|
|
|
BAŞYAZI
Fethiye İçin Seve Seve
Tüm olumsuzluk ve ekonomik sıkıntılar sonrasında Şubat ayını geride bırakıp,
Mart ayına girmekteyiz.
Yeni umutlarla girmekte olduğumuz turizm sezonuna geçmişteki hataları
yapmamak için bireysellikten uzaklaşıp, birliktelik anlayışına sahip olmamız
şarttır. Bu konuda esnaf ve vatandaşlarımızın haricinde kamu kurumlarına
da büyük görevler düşmektedir.
Öncelikle belediyeler devam etmekte olan inşaata dayalı düzenlemeleri
en geç Mart ayı sonuna kadar tamamlayıp, çevre ve temizlik düzenlemelerine
başlamalıdırlar. Son yıllarda ciddi bir şekilde yapılan sivrisinek mücadelesi
konusunda kalıcı önlemler almak zorundadırlar. Fethiye Belediyesi binasına
yüz metre mesafedeki sazlığın yıllardır kurutulamaması, açık havada püskürtme
sinek ilaçlarıyla mücadele anlayışını sergilemektedir.
Ticaret, Esnaf ve Şoförler Odası belediyelerle ciddi bir şekilde işbirliğine
gidip, mutlaka ve mutlaka her hizmetin ve de her malın fiyatını belirlemelidirler.
Tüm bunları yaparken ilgili meslek gruplarının beklentileri haricinde
Fethiye turizminin bütünlüğünü dikkate alıp, ona göre hizmet bedelleri
saptanmalıdır. Bu ülke için seve seve kampanyasını gösterişten çıkarıp,
Fethiye için seve seve kampanyasına dönüştürmeliyiz. Bunları yaparken
şahsi beklentilerden uzaklaşıp ortak menfaatler için yürekten katılım
sağlamalıyız.
Tekne turlarının sezon başında 10 milyon Lira olarak belirleyip, Ağustos
ayında 3 milyon 500 bin Liraya indirilmesinin saçmalığını artık bir daha
yapmamalıyız. Dört kişilik bir ailenin Ölüdeniz'e gidip gelebilmek için
12 milyon Lira ödemesini, oradaki esnaflarımızın bütünlüğü açısından bir
kez daha gözden geçirmeliyiz.
Özellikle Fethiye turizminin gelişmesini ancak; paraya dayalı işletmelerin
açılmasıyla değil, turizm olgusunu içlerinde hissedebilen kişilerin hizmet
vermeleriyle sağlayabiliriz.
Fethiye'de yaşayan bireyler olarak ilgili kuruluşlardan yardım bekliyoruz.
Serbest ekonomi ve serbest rekabet anlayışları bir kenara dursun. Her
bir esnafımız, başta bu güzel ilçede yaşayan bireyler olarak ve de ilçemize
gelen yerli-yabancı turistlere karşı "dürüst esnaf" anlayışını
ön plana çıkarmalıdırlar. Bir hizmetin veya bir malın kaç Liraya mal olduğu
veya kaç Liraya sunulacağı önemli olmamalı. Söz konusu hizmet veya malın
o işletme tarafından ne kadar bedelle sunulduğunu belgelerle ortaya koymalıdırlar.
Bu konuda beklentimiz; şekersiz sakıza kadar her bir malın, içeceğin,
yemeğin, yatağın ve diğer hizmetlerin etiket veya tarifelerle alıcılara
sunulmasıdır.
Haydi Fethiye İçin Seve Seve!
Başa
Dön
BORSA-EKONOMİ-Serdar
Düzenli
BORSADA
GEÇEN HAFTA
Önceki hafta Irak konusundaki gerginlikten olumsuz etkilenen borsa bu
haftayı daha sakin geçirdi. Özellikle çarşamba günü Irak'a kısa vadeli
askeri müdahale olasılığının az olduğu yönünde yapılan açıklamalar moralleri
bir miktar iyileştirdi. Ancak küçük de olsa böyle bir ihtimalin var olması
yatırımcıyı tedirgin etmeye devam edecektir. Cuma günü yaşanan satışlar
genelde haftasonu riskini taşımak istemeyen yatırımcıların satışı olarak
yorumlanabilir.
Bu hafta iki büyük futbol takımımızın halka arzı gerçekleştirildi. Bu
halka arzlar en azından borsaya yeni yatırımcıların ilgisinin çekilmesi
açısından olumlu olacaktır.
BORSA ve PARA PİYASALARINDA GEÇEN HAFTA
| |
08.02.2002
|
15.02.2002
|
%
DEĞİŞİM
|
| BORSA |
11.255
|
11.478
|
+1.97
|
| DOLAR |
1.375.000
|
1.347.000
|
-2.07
|
| EURO |
1.202.000
|
1.173.000
|
-2.47
|
| ALTIN |
88.000.000
|
89.000.000
|
+1.12
|
BORSA OKULU - BÖLÜM
13
Sermaye piyasası araçlarında alım ya da satım emri nasıl verilir?
Aracı kuruluşlara verilecek alım-satım emirlerinin yazılı olarak verilmesi
esas olup sözlü olarak telefon vb. İletişim araçlarıyla da emir verilebilir.
Sözlü olarak verilen emirler sıra numarası takip eden listelere, emrin
alınışı sırasında aracı kuruluşlar tarafından kaydedilerek yazılı hale
dönüştürülür.
Emir Düzelte/İyileştirme
Emir iyileştirme o ana kadar gerçekleşmemiş olan emirler içindir. Fiyat
adımlarına uyularak emrin yazıldığı alış veya satış bölümlerine göre farklı
yönde yapılır.
