โดย : โอฬาร สุขเกษม

(นกกระทา : สัตว์ปีกมงคลที่คนไทยลืม)

นกเอกที่ชื่ออ้าง กันภัย ขนเล็บปากเดือยใส ดั่งแก้ว มีอักษรขอมไทย กันเสนียด ฝูงคนต่อมาแล้ว ไม่แคล้วมีบุญ เอกอีกตัวหนึ่งไซร้ มงคล ขนขาวเหลืองโสภณ คอปล้อง ตีนดาบงามระคน เปรียบดุจเขียนนา ใครมีนกทรัพย์คล้อง มากแท้ ไม่สูญ นกกระทาโทนั้น จงหา ปากเล็บเดือยขานา เหลืองไซร้ ขนแดงเข้มประหลาดตา ดูแปลก นามชื่อท่านกล่าวไว้ ชุมภูนุช แล โทหนึ่งนามนิลไซร้ ธรรมรงค์ ปากคางเล็บดำมล ขนด้วย ศีรษะและหลังขน ดูสนิท งามลักษณะนับถ้วน เลิศล้วนสกุลหงษ์ ตัวหนึ่งดูงามไซร้ ทั่วขน แดงเหมือนปูนหมดฝน ยามแห้ง นามวิหคกล่าวหน หลังก่อนทองแดง ฝูงคนพบจงแจ้ง กล่าวไว้ บ่สูญ โทอีกนามหนึ่งไซร้ ราชสีห์ โลมาเหลืองเปรียบสี ไข่กล้วย หางหกอกชูที เชิดนา ขม่อมหลังสนิทด้วย นกนี้สมพงษ์ ตรีตัวหนึ่งนามนั้น กาวิน ขาวเขียวดาบเหมือนนิล เม็ดไซร้ ขนดำแดงมัวมิน หมึกทา เดือยเล็บขาเปรียบได้ หมึกให้ชะโลมทา นกจังไรกล่าวไว้ โดยหวัง ขม่อมแข้งหูหลัง แดงด้วย ดูกลายตะพายพัง เป็นสิ่ง หนึ่งนา เดือยปักดำลงด้วย โทษม้วย ฉิบหาย

 

(คลิ๊กอ่านต่อ >