|  |     
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
            
                |  | 
                    
                        | Mensken Wi san fresken.
                        An fresken wel wi uk bliiw. Man wi skel uler ferjid: Tuiarst an
                        tuletst san wi mensken.
 |  
                        |  |  
                        | Nordfriesland
                        130 - August 2000, s. 4. |  
                        |  |  
                        |  |  
                        |  |  |  |  
                |  | [Rydyn ni
                Ffriswyr. A Ffriswyr eisiau rydyn ni'n aros. Ond rydyn ni'n gorfod ni anghofio byth: Yn gyntaf
                a yn olaf dydyn ni dynion.]
 
 [Wir sind Friesen. Und Friesen wollen wir auch
                bleiben.
 Aber wir sollen nie vergessen: Zuerst und zuletzt
                sind wir Menschen.]
 
 [We are Frisians. And Frisians we want to remain.
 But we should never forget: At first and at last
                we are men.]
 
 [Nous sommes Frisons. Et Frisons nous voulons
                rester.
 Mais nous ne devons oublier jamais: En premier et
                en dernier lieu nous sommes des gens.]
 
 [We zijn Friezen. En Friezen willen we ook
                blijven.
 Maar we moeten nooit vergeten: Eerst en laatst
                zijn we mensen.]
 We san frasche. Än
                frasche wan we uk bliwe.Mån we schan uler ferjeese: Tujarst än tuleest
                san we manschne.
 
 Wy binne Friezen. En Friezen wolle wy ek bliuwe.
 Mar wy moatte nea ferjitte: Earst en lêst binne
                wy minsken.
 
 Wi sunt Fräisen. Un Fräisen wo wi uk bliue.
 Man wi schällen siläärge nit ferjeete:
                Toueerst un toulääst sunt wi Moanskene.
 |  | 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 |