De kerstvakantie is aangebroken, zoals bijna overal komt hier ook een boom in huis. Het is een kunstkerstboom die we nu voor het derde jaar zetten. De dozen ballen slingers en lampjes gaan open en de schade valt mee, er is weinig gesneuveld dus we hoeven niets bij te kopen. Terwijl Rob aan de pc zit zet ik met de kinders de boom op. Hij komt op een kastje te staan wat nog van oma is geweest……..oma die vorig jaar tweede kerstdag is gestorven. Och, wat een oma was dat….ze breidde truien en poppen en sokken en je kreeg er een koekje bij je eerst kopje koffie, dan ging het groene tupperwaredoosje dicht, ze hield veel van frikadellen die at ze voor het eerst bij mij toen ze al dik 85 was. Toen haar dochter stierf aan kanker is oma heel hard achteruit gegaan, ze praatte er weinig over maar leed in stilte. Ze stierf en op haar begrafenis klonken de woorden “ zij gaat nu naar wie zij liefheeft en moest missen in het leven hier” . Dat vond ik een mooie zin, ik kon daar wel iets mee. Gelukkig verdwijnen mensen die sterven nooit helemaal, want de herinneringen aan hen houden hen toch bij ons.
De gedachten aan oma verdwijnen naar de achtergrond en keuvelend begint het boompje er gelikt uit te zien.Later in de week hangt Rob door het hele huis langs het plafond kerstlampjes en is huize van Looyen klaar voor het feest van de geboorte van Christus, of voor de viering van het nieuwe licht………wij vinden het best!! De kerst verloopt hier rustig en knus zonder teveel poespas en overdreven veel snoep en dingen, met als hoogtepunt de gourmet ’s avonds. Uiteraard liggen er cadeautjes onder de boom want voor iedereen is er wat moois gekocht. Mijn cadeau paste de deur niet door dus die stond al buiten ingericht en wel. Een kooi voor de fretten, zelf van marktplaats geplukt, door Rob 150 kilometer verderop opgehaald, en door Djanga en Hunter met veel frettenpret in beslag genomen…..zeldzaam mooi, een sieraad voor ons terrasje. Richell is zielsgelukkig met haar doos make up en haar zilveren oorbellen(ja hoor ze kreeg nog veel meer) Boyd en Sam nemen de vrede op aarde niet zo nauw en beginnen meteen een partijtje zwaard vechten in het nieuwe ridderornaat en Rob kijkt na het uitpakken van de cadeaus op de klok of de tijd al schappelijk genoeg is om de fles cognac open te trekken die onder de boom vandaan kwam.
