Het is carnaval in Zoutleeuw, wat betekend dat ook de kermis er staat. Raven en Rob zijn ziek en blijven thuis maar met de andere drie trek ik ten strijde. Dit uiteraard in feestkostuum.
De carnaval is hier vooral ontzettend populair bij de kinderen omdat ze vanuit de praalwagens geen confettie maar SNOEPJES gooien. Ze hebben dus allemaal een plastictasje bij voor het “rapen”.
Deze mamma heeft maar twee handen en met drie kinderen erbij zie ik de drukte dus niet zo heel erg zitten. We blijven dus een beetje uit de grootste drukte en staan langs een kruispunt waar de stoet ook langs gaat komen. Daar horen we de feestmuziek al en al snel komen de dansmariekes de hoek om met daarachter de eerste snoepstrooiende wagens. Enthousiast rapen de kinderen de snoepjes op en stoppen die vliegensvlug in hun tasje om te wachten op de volgende werpende wagens. Chips, lolly’s, zakjes tum tum, het vliegt van boven naar beneden. Richell en Boyd zijn supersnel maar Sam kan het allemaal niet bijhouden. Het eerst snoepje wat hij raapt word uit het papiertje gehaald en opgesnoept terwijl hij wat wazig op de grond kijkt waar de rest is gebleven. Een aardige meneer heeft wel plezier in het kereltje en begint mee te rapen voor het joch als de volgende lading naar beneden komt. Richell en Boyd stoppen ook steeds iets in zijn tasje. Wat meneer raapt stopt hij Sam in zijn tasje en het ventje bedankt steeds vriendelijk terwijl hij in de tussentijd het zoveelste snoepje van het papiertje ontdoet en in zijn mond laat verdwijnen. Daar komt een lading kauwgom naar beneden en kauwgom lust meneer ook wel. Hij heeft een flinke lading geraapt en wil ze in zijn zak stoppen. Dat is natuurlijk een grote fout want Sam loopt op de man af, houdt uitnodigend zijn tasje open en zegt:”doe maar in.” Meneer en zijn kameraden schieten in een enorme lachbui maar Sam krijgt de kauwgom.
Dan komt de auto van de appelveiling en die werpen appels in de handen van de kinderen. Richell en Boyd hebben er ieder twee gekregen en Sam heeft er 1, maar op straat vind hij er nog 1 die wel flink beschadigd is. Och, hij is de beroerdste niet en de mooie appel gaat in zijn zak en de andere………….die is voor de aardige meneer!!
Na de optocht gaan we even over de kermis, Boyd en Richell gaan de vliegtuigjes ieder twee keer in en Sam laat duidelijk merken dat hij het niet meer naar zijn zin heeft. Als de lucht begint te betrekken en dreigende wolken samenpakken gaan we naar huis. Richell en Boyd vrolijk huppelend en lachend, en Sam sjouw ik mee op mijn arm. Zodra we in de auto stappen hebben ze meteen door dat het flink koud is geworden. Thuis in een warm badje en aan de chocomel met op tafel natuurlijk al het snoep wat ze geraapt hebben,volgens de weegschaal 2,5 kilo. Ze kiezen er ieder een paar uit die ze op mogen eten en vertellen de thuisblijvers tot in details wat ze meegemaakt hebben. Ze hebben genoten van de stoet en morgen mogen ze terug naar de kermis!!