Emir iyileştirilmesi alış emirlerinde fiyatların yukarıya, satış emirlerinde
ise aşağıya çekilerek fiyat önceliğinin değiştirilmesidir.
Emir Bölme
Emir bölme için aşağıdaki örnek verilebilir.
İMKB'ye iletilmiş 10 Lot A hissesi 10.000 TL den satışta bekliyor.
Bu emri bölerek 3 Lot A hissemizin değerini 9.900(herhangi bir alt sınır
değeri) TL ye düşürüp emri değiştirebilir, geriye kalan 7 Lot A hissemizi
yine 10.000 TL seviyesinde satışta tutabiliriz.
Tanımlama: Girilen bir istenildiğinde en fazla 3 farklı fiyatlı
yeni emirlere bölünebilir.
Temsilci emrin bölünen kısmına ait fiyatı iyileştirdiği ve orijinal emrin
fiyatı aynı kaldığı müddetçe verilen emri bölebilir. Emir bölünmesi gerçekleştiğinde
bölünen emirlerin toplam miktarının ilk miktara eşit veya daha büyük olması
zorunludur.
Başa
Dön
DENGE-Av.
Recai Yıldırım
Seksen Dört Yıl Öncesinden
"Halt edüp durduk
siyaset namına
Türk'ü mahvettik caladet namına
Mülkü yıktık aşk-ı millet namına
Milleti soyduk hamiyyet namıma"
Yukarıdaki dörtlük,
I. Dünya Savaşına girildiği sıralarda Süleyman Nafiz tarafından yazılmıştı.
Birinci Dünya Savaşının üstünden yaklaşık 80 yıl geçti.
Dil bilimci olmamama rağmen, bildiğim kadarı ile bu dörtlüğün bu günkü
dilimizle anlamı; Politika adına her şeyi yaptık, Türk ulusunu kahramanlık
adına yok ettik .Ülkeyi ulus sevgisi adına yıktık. Ulusal onur diyerek
ulusu soyduk.
Bu dörtlüğü yazan Süleyman Nazif'in Seksen Dört yıl öncesinden bu günleri
görmesini taktirlerinize bırakıyorum.
Geçen bunca zaman içinde dünyamız, bir büyük savaş (ki biz buna, yapılan
tüm baskı ve korkutmalara boyun eğmeyerek, başımızdaki devlet adamlarının
ve siyasetçilerin kararlı tutumları nedeniyle girmedik) bundan sonra da
Kore, Vietnam, Orta Doğu, Irak-İran, Falkland, Afganistan gibi bölgesel
savaşlar yaşadı.
Bu savaşların birine eylemli olarak katıldık. Bize o yıllarda,tek partili
yönetimden, çok partili yönetime geçmenin verdiği heyecanla,bu savaşa
Demokrasi ve İnsan Hakları adına katılmamız gerektiği öğretildi. Savaşa
katıldık ta elimize ne geçti?
Bundan on yıl öncesi Körfez Savaşında da aynı filmi seyrettirdiler. Öyle
güzel laflar ettiler ki, bir koyup üç alacağımızı bile söyleyenler oldu.
Dediklerini yaptık. Belki eylemli olarak savaşa girmedik ama bölgesel
ticaretimizin ve özellikle Petrol Boru Hattının çalıştırılmaması nedeniyle
Milyarlarca Dolar zarara girdik. Kadim DOST (!) ve müttefik ABD, Türkiye
Cumhuriyeti'nin çıkarlarının korunacağını ve zararlarının karşılanacağını
bildirdi. Aradan geçen 10 yılda zararlarımızın karşılanmasından vazgeçtik,
uluslar arası tefecilerin kapılarında dilenci haline getirdiler.
Hemen her fırsatta dost ve müttefik olmayı göz ardı ederek, kendi ulusal
çıkarları ve iç politikaları doğrultusunda bizi arkadan vurdu. Kadim dost
ve müttefik olan, Ermeni yasa tasarısında,Kıbrıs Konusunda, Kuzey Irak'ta
düzenlenen tezgahlar konusunda dostuna kazık atar mı?
Siyasetçilerimizin, Devlet Adamlarımızın yukarıdaki dörtlüğü okuyup iyi
anlamaları gerekir. Dünyada başka bir Türkiye Cumhuriyeti yok. Bu ülkeyi
bizden öncekiler canları, kanları karşılığı kurtardılar. En kötü toplumsal
ve ekonomik koşullarda bile hiçbir Yabancı Devletin MANDASINI KABUL ETMEDİLER.
Söylenen tatlı sözlere kanmadılar.
Ankara, yakın tarihimizi iyi anla. Kimin dost kimin düşman olduğunu bil.
Bu ülke hepimizin ve biz burada yaşayacağız. Yaşarken de onurumuzdan ödün
vermeyeceğiz.
Bu vesile ile Kurban Bayramınızı kutlarım.
Sağlıkla kalın.
Başa
Dön
YAZDI-Recai
Şahin
Ulan Demek Ayıp Değildir
Ulan: 1.Ey, 2.Çok kaba bir biçimde öfke ve nefret anlatır.
Türk Dil Kurumu sözlüğü 'Ulan' sözcüğünü böyle açıklıyor. Birincisi, ey,
hey, bre, baksana, hişşşt anlamında söylenen bir seslenme ünlemi. "Ulan
bu tarafa baksana, ulan bu işin bu kadar zor olacağını hiç tahmin etmemiştim.
