Ebu Ishak Ibrahim Ibn Jahja el- Zarkali (Arzakel) 
(1028 - 1087)

Ebu Ishak i njohur në përëndim si Arzaçel, ishte Arab Spanjol. Ai ishte astronomi më i shquar i kohës së tij.

El Zarkali bëri një seri vëzhgimesh astronomike në Toledo (arabisht El Tulajtalah) dhe i përpiloi ato në atë çfar është e njohur si Tabelat e famshme Toledane. Ai korrigjoi të dhëna gjeografike nga Ptolemi dhe El-Kvarizmi. Në veçanti, El Zarkali korrigjoi llogaritjen e gjatësisë së Detit Mesdhe nga 62 shkallë të bërë nga Ptolemi në vlerën përafërsishtë të saktë 42 shkallë. Tabelat Toledo janë përkthyer në gjuhën latine në shekullin dymbëdhjetë.

El Zarkali ishte i pari që vërtetoi levizjet e Afelionit në varshmeri të yjeve. Ai mati shpejtësine e lëvizjes me 12.04 sekonda për vit e cila është shumë e afërt me kalkulimet moderne prej 11.8 sekondësh. El Zarkali shpiku astrolabin e rrafshët të njohur si Safihah detajet e të cilit u publikuan në gjuhën Latine, Hebreje dhe disa gjuhë të tjera Evropjane.

Koperniku në librin e tij të famshëm "De Revolutionibus Orbium Clestium" shpreh detyrimet e tija ndaj el-Batanit (Albategnius) dhe el-Zarkalit (Arzaçel) dhe citon veprat e tyre disa herë. Beer dhe Madler vë veprën e tyre Der Mond (1873) emërojnë një vçori në siperfaqën e hënës mbas El-Zarkalit. Është një dukuri në sektorin tetë me diametër mbi gjashtëdhjetë mile dhe është e rrethuar nga vargmale të ngritura porsi terraca në lartësi deri në 13.000 hapa mbi siperfaqe. Ajo gjithashtu përfshin disa kodra dhe kratere dhe plasaritje të dukshme nga ana perendimore.