5 januari begint de school weer. We ontbijten allemaal samen want Sam zijn eerste schooldag is een grote gebeurtenis. Hij heeft zijn groene krokodillenrugtas al klaar staan en heeft net als grote broer en zus nieuwe kleren aan.
Het schoolbusje stopt voor de deur en Boyd en Richell stappen in. We zwaaien ze uit en dan is het tijd om Raven aan te kleden en in zijn maxi cosi te zetten. We zetten de jongens achterin de auto en rijden richting school. Richell en Boyd zijn nog onderweg want de bus staat nog niet op zijn plaats.
Sam heeft er zin in. Als de grote broer en zus er eindelijk aankomen laten Rob en ik hem duidelijk zien dat ze uit de bus komen die ze is komen halen. Hij lijkt het helemaal door te hebben.
De bel is al gegaan en iedereen gaat in rijen staan. De juf komt met Sam babbelen en neemt hem aan het handje mee naar zijn rij. De klas gaat naar binnen en de trap op naar boven, Sam wandelt braaf mee en doet boven ook zijn jasje uit en hangt alles op de kapstok, hij had van het kennismakingsbezoek onthouden dat hij een aardbeistempel op zijn plekje had dus hij weet waar hij zijn moet. De aardbeistempel houdt hij de hele kleuterklas en daar gaat hij ook zijn tekeningen mee merken.
Hij geeft ons nog een kus en dan vertrekt hij de klas in. Geen tranen, geen angst maar een zelfverzekerd kereltje wat weet dat hij een leuke tijd gaat hebben daar!
Rob en ik keren tevreden naar huis, en zweren dat we Raven minstens tot zijn 16e niet naar school laten gaan. We drinken wat koffie, en vullen de morgen vooral met dralen.
Om 12 uur ga ik het joch halen. Hij zit al in de eetzaal waar de andere kleuters aan de boterhammen zitten. Beetje raar dat iedereen op school blijft en hij met mamma meemoet vind hij het wel. Toch gaat hij braaf mee naar huis.
Ik was van plan hem thuis te laten s’middags om eerst maar eens de ochtenden te wennen maar hij geeft zelf duidelijk te kennen dat hij terug naar school wil.
Hij heeft het daar zo fijn!! Hoe voorzichtig ik hem ook had willen laten wennen, hij is best in staat zijn eigen weg te kiezen en woensdagmiddag haal ik hem niet meer uit school, meneer neemt de bus wel. Donderdagmorgen vertrekt hij met zus en broer dan ook met de bus en heeft brood bij voor tussen de middag, tot kwart voor vier is hij dus van huis af. En vanaf die donderdag gaat hij dus hele dagen naar school.
Als ze alle drie de bus uit komen rollen zitten Boyd en Rchell enthousiast achter hun glas thee te vertellen hoe leuk ze het vinden dat Sam er bij is nu. Ik vind het hartstikke fijn dat ze het zo goed stellen met z’n drietjes op school, maar het is wel stil thuis hoor!!
Het hele ritme van de dag moet weer aangepast worden want we moeten vroeg eten nu Sam op school gaat. Hij is pas 2,5 jaar en heeft nog veel slaap nodig, dus om kwart voor 6 gaat ie schoon en fris zijn bedje in tot de volgende morgen kwart na 7.
Op die manier kan hij het goed volhouden zo de hele dagen naar school.
Richell begint de tweede week van school te klagen over “vaak hoofdpijn” . Er heerst van alles aan griep en verkoudheden maar van hoofdpijn houd ik niet, en ik maak me best zorgen. Rob vind het allemaal niet zo zorgelijk en vind dat ik er maar niet meer naar moet vragen want hij vermoed dat het een beetje aanstellen is. Als enige mag ze van hem niet meer na het eten achter de pc, omdat dat ook een oorzaak van hoofdpijn kan zijn. Zelf schroef ik de bedtijd terug van kwart voor 8 naar 7 uur.