Ulan gelirsem yanına, ulan bir yakalarsam, sen kime ulan diyorsun ulan."
Lisede bir beden hocamız vardı, o bu ulan sözcüğünü LAN olarak söylerdi,
en çok da "lan deme lan" derdi. Bu sözcüğü kullanmak bize yasaktı.
Koskoca lisenin koskoca müdürünün bile LAN deme hakkı yoktu. Bedencimiz
aynı zamanda çok kibar birisiydi. Erkeklere lan derdi de sıra kızlara
gelince kibarca LEN derdi. "Len kezban hizaya baksana, kız Feriştah
düdüğe ayak uydursana len."
Bedencimizin adı Ramazan'dı ama biz ona kısaca "lan şaban" derdik.
Bize dediklerine hiç alınıp kırılmazdık. Bize bir şey söylemek istediğinde
ta yanımıza kadar gelip bizi parmakla dürtmesi daha mı iyiydi sanki. Ta
öteden bağırır "Gel lan buraya." Biz de koşa koşa çağırılan
yere gider, dimdik esas duruşumuzu gösterirdik. Bazen "Ulan senin
sülaleni "diye başlar, ondan sonra ne dediğini duyamazdık.
Sınıfımızda Ulalı (Muğla'nın ilçesi) arkadaşlarımız da vardı. Bedencimizin
"ulan Ulalı" demesi hoşumuza bile giderdi. Ulalılar Muğla'da
okuduğumuz liseye her gün otobüsle gelip giderlerdi. Otobüslerinin yan
tarafındaki ula yazısının sonuna tebeşirle bir N ekler de gülüşürdük.
Otobüs dolusu insan bize kızmazdı.
Lisedeki sınıf kapılarımızın kapı kollarının hemen üstünde, mazgal deliği
gibi camlı delikler vardı, sınıfı gözetlemek için. Beden hocamız bizim
haşarı sınıfı bu delikten gözetler, sonra aniden sınıfa girerek yaramazlık
yapana bir el ense çekerdi. Bedencimiz bir gün sınıfı gözetlerken, müdürümüz
yaklaşıp omzundan dürterek ne yaptığını sormak istemiş. Dokunmaya karşı
aşırı duyarlı olan hocamız, ani bir refleksle müdüre okkalı bir dirsek
geçirip"ulan senin a..." demesiyle müdürü görmesi bir olmuş.
Sonra müdürümüz bedencinin ifadesini almış da bedencimiz "müdür bey
yanlış anladınız, ben ulan demedim, ula dedim" demiş ama Aydın'a
tayin edilmekten de kurtulamamış.
Ulanın ikinci anlamına gelince; çok kaba olarak, öfke ve nefret anlatırmış.
Bu ikinci anlamı bilmeyin daha iyi. Kızan ve nefret eden birisi ulan mı
der. Diyecek nice lafımız nice kalayımız var bizim.
Fethiye ve çevresinde eskiden yaşayanlar öküze VOYN derlermiş. Birisine
kızdıklarında VOYN diye seslenirlermiş. Zamanla voyn demenin öküz anlamına
geldiği unutulmuş. Demek ki o zamanlar öfkelenecek ve nefret edilecek
fazla konu yokmuş.
Şimdi Fethiye'ye özgü en belirgin sözcük nedir deseniz, kuşkusuz VOYN
diye yanıt alırsınız. Voyn sözcüğü, hey, hişşt, baksana anlamında kullanılır.
Voyn beri bak hele, oradan iki ekmek alıver voyn" gibi.
Köylerimizde kadın kocasına sesleneceğinde kesinlikle adını söylemez.
Örf ve adetler böyledir. Eski eşler birbirlerine genellikle voyn, ula,
ulan gibi ünlemlerle seslenirler.
Şimdi ne var bunda. Ulan demek ayıp mı yani.
Sözüm meclisten dışarı.
NOT: Hallüsinasyon; hayal demektir. Yazıldığı gibi söylenir.
Anlayana sivrisinek saz, anlamayana davul zurna az. Bu atasözümüz de yazıldığı
gibi okunur.
Başa
Dön
TARİHİN SÜZGECİNDEN-Av. Ömer Karayumak
Mezarlıklara Gömülen Fethiye (Meğri) Tarihi-VI
Ahmet
Gazi Medresesi-I
Bir Tarih Katliamı
"Fethiye'nin tarihi, Fethiyeliler tarafından yok edildi desem; bütün
Fethiye halkı ayağa kalkar ve durup dinlemeden üstümüze yürür" diyecektim
ki, yıllar yılı bu çilenin ızdırabıyla yanıp tutuşan bir dostum:
"-Merak etme!!! Ben ve benim atalarım senelerdir Fethiyelidir. Hiç
kimse kılını bile kıpırdatmaz. Sen araştırır, inceler, yazarsın... Fethiye
sevdalısı dışarıdan gelen insanlar okur, üzülür... Fethiyeliler ise güler
geçer..." dedi.
Birden Saklıkent'in soğuk sularına atlamış gibi oldum bu acı sözler karşısında.
Fethiye halkı bu kadar duyarsız olmamalı diye düşündüm. Olamaz diye yineledim.
Defalarca... Ve birden bire bir mısra dökülüverdi dudaklarımdan. Rahmetli
İbrahim Hakkı Konyalı ile dağ, bayır, mağara, in demeden yıllarca en tehlikeli
kayalara keçiler gibi tırmanarak bir yazı, bir kitabe, bir mezartaşı aradığımız
günler geldi aklıma "Abideleri ve kitabeleri ile Aksaray tarihi"
isimli üç ciltlik ve 2000 küsür sayfalık o büyük Kapadokya tarihini hazırlarken
sık sık duyduğumuz o iki satırlık beyit, tam unuttum dediğim anda yine
beliriverdi dudaklarımda:
"Ta ezelden Aksaraylıyız, biz biliriz n'ettiğini
Akrabanın akrabaya akrep etmez ettiğin."
