ภูสอยดาว

บันทึกการเดินทาง 10  - 11 กย.2547

หน้าแรก หน้าสอง หน้าสาม หน้าสี่ หน้าสุดท้าย

ที่ตลาดสดชาติตระการ กำลังซื้อหมูปิ้งกะข้าวเหนียวกัน

ที่ทำการฯ ภูสอยดาว รถกะบะกะคนกำลังขนสัมภาระลง

รูปมาตราฐานที่ต้องถ่ายก่อนขึ้นภูสอยดาว

ขอพรก่อนขึ้นภูที่ศาลเจ้าพ่อ...

เห็ดหลินจือตามขอนไม้ผุ

หน้าแรก

การเดินทางครั้งนี้เป็นอุบัติเหตุหรือความตั้งใจ ผมไม่สามารถบอกได้

พี่กำจร ไปภูสอยดาวหรือเปล่า พี่รัตน์ไปด้วยนะ นั่นคือตุ๋มผ่านเสียงผ่านลำโพงโทรศัพท์มือถือที่กำลังแนบติดหูด้วยไหล่ข้างขวา เพราะมือผมกำลังแบกสิ่งของเต็มไปหมด และอยู่ในลิฟท์ด้วย

เฮ้ย ค่อยคุยกัน ตอนนี้ไม่ว่างว่ะ ผมตอบไป และนั่นคือเหตุการณ์ก่อนจะเดินทาง 3 วัน และผมลืมนึกถึงเรื่องนี้ไป จนวันเดินทางคือวันที่ 10 กย.มาถึง

อ้าว พี่เล็กได้ข่าวว่าจะไปภูสอยดาวเหรอ  น้องที่ทำงานทัก

เออว่ะ รู้มาจากไหนวะ

ผมเพิ่งนึกได้ว่ายังไม่ตัดสินใจ จึงโทรหารัตน์เพื่อติดต่อตุ๋ม แต่ได้รับคำตอบมาว่า "เต็มแล้ว"

เออ เต็มก็จะไป จะไปด้วยรถทัวร์แล้วต่อด้วยอะไรก็ได้วะ ความดันทุรังเริ่มก่อกำเนิด...

เจ้าตุ๋มจึงช่วยอีกแรง แนะนำการเดินทางด้วยรถทัวร์ต่อด้วยรถเหมา และแนะนำให้เจอกับนักเดินทางอีกกลุ่มที่หมอชิต

ผมเขียนใบลาให้เจ้านายเซ็นอนุมัติ 2 วันเรียบร้อย

เคลียร์งาน

วันนี้ผมไม่ใคร่จะมีใจทำงานเท่าไรแล้วล่ะ ห่วงแต่คิดว่าจะจัดกระเป๋าเป้ยังไง เอาอะไรไปบ้าง จะไปซื้อตั๋วทันไหมนี่ มีด จดๆๆ ไฟฉาย  จดๆ ยา จดๆๆ....กันลืม

พอเลิกงานหกโมง รีบกลับบ้านไปจัดสัมภาระ จำได้ว่าจดไว้ในกระดาษ แต่ลืมเจ้ากระดาษที่จดเตรียมไว้ที่ทำงาน เวรกรรมจริงหนอ...

จัดไปจัดมาล่อไป 3 ทุ่ม จึงต้องรีบเดินทาง มอไซต์ 10 บาท bts 18 บาท แท็กซี่อีก 60 ถึงหมอชิตตอนเกือบ 4 ทุ่ม

ติดต่อตุ๋มว่าจะเจอน้องๆยังงัยโว้ย ตุ๋มบอกน้องๆอยู่ที่ร้าน tkc แล้ว เค้ามายืมเต้นท์และแวะกินข้าวที่ร้าน รอไปขึ้นรถตอน 5 ทุ่มโน้น อ้อ ไปขนส่ง พิโลกยานยนตร์นะ เออๆ พิโลกยานยนตร์ๆๆ ห้าทุ่ม แต่พอไปซื้อ ห้าทุ่มเต็ม มีห้าทุ่มสิบ เหรอครับ ก็ได้ครับ ห้าทุ่มสิบ ซื้อเสร็จ รอที่สถานี เริ่มหิว เพราะยังไม่ได้กินข้าวเย็นเลย ไปที่ฟาสท์ฟู้ด และคูปอง แต่ไม่รู้จะกินอะไร เพราะทุกร้านขายเหมือนกันหมด ยังกะเอากับข้าวมาจากหม้อเดียวกันทั้งนั้น เป็นพวกกับข้าวเย็นๆน่ะ ไม่รู้เก็บมากี่วันแล้วด้วย ผมไม่อยากเสี่ยงกินอาหารในระหว่างเดินทางไกล ผมจะไปซื้อเคเอฟซีไก่ทอดฝรั่งเพราะน่าจะปลอดภัยกว่า แต่เจอระบบไม่ตามคิว โมโห ไม่ซื้อ ไม่กินแล้ว เวร...  ในที่สุดจึงไปซื้อมันฝรั่งเลย์กะน้ำเปล่ากินประทังชีวิตไปก่อน

