Deze centrale figuren zijn ook verantwoordelijk voor de ontwikkeling van de huidige grote stijlen van Aikido. De afstamming van bijna elke bestaande school gaat terug tot deze eerste leraren. Deze leraren beweren allemaal dat ze Aikido doorgeven zoals Ueshiba het hen geleerd heeft. Waarschijnlijk is dit ook zo, ook al hebben sommige stijlen maar weinig met elkaar gemeen. Ueshiba Morihei was niet bepaald een consequent leraar. Net zoals zijn leermeester Takeda Sokaku leerde hij ieder student op de manier waarvan hij dacht dat ze het best bij deze persoon paste.
Gedurende jaren was Aikido in Belgie een franstalige aangelegenheid, omdat de Japanse experts in Frankrijk verbleven. Theo Walravens trainde in het begin van de jaren 60 onder Pierre Nyssen in de Aikikai club van Molenbeek. In 1969 behaalde Theo Walravens zijn eerste dangraad en richtte hij in Ternat een Aikido school op die zijn naam draagt, AIKIKAI-THEO WALRAVENS-TERNAT en die bij de pioniers in Vlaanderen mag gerekend worden. De club is aangeloten bij de federatie A.B.A.M.J.- F van Tony Thielemans.
Tony Thielemans leerde aikido bij Julien Naessens, zelf een leerling van Noro, en opende zijn eigen Brusselse dojo in 1959. Hij gaf in 1967 het eerste Belgische boek uit over aikido en kendo (Le guide Marabout de l'aikido et du kendo). Ten tijde van deze publicatie was hij 3de dan judo, 3de dan aikido, en voorzitter van l'Association Belge d'Aikido, Kendo, et Arts Martiaux.
In hetzelfde jaar was zijn Yama Arashi dojo de lokatie voor de Europese kendo hatsu geiko, met Tadakatsu Shiga, Kotaro Hokage, en vertegenwoordigers uit Duitsland, Holland, Frankrijk, Engeland, Belgie en Zweden. Hij is thans voorzitter van de federatie A.B.A.M.J.- F. (erkend door ADEPS).
Examens worden afgenomen door een jury voorgezeten door de voorzitter van de federatie.
De Yoshinkan 'Huis voor het ontwikkelen van de geest' werd opgericht na de tweede wereldoorlog. Deze aikidostijl wordt wel eens "de harde stijl" genoemd, want de trainingmethodes zijn een product van de harde en meedogenloze periode die Soke Shioda meemaakte als student bij Morihei Ueshiba.(Periode voor WO II - niet te verwarren met de aikido stijl van de familie Ueshiba die na de oorlog ontwikkeld werd.)
De Yoshinkan Aikido heeft zowat 150 basis technieken welke steeds herhaald worden in de aikidoles, deze laten de student toe om de overblijvende technieken (ongeveer 3000) op een effectieve manier uit te voeren.
Yoshinkan Aikido is geen sport. Aikido is het ontwikkelen en het versterken van het lichaam en geest, en de praktische zijde van aikido mag nooit vergeten worden. Evenwel, Aikido is er voor iedereen, ongeacht de leeftijd, geslacht, ras of cultuur.
SHIODA-IYAF
Yoshinkai France