Bu şiirin bir hikayesi var ki, değerli dostumun kendi hemşehrileri için
bana söylediği o sitem dolu sözlerle tam tamına örtüşüyor.
Gelelim asıl konumuza
Bu haftaki yazımızda, Fethiye halkının "Ahmet Gazi Türbesi"
dediği, klasik kaynaklarda ve arşiv belgelerinde "Ahmet Gazi Medresesi"
diye geçen, bana göre ise; (Tek başına bir medresenin olamayacağı, camisi,
mescidi, çeşmesi, müderris ve talebe odaları ile bir bütün halinde medreseyi
tamamlayan yardımcı binaların da bulunması gerektiğinden) "AHMET
GAZİ KÜLLİYESİ"nde bulunan mezar taşlarını incelemek ve araştırma
yapmak için yanımda bir yığın doküman, fotoğraf ve film makinesi, yazıları
okumak için büyüteçlerle medrese bahçesine gelmiştim.
Geldim ama ne göreyim???
AHMET GAZİ KÜLLİYE'sinden eser kalmadığını, medresenin yerinde yeller
estiğini, arşiv belgelerinde geçen binaların en son kalıntısının da muhtemelen
büyük depremde yıkılıp yok olduğunu biliyordum.
İyi ama o yüzlerce mezar taşları nereye gitmiştir? Bu medresenin avlusunda
bulunan mezar taşlarının dokümantasyonunun çıkartılması için 80 li yıllarda
yaptığım ilk incelemede bu avluda yığınla mezar taşı vardı.
Kimler?? Nerede?? Nasıl ve niçin götürdüler?? Kendi yaşadıkları şehirlerin
tarihini yok edenlerin görevi neydi? Bu tarih katliamını yapanların, kendi
oturdukları dalı keserken hiç mi vicdanları sızlamadı?
Araştırdık ve öğrendik ki; şimdi Akıncı İlkokulu'nun bulunduğu yer Ahmet
Gazi Mezarlığı idi. Burada ilkokulun yapımına başlanınca mezarlardan çıkartılan
bütün kemikler ve kafatasları zamanın belediye başkanı tarafından toplattırılarak
şimdiki şehir mezarlığında bir çukur kazdırıp topluca gömdürülmüştür.
Her birisi bir sanat ürünü ve bir şiir kitabesi olan o güzelim mezar taşları
ise; ne hazin bir durumdur ki, dozerlerle kırılıp, toplattırılarak bilinmeyen
bir yere dolgu malzemesi olarak atılmıştır.
Böylece büyük bir şehrin yerleşim tarihi, yani Fethiye'nin Beylikler ve
Osmanlı dönemine ait birinci el kaynakları göz göre göre yok edilmiştir.
Şu anda Ahmed Gazi Külliyesi'nin mezarlığında sadece on tane mezar kalmıştır.
Ne var ki kalan bu mezartaşları da bir bilinçsizliğin kurbanı olmuştur.
Bütün mezarların üstü kireçle boyanmış, yazılar okunamaz hale getirilmiştir.
Kalan bu mezartaşlarının okunup bilim dünyasına sunulması için derhal
ve en kısa zamanda yıkanıp, kireçten temizlenmesi gerekmektedir.
Belediye Başkanımız Sayın Behçet Saatcı'dan bu mezarlığın tanzim ve temizliğinden
sorumlu olarak, Kaymakamımız Sayın Mehmet Arslan'dan idari makam olarak,
Müze müdürümüz İbrahim Malkoç'dan kendilerinin görev alanına girmesi nedeniyle
rica ediyorum. Lütfen kala kala zaten on tane kalmış şu mezar taşlarının
kireçlerini temizletin. Bakın altından neler çıkacak...
Fethiye'nin tarihini araştırmak, bir yazar, bir araştırmacı, bir akademisyen
olarak sadece bizim görevimiz değildir... Herkesin üzerine düşen bir görev
mutlaka vardır.
Ahmet Gazi Medresesi'ni incelemeye devam edeceğiz.
Başa
Dön
BİRİKİM-Ünal
Şöhret Dirlik
Folklorun Kapı Aralığından
Akkuş'a söyleyin de...
İncirköylü rahmetli Mehmet Akkuş tam on altı yıl askerlik yapmış. Gencecik
gittiği asker ocağından orta yaşlı bir adam olarak dönmüştür. Yemen taraflarına
gitmiş önce. Hani şu (Alı Yemendir, Gülü çemendir, Giden gelmiyor, Acep
nedendir?) türküsünün söylendiği Yemen. Oraları anlatırdı bazen. Yaşlılar
İncirköy Meydanı'ndaki koca kavakların altındaki köşke otururlar, hep
eskileri anlattırırlardı. Akkuş Amca gibi harb görmüş-darp görmüş olanlara
tabii. Akkuş Amca Yemen'den üç ayda gelmiş. O zaman taşıt mı var? Yaya
olarak çiğnemiş bunca çölün kumunu. Yemen dönüşünde köyde iki hafta ya
kalmış ya kalmamış. Haydi bakalım İstiklal Savaşı'na.
Oradan da zaferle döndükten sonra 1965 yılına kadar yaşadı. Son iki yılını
Denizli'de geçirdi.
