WEER NAAR SANTIAGO
Zondag 9 juli
De zomer is een feit. De hittegolf is gelukkig voorbij, want dat is weer een beetje teveel van het goede, dat zijn we in ons koude kikkerlandje niet gewend. De kinderen hebben vakantie, dus het levenstempo is aardig omlaag gegaan. Ik werk nog één dag en dan heb ook ik vakantie. Dan gaat het grote inpakken beginnen. Jemig, wat gaat er toch een hoop mee op vakantie. Gabrielle vindt dat ik moet stoppen met zeggen: "Vorig jaar ben ik 5 weken weggeweest en ik had één rugzak bij me, zo kan het toch ook?"
Het lopen gaat langzamerhand wat soepeler al had ik vorige week weer een hele grote blaar, hmm.. Alle tips zijn welkom over blaren (of liever het vermijden van blaren)!!
We hebben een pensionnetje geboekt voor de eerste dag in Porto, nog twee maanden en dan lopen we daar al. Het is bijna niet voor te stellen.
Ik heb een superboekje gevonden (al een poosje geleden) waar werkelijk alles in staat. De lengte van de etappes, de hoogteverschillen, herbergen of andere slaapmogelijkheden, restaurantjes, supermarktjes en de hele route. Het heet A pilgrims guide to camino Portugues van John Briarly, het is wel in het engels, maar buiten dit boekje heb je verder niets meer nodig.
De afstanden zijn over het algemeen minder lang dan op de camino Frances en ook de bergen zijn beduidend minder hoog. Nu het lopen allemaal wat moeizamer gaat is dat toch een geruststelling :)
Maar eerst dus kamperen in Noord Spanje. Zal daar ook nog wel pelgrims tegenkomen die de camino del Norte lopen.
Woensdag 2 augustus
Ik wist dat de tres de Cantabria: Jose Angel, Jose en Javier niet ver van Noja woonden, maar toen ik op de camping zocht naar hun adres en telefoonnummer kon ik dat nergens vinden. Het lag thuis in mijn kleine caminoboekje! Ik had e mailcontact gehouden, maar de laatste weken voordat ik wegging was het nogal druk en kwam het er iedere keer niet van om iets af te spreken over de e mail. Jammer! Ik had het leuk gevonden om ze terug te zien.
Op een dag in de vakantie besloten we om een eind de bergen in te rijden. Prachtige natuur, kilometers kunnen rijden zonder maar een huis tegen te komen. Rond een uur kwamen we in een dorpje Ramales de la Victoria, een mooi plaatsje waar we zouden kunnen middageten. Er was een piepklein marktje en we besloten er even overheen te lopen. Toen moest ik nodig plassen en ik zocht een barretje op. Groot was mijn verbazing toen ik voor de bar Jose Angel en Javier zag zitten!!! Ze herkenden me meteen en vooral Jose Angel was superverbaasd, want hij had precies die ochtend een e mail naar me gestuurd met daarin al zijn telefoonnummers zodat ik kon bellen als ik in Noja was!
Het was een geweldig weerzien. Ik werd door de vrouw van Jose Angel begroet alsof ze me al jaren kende, maar voor haar was dat ook zo door de verhalen van Jose Angel. Javier belde ook zijn vrouw en gezamenlijk zijn we gaan eten.
Jose Angel had een stukje uit de krant geknipt en gaf dat aan mij. De dinsdag daarop was het Santiago (25 juli) en de vereniging van de vrienden van de Camino del Norte had een tweedaagse mini camino georganiseerd. Ik besloot samen met Thierry en Pascal om de tweede dag met ze mee te lopen. We spraken af om half 7 's ochtends.
Javier kwam ons ophalen en we begaven ons naar de herberg waar Jose Angel en Javier die nacht hadden geslapen met nog een stuk of 20 andere pelgrims. (ook "echte" die op weg waren naar Santiago). Na een prachtige wandeling van een aantal uren kwamen we bij een klooster van nonnen, waar een speciale pelgrimsmis werd gehouden. Die non sprak met zoveel passie over de camino dat ik gewoon kippenvel kreeg. Daarna liepen we door naar de pont die ons over zou varen naar Santander (Santiago is ook de beschermheilige van Santander)