 บทกลอนความรัก |
บทกลอนแอบรัก
|
ในรอบหนึ่งปี วันนี้มีความหมาย
วาเลนไทน์ กุหลาบ กับ ของขวัญ
ตามด้วยความรู้สึกที่ดีมีต่อกัน
เชื้อชาติ ชนชั้น มิอาจกั้นความรักเรา
คิดจะรักทุกวันก็รักได้
ถ้ารักแล้วสดใสไม่หมองหม่น
ถ้ารักแล้วเข้าใจในทุกคน
ก็คงไม่สับสนถ้ารักเป็น
เอื่ออาทร ห่วงใย ใจพันผูก
คิดให้ถูกใจตั้งมั่นไม่หวันไหว
ก็มิอาจมีใครทำลายใจ
ของทั้งคนสองคนได้ถ้ามั่นคง
|
กลอนบทนี้สื่อถึงปลายปากกา
จะมีค่าเหลือล้นกว่าใครคิด
อยู่ตรงใจมิได้ไกลใหนสักนิด
ก็ตรงจิตพี่เองที่น้องหา
|
เม็ดทรายหนึ่งกำมือ
เธอนับได้ไหม
ความคิดถึงที่มีให้
มากกว่าทรายในกำมือ
|
ค่ำคืนนี้..
แม้ไม่เจอะเจอกันเลย
แต่ฉันไม่เคยห่างหายไป
แค่อยู่ไกลตาแค่แผ่นฟ้ากั้นไว้
แต่ใจทั้งใจยังห่วงใยเหมือนเดิม
เหมือนดวงจันทร์..
แม้เมฆหมอกกั้น
จันทร์ไม่เปลี่ยนไป
อยากให้เธอรู้อยากให้มั่นใจ
อยู่หากเพียงไหน ยังรักเพียงเธอ
|
วาดหัวใจไว้เต็มท้องฟ้า
=
ให้เธอแหงนหน้ามองขึ้นมาในวันฟ้าใส
เผื่อเธอจะรู้ถึงความไหวอ่อนของบางหัวใจ
คนอีกโค้งฟ้ากำลังยิ้มน้อยยิ้มใหญ่..คิดถึงเธอ
|
เพราะผูกพันธ์มั่นรักและคิดถึง
คอยคำนึงถึงเจ้าเสน่หา
ส่งความคิดลอยลิ่วละล่องมา
ส่งวาจามาขึ้นโทรฯว่ารักเธอ
|
ให้ท้องฟ้าเป็นคณะลูกขุน
ให้ปุยนุ่นจากเมฆเป็นผู้พิพากษา
ให้ดวงจันทร์ตัดสินทางอาญา
โทษฐานคิดถึงทุกเวลา..จำคุกกี่ปี
|
ใน วัน ที่ เทอ เหงา . . .
ฉัน ก้อ ด้าย แต่ เฝ้า มอบ ความ ห่วง หา
เอา หัว จัย โอบ กล่อม เทอ ทุก เว ลา
เอา ความ รู้ สึก ที่ เทอ ไม่ เคย เหน ค่า . . ปลอบ โยน หัว จัย
|
คิดถึง..เมื่อไม่เห็นหน้า
ห่วงหา..เวลาไม่ได้สบตาแล้วเก็บไปฝัน
เหงานะ..เวลาไม่ได้เจอเธอทุกวัน
สรรหาเหตุผลนับร้อยพัน
เพื่อหวังจะได้ใกล้ในวันเจอ
จะเพียงพอมั้ยนะ..กับแค่สาระ ที่จะรักเธอเสมอ
ไม่ขอมากมาย แค่ได้คิดถึงเธอ
เท่านี้ก็สุขใจ เมื่อเจอเธอ..มากมาย
|
เมื่อไหร่ฉันจะได้มีโอกาส
ได้ใกล้เธอเหมือนอย่างเขา
เมื่อไหร่ใจของเรา
นั้นจะได้รู้จักกัน
โลกนี้แสนกว้างใหญ่ ใจของฉันก็เท่านั้น
วันเวลาแปรผันไปทุกนาที
แต่ทำไมใจนี้ยังมีเธอ...