Akkuş Amca berberdi. Akkuş Amca dişçiydi. Akkuş Amca doktordu kısacası.
İsteyenlerden kan bile alırdı. Evinin önündeki mor incirin altında az
mı dişimiz çekti.
On altı yıl berber çantacığını, kerpetenini hiç yanından ayırmamış. Ta
Yemen'e kadar götürüp getirmiş, İstiklal Savaşı'nda da hep yanındaymış.
Bütün bölük arkadaşlarının dişini çekmiş, gerektiğinde traş etmiş.
Çameli'nin Kabaklar Köyü vardır. Şimdilerde adını Akpınar olarak değiştirdiler.
Oradan bir asker arkadaşı vardı. Yemen'e kadar beraber gitmişler. O anlattı:
Arkadaşları Akkuş'a takılırlarmış: "Öldüğünde çantayı bize bırak"
diye.
Benimle İncirköy'e haber gönderdi: "Traş takımlarını bana bıraksın"
diye.
Kabaklarlı (akpınarlı) Tireli Hüseyin, Akkuş Amca'dan önce öldü. Traş
takımlarını hak edemedi. Acep öteki dünyada buluştular mı dersiniz?
Allah ikisine de rahmet eylesin.
Aksazlar ve Hıdırellez
Eskiden Fethiyeliler 6 Mayıs günü Aksazlar'a giderlerdi. Aksazlar o gün
çok kalabalık olurdu. Şimdiki gibi karadan gidilemezdi. Yolu yapılmamıştı.
Kordon'dan kayıklarla ve motorlarla karşıya geçilirdi. Dağın dibine doğru
uzanan çamların gölgelerinde yenilir, içilir, eğlenilirdi. Bütün seyyar
satıcılar sabahın erken saatlerinde tezgahlarını kurmuş olurlardı.
Soğuk su satanlar (buzlu aşlama), gazozcular, dondurmacılar, keten helvacılar,
nohut-fıstık satanlar hep orada olurlardı.
Şimdiki gibi Çalış'a veya mesire yerlerine ya da koylara gitmek çok zor
ve masraflı idi. Onun için en yakın mesire yeri olarak Aksazlar'a gidilirdi.
1957 Depremi'nden önceki Fethiyelilerin yanında Aksazlar'ın ayrı bir yeri
vardır.
1965 yılında yayınladığım "Sen Şimdi Güneyde" isimli şiir kitabım
hakkında Fethiye Gazetesi'nde bir yazı yazan rahmetli Türkçe öğretmeni
Emin Gülhan şöyle yazmış yazının sonunda:
"Ünal Şöhret kendi halinde, gösterişten uzak, ipek böceğinin koza
örmesi misali hayal dünyasından mısralar düzer, yıllardır çeşitli dergilerde
yayınlanır. Kendi halinde, reklamsız, pöh pöhsüz bir yaaşama ve hayal
dünyası.
Şimdi limanda tatlı bir serinlik
Aksazlarda suların cümbüşü var
Uçuyor denizin koynunda güzelim
Hayal dolu sandallar
-Günaydın'dan-
Mısralarında ben eski HIDIRELLEZ şenliklerini hatırladım"
-Emin Gülhan-Öğretmen-Fethiye Gazetesi
Başa
Dön
TARIM
DÜNYASI-Atila Büyükpapuşçu
Seralarda Zirai Mücadele Teknikleri
Turfanda yetiştirilecek sebze ve meyvelerde entegre mücadele ile ilgili
açıklamalarda bulunmuştuk. Turfanda yetiştirilen sebze ve meyvelerde zirai
mücadele ilaçları ile yapılan ilaçlamalarda dikkat edilmesi ve uyulması
gereken hususlar ile etkin bir mücadele yapılabilmesi için;
* İlaçlamada kullanılan alet ve makineler kullanma kılavuzuna uygun kullanılmalı
* İlaçlamada , hastalık ve zararlıya karşı kullanılacak ilacı mutlaka
bir teknik elemana danışarak veya numuneyi götürüp göstererek uygun ilacı
almak gerekir.
* Hastalık ve zararlıya karşı kullanılacak ilaç mutlaka tavsiye edilen
dozda kullanılmalıdır.
* İlaçlama sabah ve akşam saatlerinde yapılmalı, gün ortasında sıcakta
ilaçlama yapılmamalı.
* Çalışma sırasında mutlaka gözlük, eldiven ve iş elbisesi kullanılmalı.
* İlaç hazırlanırken ölçü kabı kullanmalı, dökülüp saçılmaması için huni
kullanılmalıdır.
* Çalışma sırasında bir şey yenilip içilmemeli.
* İlaçlamada hedeflenen zararlı ve hastalığa ilacın ulaştığından emin
olunmalıdır.
* Tıkalı memeler ağızla üflenmemeli, emilmemelidir.
* Çocuklar ve evcil hayvanları ilaçlama bölgesinden uzaklaştırılmalı.
* Artan ilaçlar mutlaka kendi ambalajında ve çocuklarla hayvanların ulaşamayacağı
yere konmalı
* Boş ilaç kapları her ne suretle olursa olsun kullanılmamalı.
* Alet ve makineler ilaçlamadan sonra mutlaka deterjanlı su ile yıkanmalı.
* Gerekli önlemler alındığı zaman da zehirlenme olduğunda zehirlenmelere
karşı ilacın ambalajı doktora götürülmelidir.
Sağlıklı ve bol kazançlı yaşam dileği ile sevgi ve saygılar.
