 |
|
 |
 |
 |
| Eindianenverhalen 44. Hallo doelgroep, soms word je weleens wakker en is de eerste gedachte die je vangt dat je plots uit een droom wordt gehaald waar je het eind nog niet van kent. Snel doe je je beiden ogen dicht en probeert je eigen hersens wijs te maken dat je nog niet wakker bent geworden en of je nog even verder mag dromen. Ik ben weer thuis.. Verdwalend in de grootheid van Ankor tot de kleine ratten in Deshnok, de backwaters van Kerala en de Delta van Vietnam. Van schreeuwen naar het scherm van de vele Bollywoodfilms tot de lunch met de acteurs in de MGR studio’s. Luisteren naar de Dalai Lama tijdens de onderwijsconferentie in Delhi tot mijn Sadhu in Rishikesh met zijn fantastische verhalen. De wekenlange angst voor de 'Monkeyman' in mijn woonwijk tot de jeugd van mijn broodjesverkoper in Pnom Phen. Het geluid van brekende voeten tot het geluid van mijn scooter in noord-Thailand. Het baanaanbod in Sri Lanka na de aanval op de luchthaven in Colombo tot het verlies ervan na een brand op het complex. Van het slapen in een klein dorpje in Loas tot het vijf-sterrenhotel in Calutta. Van oog infectie tot roodvonk tot diarree tot diarree, tot diarree tot... Wakker worden door zingende vrouwen in de naastgelegen coupe in de trein to wakker worden van het oefenen op de karaokesets van de buren. Pera Hera in Kandy, Holi in Delhi, Dewali in Nepal. Eten van gefrituurde spin, het eten van gebakken hond. De poepglijbanen in Nepal. Hangmat en Baco's. De gele ochtendnevel in Varanasi. De duivelsuitdruiving in Tiruchirappalli. Kruipen door de Cuchi-tunnels. De Himalaya die 's ochtends op je schouders tikt of je even wil kijken. De gesprekken op de vele ambassades, koppen chai in de sloppen. De lekke banden, twee-en-eenhalve dagen trein. De Muharram met de messen, tl-buizen en haken. De verlovingsfeesten en twee bruiloften. De stilte in de S-21 prison. Overstekende komodo's. Fullmoonparties. Opa en Karan. Dan en Suzan. Catba-Island. De echo's in de Gulbugmaz. De 'dikneus'dolfijnen. Enzovoorts... enzovoorts. Nu ik dit zo opsom is het af en toe slikken. Veel en veel meer schiet me te binnen. Soms al verteld, soms vanuit het niets. Ik ben weer thuis.. Een jaar lang inspiratie, fascinatie.. Intensief, geen mogelijkheid om je hoofd af te wenden van het leven. Vaak ontkenbaar oneerlijk. Vaak onbeschrijfbaar mooi. Geen middenwegen in niets. Alles in contrast. Mogen kijken achter deuren, waarvan ik wist dat ze bestonden, ze het liefst wil ontkennen, maar sterker ben door die ervaring. (of heb ik er nu juist een zwakte bij..) Mijn tas is net uitgepakt maar mijn hoofd nog vol verhalen. Ik weet niet of het boek nu dichtgeslagen wordt of juist opengelegd is, maar wel dat mijn ogen weer dichtvallen en mijn mond open als ik weer terugdenk aan deze reis. Geen plan verder dan die van morgen. Spannend, maar niet bang voor wat komen gaat. Kom maar op; 'Kujh Bhat Nahi!' Bedankt voor het lezen en de reacties. Namaste, Frank |
 |
|
|
|
|
|
|
||||