Despedíronse, e pasaron muitos anos sin que o rapaz recibira ningún aviso da morte. Pero un día presentóuse a morte diante do rapaz, que aora xa iba indo vello, e díxolle que viña por el. O home, todo asustado, díxolle que iso non era o convenido, que quedara de avisalo con tempo, e que éstas non eran palabras. A morte contestóulle:
-¿Blanqueóuche o pelo?
- Blanqueóu - contestóu o home.
- ¿Caéronche os dentes?
- Caeron.
¿Cansáronseche as pernas?
-Cansaron.
¿Perdiches as forzas?
-Perdín.
- E logo, ¿qué máis avisos querías?
O que sexa...