Başa
Dön
VERGİ
DÜNYASI-S. Muhasebeci Erden Özkan
A.Ş. ve Kooperatifler-Avukat Bulundurma
İlişkisi
4667 Sayılı Yasa'nın 22.maddesi ile 1136 sayılı Avukatlık Yasası'nın 35.maddesine
eklenen 3.fıkra hükmü ile, sermayesi 25 milyar lira ve daha fazla olan
Anonim Şirketler ile üye sayısı 100 ve daha fazla olan YAPI KOOPERATİFLERİ
10 Kasım 2001 tarihinden itibaren sözleşmeli AVUKAT bulundurma zorunluluğu
getirildi.
Bu düzenleme ile,sözleşme yapılacak avukata kooperatifler aylık 200,000,000.-TL.+KDV,
Anonim Şirketler için aylık 300,000,000.- TL.+ KDV ödenecektir. Bu işlem
her ay için bahse konu kuruluşlara ayrıca %20 Gelir Vergisi ile %10 oranında
fon payı stopajı yapılmasını,ertesi ayın 20.günü akşamına kadar muhtasar
beyanname verme formalitesini de beraberinde getirmektedir.
Sermayesi 25 Milyar lira ve daha yüksek tutarda olan Anonim Şirketler
ile üye sayısı 100 ve daha fazla olan yapı kooperatiflerin sözleşmeli
bir avukat bulundurmaması SUÇ sayılmış ve bu suçu işleyene para cezası
kesilmesi öngörülmüştür. 10 Kasım 2001 tarihinden itibaren, sözleşmeli
avukat bulundurmayan şirket ve kooperatiflere, sözleşmeli avukat bulundurmadıkları
her ay için sanayi sektöründe çalışan 16 yaşından büyükler için suç tarihindeki
asgari ücretin bir aylık brüt tutarı kadar para cezası verilecektir. Bu
miktar bugün için aylık 222 milyon 750 lira tutarındadır. Asgari ücret
01 Temmuz 2002 tarihinde artacağından, avukat bulundurmayanlara uygulanacak
olan para cezası da bu tarihten itibaren artmış olacaktır.
Sermayesi 25 milyar ve daha fazla olan Anonim Şirketlere getirilen bu
zorunluluk toplumda bir takım sert tepkilere yol açmış ve konunun çeşitli
platformlarda tartışılması üzerine; 2001/3500 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı
ile düzeltme yoluna gidilmiştir. 2001/3500 sayılı karar ile Anonim Şirketlerin
sermayesi 25 milyar liradan 250 milyar liraya yükseltilmesi ile Avukat
bulundurma mecburiyeti sermaye sınırı da böylelikle 250 milyar liraya
çıkartılmış olmaktadır.
Kooperatifler ile ilgili herhangi bir düzenleme yapılmadığından dolayı
üye sayısı 100 ve 100 den fazla olan Kooperatifler 01 Kasım 2001 tarihinden
itibaren Avukat bulundurma zorundadırlar. Kooperatif yöneticilerinin bu
konuda hassas davranmaları gerekmektedir. Çünkü onlara gelen mali yük
çok fazladır. Yönetim görevlerini yerine getirmeyen yöneticiler kooperatiflerini
uğratacakları zarardan müteselsilen sorumludurlar. Avukat bulundurmayan
kooperatifler, örneğin 10 Kasım 2001 tarihinden 1 Temmuz 2002 tarihleri
arasında ödemeleri gereken ceza 222,000,750.- x 8 = 1,776,006,000.- TL.sı
olacaktır.
Başa
Dön
TANSİYON-Uz.
Dr. Mustafa Ulusoy
Köy Sağlık Taramaları
Bu gün sizlere bazı izlenimlerimden bahsetmek istiyorum. Çalıştığım Özel
Letoon Hastanesi'nin güzel bir geleneği var. Zaman zaman bir sağlık ekibi
oluşturarak Fethiye'nin köylerinde doktora gelemeyen hastaların ayağına
sağlık hizmeti götürülüyor. En az değişik branştaki 5 hekim 3 hemşire,
Biyokimya laboratuarı ve bir ambulans eşliğinde köyler, ilçeler taranıyor,
yerinde müdahale ve tedavi edilebilecekler orada, durumu hastane tedavisi
gerektirenler ise hastaneye getiriliyor ve ücretsiz tedavileri sağlanıyor.
Bu hizmeti nedeniyle Özel Letoon Hastanesi baştabibine teşekkür ediyorum.
Bu sağlık taramalarına ben de katılıyorum .Gittiğim köylerde müracaat
eden hastaların çoğunluğunun kadın ve çocuk olduğunu görüyorum. İnsan
düşünüyor, haydi çocuklar hem sayıca çok, hem de sık hastalanırlar getirilmeleri
doğaldır, ancak; kadın hasta çokluğu başka şeyler düşünmeme sebep oldu.
Acaba erkekler hanımları her konuda olduğu gibi sağlık konusunda da ihmal
mi ediyorlardı? Ama hemen Türkiye'nin batısında turizm kenti Fethiye'de
artık erkekler çağdaşlığı yakalayıp kadınlara gereken önemi verirler diyerek
bu düşünceyi kafamdan atmaya çalışırken muayene ettiğim hastaya eşinin
kendisini hastaneye getirmesinin gerektiğini anlattığımda yanıt "O
getirmez" olunca irkildim. Ne yazık ki erkekler hala eşlerinin sağlık
sorunlarını merak edip birlikte doktora gelmeyi bile kendilerine yük görüyorlar.
