Sleeping Beauty 2                  

1 อาทิตย์ผ่านไปหลังจากที่ได้บุตรสมใจ ราชินีก็เอ่ยขึ้นกับราชาว่า "ข้าคิดว่า เราควรจัดงานฉลองให้กับ โยชิกินะ"
"จริงสิ" ราชาเห็นด้วย "เราจะเชิญนางฟ้ามาอวยพร"
"อย่าเชิญนางฟ้าสีแดงนะ" ราชินีเอ่ยเตือน "เขาอาจก่อเรื่องในงานของเราได้"
"จ๊ะ ไม่เชิญก็ไม่เชิญ"
เมื่อปรึกษากันเสร็จแล้ว ราชาก็ส่งม้าเร็วไปตามอณาจักรต่างๆ เพื่อนำบัตรเชิญไปให้และได้ใช้นกพิราบ ไปส่งข่าวให้นางฟ้า 2 องค์ มีแต่เพียงผู้เดียวที่ไม่ได้รับบัตรเชิญคือ นางฟ้าสีแดง

และแล้ววันงานก็มาถึง บรรดาราชาจากประเทศต่างๆ พากันมาร่วมงานอย่างคับคั่ง บ้างก็พ่วง โอรสธิดามาด้วย เผื่อฟลุ้คจะได้ลูกเขยหรือลูกสะใภ้จากอณาจักรนี้
แต่น แต๊น!!! นางฟ้าองค์ที่หนึ่งทาแล้ว ….เธอคือ นางฟ้าพาตะ ทุกคนที่ได้เห็นถึงกับตาพร่ากันไปหมด เนื่องจากจากพลังเถิกของหน้าผากเธอ วันนี้เธอสวมชุดยาวเปิดไหล่ เผยให้เห็นแขนเล็กเรียวที่น่าทะนุถนอม พระราชาทากานาชิ รีบเดินเข้าไปทักทาย
"นางฟ้าพาตะ ข้าดีใจจริงๆ ที่ท่านมาร่วมงานนี้ " เขาก้มลงจุมพิตมือเรียวเล็กของนางฟ้าพาตะ นางฟ้าพาตะยิ้ม โชว์ฟันซี่หน้าที่ห่างกันเล็กน้อย ยังไม่ทันได้ตอบอะไรเสียงแตรก็ดังขึ้นอีก
แต่น….แต๊น!!!! นางฟ้าองค์ที่สองมาแล้ว …เธอคือ นางฟ้าฮีทผู้น่ารัก ร่างผอมสูงหากดูดีไปทุก อิริยาบท ทำให้ชายหนุ่มในงานถึงกับหลงรักเธอ ชุดสีครีมอ่อนๆ ยิ่งทำให้เธอดูน่ารักมากขึ้น คราวนี้ราชินี มาชิโม่เป็นผู้เดินเข้าไปทักบ้าง
"ยินดีมากค่ะ ที่ท่านฮีทให้เกียรติมาร่วมงานครั้งนี้" นางฟ้าฮีทหน้าแดง ทำให้ดูน่ารักยิ่งขึ้นจน บรรดาชายหนุ่มทั้งหลายรู้สึกหัวใจของตนกำลังเต้นจังหวะร็อคเสียแล้ว ส่วนอีกหลายคนเคลิ้มไปเลยก็มี แต่ขณะที่ทุกคนกำลังมีความสุขนั้น ฉับพลันก็มีเสียงตวาดลั่นห้องโถงที่เป็นสถานที่จัดเลี้ยง
"ทำไมราชาและราชินีแห่งอณาจักร X Japan ถึงไม่เชิญข้า"
เสียงกราดเกรี้ยวตะโกนก้อง เจ้าของเสียงก็คือ นางฟ้าฮิเดะ หรือนิคเนมก็ดือ นางฟ้าสีแดงไง นางฟ้าฮิเดะเดินลงส้นฉับๆ เข้ามาในงาน แล้วกวาดสายตาไปทั่วห้อง
"ทำไมพวกท่านถึงไม่เชิญข้ามาร่วมงานนี้" เสียงแว๊ดๆ ดังขึ้นอย่างไม่พอใจ
ราชาทากานาชิหน้าซีดพูดไม่ออก เขารู้สึกอยากจะมุดดินหนีไปเสียตอนนี้เลย ส่วนราชินีมาชิโม่ ก็แกล้งทำเป็นวุ่นวายกับการดูแลอาหารที่ถูกนำมาเสิร์พอย่างต่อเนื่อง เมื่อเห็นทุกคนไม่ยอมพูดกับเธอ นางฟ้าฮิเดะเลยยิ่งอารมณ์บูดมากขึ้น บังเอิญเธอสังเกตุเห็นหนูน้อยโยชิกินอนหลับอย่างเป็นสุข อยู่บนบัลลังค์ของราชา จึงเดินส่ายอาดๆ เข้าไปหาทันที
