** ยกสุดท้าย **

   เช้าวันใหม่ พร้อมกับเสียงเคาะกระทะ ข้าง ๆ เตนท์
แม่ครัวตื่นมาทำอาหารการกินเตรียมไว้ให้เด็ก เลยพลอยปลุกเราไปในตัว
นี่หรือคืออานิสงค์ 

   หนีไปล้างหน้าแปรงฟัน ล้างหน้าล้างตาเสร็จก็แวะไปถามเจ้าหน้าที่ว่ามีรถ
ลงไปที่ศูนย์ไหม จะฝากกระเป๋าซะหน่อย ได้ความว่าไม่มี เลยต้องจ้องฝาก
คนที่มาเที่ยวนั่นล่ะ หิวข้าว  ยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย ขนมปังก็เผื่อเอาไว้ฝาก
น้องเขาให้เป็นการตอบแทนที่ ใจดีเลี้ยงเบียร์ ซื้อขนมกินเล่น ๆ นั่งคุยกับเจ้าหน้าที่
เกือบ ๓ โมงเห็นเบริ์ดนั่งก่อไฟ ก็เลยเดินไปดู เอ้าเรียบร้อยแล้ว 

   วันนี้มีครูเข้ามาคุยด้วย .. แสดงความจำนงว่า เมื่อคืนเพ่นี้อยากมานั่งดริงค์
กับพวกน้อง ๆ กันเหลือเกินเห็นคุยกันสนุก คุยกันไปคุยกันมาเลยได้น้ำแข็งมากิน
แถมแม่ครัวติดใจ ที่ตูเกิดอุดร เลยยกข้าวมาเลียง เป็นตำแตงแต่ไม่ได้ชิมเพราะ
เช้านี้อิ่มก่อน อาหารเช้าที่ทำกินกันคือ ไข่เจียว ปลากระป๋อง มาม่า ต้มจืด กะเพราหมู
เป็นข้าวมื้อแรกที่ อร่อยด้วยมิตรภาพเต็มเปี่ยม ถือโอกาสสมทบ pepsi 1 ขวด

   กินข้าวล้างจาน นั่งเล่น จนบ่ายกว่า บาย ๒ เด็กเซนต์จอห์นทั้งห้าอันประกอบด้วย
เบริ์ด .. เบส...โงะ...เค..และ เกตุ ก็เก็บเตนท์เตรียมไปตลาดโรงเกลือ ก่อนที่จะไปกแลกเบอร์
เอาไว้เผื่อมีโอกาสได้เจอกัน  หรืออาจเที่ยวด้วยกัน 

   มีความสุขว่ะ ที่มีเพื่อนใหม่
   มิตรภาพ มีมอบให้เสมอ
   
ขากลับปั่นกลับอย่างสบาย ๆ เพราะทางลงเขา เจอตะกวด ๒ ตัวข้างทาง
แต่ยังไม่เจอกระทิง ที่เป็นไฮไลท์ ของที่นี่ มาหยุดพักเหนื่อยที่ศุนย์บริการนักท่องเที่ยว
ส่วนกระเป๋าฝาก พี่ ๒ คนทีคุยด้วยตอนที่อยู่ จุดชมวิวช่วยทิ้งไว้ที่ด่าน
งานนี้เลยสบายไปอีกเยอะ

    ลาพี่ดารัตน์กลับแล้ว เจอกันอย่าลืมทักนะน้อง

พอปั่นกลับก็เหื่อยอีกแล้ว เพราะมีกระเป๋าบนหลังแต่ก็ยังพอไหว
ปั่นไปเรื่อย ๆ ชั่วโมงกว่า ๆ ก็กลับถึงห้อง เฮ้อ....เหนื่อย แต่สนุก


ปล.   ขอขอบคุณ Heineken ที่เป็นผู้สนับสนุนมิตรภาพ
     หากต้องการสร้างมิตรภาพ เลือก Heineken สิ

      ขอบคุณพี่ดารัตน์ ที่อำนวยความสะดวก เราต้องเจอกันอีกแน่ ๆ

        ขอบคุณ ข้าวเช้า ของเด็ก เซนต์จอห์น .. เบิร์ด เบส โงะ เค เกตุ

     

==========   จบบริบูรณ์  ==========



 




               ส.

             ๑๑ ส.ค. ๔๖