Ik druk heel snel op de bel. We lopen vlug terug en kijken om het hoekje.
Wie komt er te voorschijn?

Het is Ben de Friet!
"Een vriend," zeg ik tegen Zilver, "Het is een vriend!"

Ben ziet mij: "Hai, Femke."
"Hallo Ben."
"Ik werk hier een dagje," zegt Ben, "Want er is iemand ziek."

Ik trek Zilver aan zijn arm.
"Dit is Zilver, kunnen we iets drinken."

Ben geeft ons een tafeltje bij het vuur. Zilver zwijgt. Maar ik laat Ben de brief lezen en vertel dat we iemand zoeken.
Iemand die misschien een beetje stiekem doet, want de electriciteitscentrale is verdwenen.

Ben is verbaasd en gaat naar de keuken.
Zilver is niet op zijn gemak:
"Ik wil weg!"

De ijsfriet komt en ook de schoonmaakfriet.
Ben brengt broodjes en appels en zegt: "We willen jullie allemaal helpen."

Ze luisteren naar ons verhaal.
Zilver durft nu ook van alles te vertellen.
Ben brengt ons het gastenboek.

Kijken, bladeren, kijken, bladeren

en we vinden niets!

'Ik heb het...', roept Ben

'Ik heb het!'

'Meneer Zeepaardje, is niet meer teruggekomen!'

Toet, toet!!!

Milou rijdt snel...
Wij zijn op weg naar het strand!