ผมได้รับโทรศัพท์นัดพบกับน้องๆ ผมเรียกว่า กลุ่มคซก.(comsci9 )ฝน ออ แคท เอ๊ะ แล้วอีกคนล่ะ กำลังโทรศัพท์อยู่  โบว์ค่ะ แต่ผมเรียก โม มาตลอดทั้งวัน

เราเดินทางไปด้วยรถทัวร์พิโลกยานยนตร์คนละคัน แต่มีจุดหมายเดียวกันคือ พิษณุโลก สมาชิกกลุ่มคซก.ออก 23.00 ส่วนผมออก 23.10 เดินทางก่อนผม 10 นาที แต่ผมกลับถึงก่อน ตอนตี 3 ครึ่งถึงก่อนน้องๆ 15 นาที

ขนส่งไม่เคยร้างผู้คน ตีสามกว่า คนมีประปราย นั่งบ้าง นอนบ้าง รอรถตามกำหนดที่จะไป มีคนหลายคนซึ่งดูหน้าตาก็รู้ว่าเป็นคนขับรถส่งคนจากนี่ไปโน้น ย้ายไปย้าย ถามไปนู้น ไปนี่ ผมหันไปหันมา ทุกขนส่งจะเป็นแบบนี้ ส่วนใหญ่จะเป็นรถเหมาจ่าย จนผมสแกนหาเจอคนที่ถามภูสอยดาว

ถูกต้องคร้าบ..... ภูสอยดาว ผมอยากจะยกนิ้วชี้ไปทางคนถามแบบปัญญานิ่ม.... รายการเกมส์โชว์อะไรบางอย่างที่ยังหาข้อยุติไม่ได้ว่า คนเล่นเก่งจริงหรือแค่โชว์

ไปภูสอยดาว ราคาเท่าไหร่?  เจ้าของรถตกใจที่ผมถามจริง เค้าทำตากรอกไปมาอย่างใช้ความคิด สักพักจึงตอบมา

2500 ไปกลับ คือวันกลับมารับนะครับ

เดี๋ยวก่อนนะ เพราะผมรอให้มาครบทีมก่อน แล้วค่อยตัดสินใจ

เมื่อกลุ่ม คซก.มาครบแล้ว เราทำการรวมระดมความคิดกันและกลั่นออกมาว่า ไปเที่ยวเดียวก่อน เท่าไหร่? และในที่สุดก็สรุปกันที่ 1250 บาท 5 คนเฉลี่ยคนละ 250 เที่ยวไปอย่างเดียว ส่วนเวลากลับค่อยว่ากันทีหลัง

การเดินทางจากพิโลก สู่ ภูสอยดาวเริ่มขึ้นตอนตี 4 ด้วยรถกะบะด้านหลังมีหลังคาคลุม แน่นอนเรานั่งหลังกันหมด สองข้างทางยังมืดอยู่ สถานที่ต่างๆผ่านไปเรื่อยๆ เราจึงได้มีโอกาสทักทายสอบถามระหว่างกัน ทั้งนี้เพื่อลดอาการเก้อเขินและประหม่าต่อกัน ในฐานะที่เราจะต้องร่วมหัวจมท้ายกันอีกนาน

คนขับผู้ช่ำชองการขนส่งจากพิโลกมาภูสอยดาวแวะที่ตลาดในอำเภอชาติตระการตอน 6 โมงนิดๆ เพื่อให้เราได้ซื้ออาหารสดไว้ทำกินและของใช้บนภูเขากันและที่นี่เองที่เราได้พบปะกับเจ้าตุ๋ม รัตน์และคณะที่มาด้วยรถตู้เหมาจ่าย ได้คุยกันเรื่องเหมารถมา เค้าบอกว่าราคาค่าเหมารถกะบะจากชาติตระการไปภูสอยดาว 1500 บาท แพงกว่ามาจากพิโลกด้วยซ้ำไป แต่ผมไม่ได้ถามต่อว่าราคานี้ไปกลับด้วยหรือเปล่า?

 ต่อ->