Halbuki kendileri kahvehanede otururken serada çalışan, çocuk doğuran,
bakan, büyüten hatta kendilerini de doğuran kadınlar. Onların sadece sağlıklarıyla
değil her türlü gereksinimleriyle ilgilenmek erkeklerin görevidir. Çağdaş
yaşamda ikinci sınıf insan yoktur. Her insan cinsiyetine, ırkına din ve
diline bakılmaksızın sadece yasa önünde değil her ortamda eşittir. İnsan
hak ve özgürlüklerini yasalara yazmak yetmez, bu hak ve özgürlüklerin
kullanılması için de gereken ortamı sağlamak gerekir. Çünkü kullanılmayan
hak ve özgürlük neye yarar. Demokrasi anlayışımızı yaşantımıza yansıtmadıkça
hak ve özgürlüklerden bahsetmek yersizdir.
Bazı politikacılarımızın yaptığı gibi demokrasi ihtiyaç duyduklarında
kendileri için var, başka zamanlarda ise diğerlerine gereksiz bir ayrıntı
gibi algılanmamalıdır. Demokrasi her zaman her yerde herkes için varsa
anlamlıdır. Devlet bu tarzda bir demokrasiyi tüm kurum ve kuruluşları
ile yaşama geçirirken bizlere düşen de demokrasiyi bir yaşama biçimi olarak
hem kendimiz hemde herkes için kabul etmemiz gerekir.
Başa
Dön
HOŞ
SEDA
Bu sayımızda Hoş Seda köşesi yayınlanmamıştır.
Başa
Dön
DİYALOG-Ufuk
Emek
Tamam...Sıra Sizde
Yılbaşından bu yana sizlerden gelen yazılara yer veremediğimin ve sizlerden
gelen öykü, fıkra ve düşünce yazılarının bütün okuyucularımın ne denli
ilgisini çektiğinin farkındayım.Laf aramızda bu durum aslında hiç hoşuma
gitmiyor. Ne yapalım kader deyip katlanacağız artık. Şaka bir yana, zahmet
edip gönderdiğiniz bütün yazılar için teşekkür ediyorum.
Bir Zamanlar Vietnam
Vietnam'da savaştıktan sonra, evine dönmekte olan bir asker, San Fransisko'dan
ailesini aradı. "Anne, baba, eve dönüyorum ama sizden bir şey rica
ediyorum."dedi. "Yanımda bir arkadaşımı da getirmek istiyorum."
Babası oğlunun bu isteğini memnuniyetle kabul etti. Oğulları "Ancak
bilmeniz gereken bir şey var" diyerek ekledi. "Arkadaşım savaşta
ağır yaralandı. Bir mayına bastı ve bir koluyla bir ayağını kaybetti.
Gidecek hiçbir yeri yok ve onun gelip bizimle kalmasını istiyorum.
Babanın canı sıkıldı. "Bunu duyduğuma üzüldüm oğlum" dedi. "Belki,
onun başka bir yer bulmasına yardımcı olabiliriz." Fakat asker ısrarını
sürdürdü. "Hayır" dedi. "Ben onun bizimle yaşamasını istiyorum."
Baba bu kez set bir ses tonuyla "Bak oğlum" dedi. "Bizden
ne istediğini bilmiyorsun.Onun gibi özürlü biri bize korkunç bir yük olur.
Bizim kendi yaşamımız var ve böyle özürlü birinin yaşamımıza engel olmasına
izin veremeyiz. Bence bu arkadaşını unutup eve dönmelisin. O kendi başının
çaresine bakacaktır."
Oğul babasının bu sözlerini duyar duymaz telefonu kapattı.Ailesi ondan
bir süre haber alamadı. Birkaç gün sonra aileye San Fransisko polisinden
gelen bir telefonla, oğullarının yüksek bir binadan düşüp öldüğü bildirildi.
Polis bunun bir intihar olduğunu düşünüyordu.
Üzüntü dolu anne baba oğullarının cesedini teşhis etmek üzere morga götürüldüler.
Örtü kaldırılınca bilmedikleri bir gerçek karşısında donup kaldılar.Oğullarının
yalnızca bir kolu ve bir bacağı vardı.
İrfan Kaygısız
Size Şunları mı
Söylediler ? Yalaaan...
İnanın bu malımızdan şikayet eden ilk müşterisiniz.
Kitabını sana iade ettiğimi iyi anımsıyorum ama eve bir daha bakayım.
Onun için varımı yoğumu hatta canımı vermeye hazırım.
Rahmetliyi sevmeyen yoktu...
Aaa..Kalkıyor musunuz? Yemeğe kalsaydınız.
Elli yaşında mısınız? Yok canım, gerçekten hiç göstermiyorsunuz.
Ben dedikoduya inananlardan değilim. Senin hakkında anlatılanlara gülüp
geçtim.
Emin olun, istifanızı istiyorsak, bu her şeyden önce sizin iyiliğiniz
içindir.
Bak dostum, şimdi seninle müşteri değil bir dost olarak konuşuyorum...
Ben eleştirilmekten hoşlanırım.
Nermin Demirel
Alo...Alooo
Adam evine telefon açar. Karşısına yabancı bir kadın çıkar.Adam kadının
sesini duyunca şaşırır ve sorar:
"Sen kimsin ?"
"Evin hizmetçisiyim."
"İyi de bizim hizmetçimiz yok ki !"
"Evin hanımı beni bu sabah işe aldı."
"Ha, öyle mi? Ben de evin beyiyim.Hanımı çağırır mısın kızım?"
"Hanımınız şu anda yatak odasında, kocası olduğunu söylediği bir
adamla beraber."
