เกิดวันที่ ๑๐ พฤษภาคม พ.ศ.๒๔๖๓ ณ ตำบลแควใหญ่ อำเภอเมือง  จังหวัดนครสวรรค์  มีพี่สาวหนึ่งคน  บิดาเป็นชาวจีนแต้จิ๋ว ที่อพยพมาตั้งหลักแหล่งทำกินที่ นครสวรรค์ มีอาชีพเดินเรือค้าขาย ตั้งแต่รุ่นปู่ จนมีฐานะร่ำรวยเป็นเจ้าสัว แต่ด้วยความอยุติธรรมในสังคมและความบกพร่องของกระบวนการยุติธรรม บิดาถูกจับกุมเรื่องใช้ธนบัตรปลอม ซึ่งได้รับมาจากเจ้าโรงสีที่มาซื้อข้าวเปลือก  บิดาต้องติดคุกและตายในคุก  ขณะออกไปทำงานโยธา  จนเป็นไข้ป่า  หลังจากบิดาติดคุกไม่นาน มารดาก็ตายวัณโรค กรุณาเป็นกำพร้าตั้งแต่อายุ ๗-๘ ขวบ

ลูกกำพร้าดิ้นรนช่วยตนเองได้เรียนถึงชั้นมัธยมสาม ระหว่างนั้นอยู่ในความอุปถัมภ์ของญาติ เรียนดีถึงขนาดข้ามชั้นเรียนแต่ก็ไม่จบมัธยมสาม เพราะทนการกดขี่ขูดรีดของนายจ้างผู้อุปถัมภ์ไม่ไหว ประกอบกับอุบัติเหตุทำให้ของใช้นายจ้างเสียหาย จึงถูกไล่ออกจากบ้าน

เมื่อมีอายุราว ๑๑ - ๑๒ ปี ได้พบกับพระโลกนาถ Salvatore Cioffi พระสงฆ์ชาวอิตาเลียน ซึ่งมีโครงการนำภิกษุสามเณรจากประเทศไทย พม่า ศรีลังกา ไปศึกษาอบรมที่อินเดีย กรุณาบังเกิดความเลื่อมไส จึงบวชเป็นสามเณร ร่วมเดินทางกับคณะของพระโลกนาถ ด้วยการจาริกทางเท้าผ่านพม่าสู่อินเดีย ในปีพ.ศ. ๒๔๗๖ ได้ศึกษาภาษาอินเดียสอบได้ที่หนึ่งของทั้งอินเดีย จนได้รับทุนจากองค์กรเผยแพร่ภาษาฮินดีเดือนละ ๑๕ รูปี เรียนที่สมาคมมหาโพธิ เมืองสารนาถอาศัยอยู่กับอาจารย์ที่เป็นพราหมณ์ กินนอนแบบคนอินเดียแท้ ๆ

จากนั้นก็ไปที่มหาวิทยาลัยวิศวภารติ ศานตินิเกตัน ของท่านรพินทรนารถ ฐากูร ได้รับทุนการศึกษาภารตวิทยา และได้รับกำลังใจจากพุทธทาสภิกขุ ในฐานะสหายธรรม เขียนจดหมายติดต่อกันอย่างสม่ำเสมอ

ขณะทำการศึกษาอยู่นั้น เกิดสงครามโลกครั้งที่สอง ประเทศไทยประกาศสงครามกับฝ่ายพันธมิตร ขณะนั้นอังกฤษปกครองอินเดียอยู่ จึงถูกจับและส่งตัวเข้าค่ายกักกัน และต้องสึกจากความเป็นสามเณร อยู่ในเพศฆราวาส และกลับประเทศไทยเมื่อสงครามโลกสงบแล้วในปี พ.ศ. ๒๔๘๙

สมรสกับเรืองอุไร กุศลาสัย