Door het open venster van de hotelkamer snuiven we de koele ochtendmist op. Dit wordt weer een prachtdag. De lucht is strakblauw maar de zon schuilt nog achter het alpenmassief. De stramme benen komen langzaam op gang en een warme douche doet ook deze dag weer wonderen. De afgelopen avond hebben we heerlijk gegeten in Samoens waar ook de uit deze streek afkomstige Apremont ons lekker smaakt. Dit prachtige dorpje aan de voet van de Joux-Plane wordt rond deze tijd niet druk bezocht maar de lokale horeca is nog best op orde.
De dag staat in het teken van veel verplaatsingen en “domweg” passacollen rijden voor het felbegeerde 1e echte brevet wat bereikt is als je op erewoord 60 benoemde passacollen beklimt. Het is slechts een aanmoediging om toch vooral door te gaan voor…. ja waarvoor eigenlijk?
Toch ervaren we de zucht naar nog meer cols als een extra stimulans om hier in dit paradijselijke landschap tot het uiterste te gaan.
Maar goed, eerst maar eens met de auto naar Annemasse. Dit stadje op de grens met Geneve ligt aan de voet van de Mont Saleve en is etappeplaats in de tour van 2004! We parkeren vlak bij die voet en starten voor de klim die ons in 16 kilometer 857 omhoog brengt. Na enkele kilometers, vlakbij de plek waar de “bezemwagen” staat te wachten, loopt de fiets van Philip averij op. Een spaak uit het achterwiel geeft de geest. Hans en ik trappen rustig door en Philip en Math gaan in Annemasse op zoek naar een rijwielhersteller. De klim kent 4 lastige kilometers van rond de 10 %. Op de top is een (gesloten) restaurant maar even terug ligt er één wellicht nog mooier. Op het terras, met café au lait en een puntje pruimentaart kijken we naar het oosten uit op de Mont Blanc en naar het noordwesten zien we Geneve en het diepblauwe Lac Leman. Een in Geneve woonachtige Hollander, die de Saleve te voet is beklommen, beweert dat het hier rond deze tijd van het jaar ALTIJD mooi weer is. Doe er je voordeel mee zou ik zeggen.
Dag 2 A
Dag 2 B
Dag 2 C
Annemasse
Mont Saleve/Grande Gorge
Annemasse
(transfer per auto)
Viuz
Col des Arces
(transfer per auto)
Abondance
Pas de Morgins
Abondance
Dagtotaal hoogtemeters 2000
Dagtotaal kilometers 88
Na de afdaling laden we de fietsen op en rijden in no-time naar Viuz.
De plaatselijke Spagheteria voorziet ons van een heerlijke koolhydraten rijke maaltijd met bospaddestoelen.
Te snel stappen we weer op de fietsen om de col des Arces te bedwingen. Nog 18 kilometer tot de top. Maar onderweg doet de maag rare dingen. Wandelende bospaddestoelen verstoren een prettige klim naar boven. De laatste kilometer is helemaal moordend. Met zo’n 12 procent doet die behoorlijke pijn. Na de afdaling weer inladen voor de volgende transfer.
Abondance ligt aan de voet van de Pas des Morgins en is een leuk levendig plaatsje. Op de top wacht de grens met La Suisse. Ook deze helling is lang (14 km) maar in aanvang niet steil. Pas na het leuke skidorp Le Chatel gaat het wat heftiger omhoog. Ondertussen zijn we een heuse strijd aangegaan met een localo die met zijn carbon Peugeot (Ja ze bestaan nog!) een poging doet om deze laaglanders zijn hielen te laten zien. Philip geeft niet af en loopt zelfs behoorlijk weg. De Peugeot laat zich teleurgesteld lossen en ik krijg zicht op zijn blauwe tricot. Vlak voor de top zit ik in zijn wiel. Deze inspanning was te veel van het goede. Met wat korte “tikken” springt hij bij me vandaan en passeert met een kleine voorsprong als tweede de top. Jammer maar helaas.
Voet op Zwitserse bodem zetten was er niet bij. Twee streng ogende douane beambten stappen de weg op en dat schrikt ons behoorlijk af. We nemen genoegen met een foto van Zwitserland en vertrekken met de wetenschap dat deze passacol telt als Zwitserse col. Dat betekent voor Hans en mij dat we er weer "een land" bij hebben !! ('t lijkt wel risk).
Op de weg terug evalueren we deze bijzondere dag. Drie verplaatsingen en weer 3 passacollen.
Volgende keer toch maar weer een rondje of in lijn rijden.
