Het verhaal begint voor de tweede wereldoorlog, vast staat wel
dat er daarvoor ook al met de duiven gespeeld werd in Merksplas,
maar daarover heb ik nog niet veel teruggevonden. In die tijd
speelden alle liefhebbers samen in Merksplas bij Gust Hofkens
"De Krol". Hij was beenhouwer en herbergier in de Leopoldstraat
(waar nu slagerij Hofkens en het nieuwe gebouw van de Christelijke
mutualiteiten is.) Daar werden de duiven ingekorfd en met de tram
naar Turnhout gestuurd en van daar met de trein naar de plaats
van bestemming gebracht.
Een
leuke anekdote is:
"Hoe kwam Gust Hofkens aan zijn
goei duiven?".
Hij was beenhouwer en herbergier, net als zijn vader Louis
Hofkens. De bijnaam "Krol" hadden (en hebben) ze te
danken aan hun zwarte krollebol. Als men in de duivenmiddens over
het "ras Hofkens" spreekt, dan zijn dit de duiven van
Gust Hofkens uit Merksplas. De oorsprong van die duiven start
evenwel in Berlaar bij Louis Ceulemans. Tijdens de Eerste Wereldoorlog
geraakte hij aan het front bevriend met duivenmelker Fons Janssen
uit Arendonk. Toen Fons Janssen na de oorlog eens een bezoek bracht
aan zijn vriend in Berlaar, kwam hij terug naar huis met een duif,
die de naam kreeg "Vos 1919". Hiermee werden de latere
superduiven gekweekt. Fons Janssen was douanier en deed achtereenvolgens
dienst in Mol-Sas, Baarle-Hertog, Neerpelt en Merksplas. Tijdens
de Tweede Wereldoorlog was het verboden om duiven te houden. Fons
had niet alleen illegale duiven maar ook nog een "zwart varken".
Toen hij dit wilde laten slachten, ging hij naar beenhouwer Gust
Hofkens. Gust was bereid de klus te klaren als hij een paar duifkens
kreeg. Geld hoefde hij niet te hebben. Gust ging naar huis met
vier duiven. En vanaf de jaren '50 tot aan zijn dood was Gust
Hofkens niet te kloppen in de duivenwedstrijden ...
Na
de oorlog is er een opsplitsing geweest, de liefhebbers van Koekhoven
zijn met hun duiven naar de koekoek op de Turnhoutse steenweg
(daar is nu nog steeds een feestzaal met grote speeltuin, gelegen
vlak aan het Algemeen Ziekenhuis St. Jozef.) Deze liefhebbers
zijn na een aantal jaar naar de Bosduif getrokken. Dit is gebouwd
door Gust "Gusje" Nees die "den brouwer" van
Merksplas was. Daar worden nog steeds duiven ingekorfd. De andere
liefhebbers trokken naar de Molenzijde bij Frans Bols.
Na
een tijdje zijn ze dan naar Emiel Janssens "Mil Pan"
getrokken in de bevrijdingsstraat. Dit was een café met een cinémazaal
aan. Van daar ging het dan naar het café van Claas Van Accom op
de Turnhoutse steenweg 16. Claas was zelf een liefhebber en daar
hebben ze dan ook menige jaren hun duiven ingekorfd totdat Claas
in 1981 stopte met zijn café. Van Claas ging het naar "Het
Brouwershuis," het café van René Hapers. René Hapers, zelf
ook liefhebber had achter zijn café een grote zaal waar de liefhebbers
kwamen inkorven en hun klokken binnendoen. Dit heeft geduurd totdat
in 1987 René Hapers moest stoppen met zijn café omdat de huisbaas
de huurovereenkomst had opgezegd. Jammer, want het gebouw heeft
er toch nog enkele jaren gestaan en is dan afgebroken. Het heeft
tot 2003 geduurd vooreer men hier aan de bouw van een appartementsblok
met winkelruimte (defra) is begonnen.
Dan
begint een nieuw hoofdstuk. Aan de gemeente werd gevraagd om een
lokaal ter beschikking te stellen omdat geen enkel andere café
in Merksplas de liefhebbers nog in huis wilde nemen veelal om
praktische redenen. Van het gemeentebestuur kregen ze het oud
café van Paddekes toegewezen dat door de gemeente was opgekocht
om als klaslokaal in te richten, maar omdat de oude school was
ingeruild voor een nieuw gebouw erachter konden de liefhebbers
van Merksplas daar hun intrek nemen. Dit gebouw werd afgebroken
om er eerst een sportzaal op te bouwen. Deze sporthal is ondertussen
ook weer afgebroken om er de nieuwe kleuterschool op te bouwen.
Toen werd de VZW opgericht omdat alles in eigen beheer gebeurde.
In 1990 kocht de VZW de oude wasserij op de Beerse steenweg die
toen dienst deed als koeienstal. Na veel gezwoeg en zeer hard
werk hebben we onze intrek daar genomen in 1991. In deze gebouwen
zitten we nog steeds. In 2004 & 2005 kreeg deze een opknapbeurt.
|