|
อยากเจอเธอเท่านั้น
ไม่เคยฝันอะไรมากไปกว่านี้
ขอเพียงได้สบตาแค่เสี้ยวนาที
ความคิดถึงที่มีคงเบาบาง
เธออยู่ไกลแสนไกล
ความจำเป็นต้องไปทำให้เราห่าง
แต่ความรู้สึกในใจไม่มีวันเลือนลาง
ยังฝันว่าสักวันคงได้ร่วมทางอย่างเดิม
|
เมื่อนึกถึงเรา แสนเศร้าหัวใจ
รักอยู่ภายใน ใครเล่าจะเห็น
รักไม่แน่นอน เปลี่ยนร้อนแล้วเย็น
หัวใจไหวเอน เช่นสนต้องลม...
|
คิดถึง ห่วงหา ..
เธอจะรู้มั้ยว่า คนทางนี้อ่อนไหว
สาเหตุเพราะคิดถึงเธอ..คนไกล
ห่างสุดขอบฟ้า รำไร ไกลเหลือเกิน
คิดถึงจริงๆ จังๆ
รู้มั้ย .. เงียบเหงาลำพัง ที่ต้องห่างเหิน
คิดถึงเธอ สุดหัวใจ กลัวถูกหมางเมิน
หมั่นคิดถึงกันบ้าง ใช่เพียงบังเอิญแค่นึกถึงกัน
|
พบแล้วนะ รักแรกอยู่ตรงนี้
ตรงที่ที่มีเธออยู่ตรงหน้า
เริ่มความรักของเราในเงาตา
ปลุกศรัทธารักเราในเงาใจ
|
หากได้เป็นเพียงคนดีที่เคียงข้าง
แต่ต้องพบแต่ความอ้างว้างหวั่นไหว
เป็นเหมือนเงาที่ไม่มีตัวตนไม่มีความหมายใด
ก็ขอเป็นแค่ใคร..ที่อยู่ภายใต้ความทรงจำ
ขอเป็นแค่คนคอยห่วงหาอยู่ตรงนี้
เป็นใครที่เธอไม่ใยดี..จะรักใคร่
เป็นส่วนหนึ่งสำหรับคนมีหัวใจ
ซ่อนอยู่ภายใต้...สำนึกความเป็นคน
|
ขวัญบอกว่าพบเธอแล้วเก้อนัก
ดวงใจทักแต่ตาไม่กล้าสู้
อยากอยู่ใกล้แต่ทำงัยยังไม่รู้
เพียงแอบดูห่างห่างไม่วางตา
|
รักเพียงอย่างเดียวหนะเหรอที่ทำให้เรามีความสุข
แล้วรักเค้าเพียงแค่คนเดียวหนะเหรอที่ทำให้เราดูสดใส
รักเพียงอย่างเดียวหนะเหรอที่ทำให้เราเสียใจ
ก็เพราะรักเธอนี่แหละที่ทำให้.......ฉันเป็นแบบนี้
|
ฉันชื่นใจเป็นหนักหนา
เห็นเธอเต็มตาแล้วก็พาเพลินได้
เปรียบดังยารักษาดวงใจ
ชุบอารมณ์ให้สดใสชื่นชีวัน
|
ไม่ใช่ส่วนหนึ่งแต่คือทั้งหมด
ที่ใจไม่เคยลดซึ่งความห่วงหา
เธอเป็นคนเดียวที่อยู่ในใจในสายตา
และมีความหมายเกินกว่าจะบอกเป็นคำสัญญาว่า"รัก"จริง
|
ฉันชื่นใจเมื่อได้เห็น
หัวใจเต้นเพราะได้เห็นดวงหน้า
เฝ้าแต่มองมิคลายสายตา
ชื่นหนักหนาชักพาสุขฤทัย
|
ยามใดที่เธอค้นพบความรัก
เธอจะรู้ว่ารักนั้นมีค่า
และทุกๆวันเวลา
จะเป็นวันสำหรับเธอ
|
อยากบอกว่ารักเทอมากจากใจ
ถึงแม้ทำได้แค่คำว่าคิดถึง
แค่อยากให้เทอหัมมามองกันนิดนึง
เทออาจรู้ซึ่งถึงคนที่หวังดี
|