"ท่านจะทำอะไรน่ะ" ราชา ราชิชินีร้องขึ้นเกือบพร้อมกัน นางฟ้าฮิเดะยิ้มเจ้าเลห์
"ข้าจะอวยพรให้เจ้าฉิงตามกฏของนางฟ้าไง เอาล่ะ ข้าขออวยพรว่า เมื่อเจ้าฉิงอายุครบ 16 เธอจะถูก เข็มของเครื่องกรอด้ายทิ่ม ทำให้เสียชีวิต ก๊าก… ฮ่า… ฮ่า… ฮ่า… สะใจ"
กล่าวจบ นางฟ้าฮิเดะก็หายตัวไป 2ชั่วโมงต่อมาทุกคนจึงเริ่มได้สติ ราชินีมาชิโม่ เป็นคนแรกที่พูด ออกมา
"พระราชา เราจะทำอย่างไรกันดี" ราชินีคร่ำครวญ ราชาโอบนางไว้ เขาเองก็จนปัญญาเหมือนกัน
"พวกเราอาจช่วยท่านได้นะ"
เสียงหวานเอ่ยขึ้น ราชาหันไปมอง "ท่านนางฟ้าทั้งสอง ท่านช่วยเราได้จริงหรือ"
นางฟ้าฮีทยิ้มน้อยๆ ใบหน้าแดงระเรื่อ ส่วนนางฟ้าพาตะเดินเข้าไปหาเจ้าฉิง หยิบกีตาร์คู่ใจมาโซโล เป็นเวลา 10 นาที แล้วจึงเอ่ยขึ้น
"ข้าไม่สามารถลบล้างคำสาบได้ แต่สามารถลดจากหนักเป็นเบาได้ เจ้าฉิงจะถูกเข็มแทงจริง แต่ เธอจะพื้นขึ้นมาอีกครั้งด้วยจุมพิตของเจ้าชายที่รักเธออย่างแท้จริง"
"ส่วนข้า… " นางฟ้ายิ้มฮีทอายๆ
"ขอให้เธอมีความงามและคุณสมบัติที่ทำให้เจ้าชายผู้นั้นหลงรักเธอได้"
"ขอบคุณพวกท่านมาก" ราชาเอ่ยขอบคุณ
"หมดห่วงกันเสียที"
"เดี๋ยวก่อน" นางฟ้าฮีทเอ่ยขึ้นเบาๆ
"มีอะไรอีกหรือ" ราชินีถามเสียงสั่นๆ
"ในระหว่างนี้ ท่านควรจะให้เราดูแลเจ้าฉิงจนกว่าอายุจะครบ 16 ปี เพื่อความปลอกภัยของเธอนะ"
นางฟ้าพาตะอธิบาย ราชานากานาชิอึ้งไปพักหนึ่ง
"ท่านหมายความว่าอย่างไร"
"ก้อ… ถ้าเจ้าฉิงยังอยู่ที่นี่ วันดีคืนดีถ้านางฟ้าฮิเดะเกิดอารมณ์บ้าเมื่อไหร่ เขาอาจจะฆ่าเธอก็ได้น่ะสิ" ราชินีทำท่าจะเป็นลม
"ตายแล้ว งั้นพวกท่านพาโยชิกิไปเถอะ ข้าไม่อยากตายหลังลูก เดี๋ยวไม่มีคนเผา"
"โธ่ ราชินี ลูกเรายังจำหน้าพ่อแม่ไม่ได้เลยนะ อย่างน้อย…"
"ไม่มีอย่างน้อย" ราชินีหันหน้าหนี "เพื่อลูกของเรานะ"
เป็นอันว่า นางฟ้าพาตะ และนางฟ้าฮีทจึงขนสัมภาระ(โยชิกิ) กลับไปยังปราสาทของพวกเธอ โดยมีราชาและราชินีมายืนส่ง อ้อ.. นางฟ้าทั้งสองได้สั่งให้ราชาทำลายเครื่องกรอด้ายให้หมดทั้งเมืองด้วยจ๊ะ
"ยู้ฮู!!! สุดสวาท อีก 15 ปี เจอกัน"
"16 ปี ต่างหากราชินี พูดผิดแล้ว" ราชากระซิบค่อยๆ แต่ถูกเสียงแปรํนตวาดกลับ
"เฉยเถอะน่า ราชาก็…"