Adam önce şaşırır, sonra sinirlenir:
"Beni iyi dinle kızım. Elli bin dolar kazanmak ister misin?"
"Tabii isterim efendim..."
"İyi o zaman çekmecedeki silahı al. Yukarı çıkıp o cadı ile yanındaki
o sümsüğü vur."
Hizmetçi "Başüstüne" dedikten sonra telefonda önce ayak sesleri
duyulur ve sonra da iki el silah sesi gelir. Daha sonra hizmetçi yine
telefona gelir:
"İkisini de öldürdüm efendim."der. "Cesetleri ne yapayım?"
"Cesetleri havuza at."
"Ama beyefendi burada havuz yok ki!"
Adam bir süre düşünür ve kuşkuyla sorar:
"Pardon, pardon...Orası 546 12 37 değil mi?"
Semra Talaş
Gerçek bir tek dostunuz varsa payınıza düşenden çok daha fazlasına sahipsiniz
demektir.
Thomas Fuller
Başa
Dön
TURİZM-Dilek
Dinçer
V. Akdeniz Kupası Kürek Yarışları
9-10 Şubat günlerinde ilçemiz, çok hoş bir etkinliğe daha ev sahipliği
yaptı. Biri Yugoslavya Milli takımı olmak üzere, 18 takımın katılımı ile
ilçemiz hareketlendi. Denizimizde yaşanan görsel şölen gerçekten görülmeye
değerdi. Varlıklı kulüplerin takımları, antrenman için bir hafta önceden
Fethiye'ye geldiler. Kış sezonunda kısa süreli de olsa, olağanüstü bir
canlılık yaşadık.
Fethiye halkının ilk kez sportif bir etkinliğe bu denli ilgi gösterdiğine
tanık olduk. Fethiye Belediye Spor Kulübünden 11 sporcunun, ilçemizde
yapılan yarışlara ilk kez katılmaları da bizleri gururlandırdı. Ailelerin
heyecanları ve destekleri, farklı takımlardan gençlerin birbirleriyle
kaynaşmaları, yöneticilerin dayanışması, katılımcıların yüzündeki mutlu
tebessüm... Kısacası her şey çok güzeldi.
Geçtiğimiz yıl, Ankara Mogan'da yapılan yarışları izleme olanağı bulmuştum.
Kürek takımımız Sapanca'da yapılan yarışlara da iki kez katılmıştı. İnanın
hiçbir yerde, bu kadar güzel bir organizasyon, bu kadar coşkulu katılım
ve en önemlisi böylesi bir konukseverlik yok... Belediyemizi bu kusursuz
organizasyon için kutlamak, sponsor firma Ece TAŞ.'a da teşekkür etmek
gerek. Umarım bundan sonraki etkinliklere de örnek olur.
Yarışlara Yugoslavya'dan katılan takımın antrenörü, "2004 Yılı Dünya
Kürek Şampiyonasına hazırlanırken, kış dönemi kamplarını Fethiye'de yapacaklarını
ve başka ülkeleri de yönlendireceklerini" belirtmiş. Gelecek yıl
altıncısı yapılacak olan Akdeniz Kupası Kürek Yarışları'nın, uluslararası
boyuta taşınacağı müjdesini de aldık. Bu büyük organizasyon için şimdiden
kolları sıvamamız gerek... İlçemizin dünyaya tanıtımı konusunda bu bulunmaz
bir fırsat ve yıllardır özlemini duyduğumuz; "Turizmin tüm yıla yayılması"
hayalimizi gerçekleştirmek adına çok önemli bir adım..
Turizmin uluslararası barış için en önemli sektör olduğunu söylüyoruz.
Sportif etkinliklerin turizme katkılarını ve körfezimizin su sporları
için ne denli ideal olduğunu biliyoruz.
İlçemizin gündeminde şu anda çok önemli iki proje var. Kanalizasyon-Arıtma
ve Su Sporları Merkezi Projesi... Her ikisi de hayata geçirildikten sonra,
turizmimiz kesinlikle farklı bir boyut kazanacak. Yalnız kürek sporunda
değil, yelken, yüzme, sörf, dalış, akrobasi, su kayağı, yat yarışları
vb. turizm amaçlı sportif aktiviteler için uygun koşulların yaratılma
süreci hız kazanacak.
Doğanın sunduğu ayrıcalıklardan ve iklim özelliklerinden sonuna kadar
yararlanarak, yıl boyu, kesintisiz turizm yapılabilecek ve yöre esnafının
ve hepimizin yüzü artık gülebilecek...
Başa
Dön
SPORTMENCE-Erol
Dolu
Fethiye'de Kürek Yarışları
Ben ilk kürek yarışını Ankara'da bulunan Mogan Gölü'nde izledim. 1985
yılında Ankara'da öğrenciliğim bitmiş ve Ankara-Keçiören Kadastro Müdürlüğü'nde
yeni göreve başlamıştım. Oran semtinde Tapu ve Kadastro tesislerinde kalıyorduk.
Burada her hafta sonu bulunduğumuz bu semte yakın olan Mogan Gölü etrafında
koşmaya giderdik. Bir hafta sonu Mogan Gölü'nün etrafında koşarken kürek
yarışlarının yapıldığı ve gölün ortasında sporcuların var güçleriyle bir
birlerine üstünlük sağlamalarını izlemeye başladık. Gerçekten çok zevkli
bir spor dalıydı.
1989 yılında yine bir Şubat ayında Fethiye kordonun da gezerken Fethiye
Körfezi'nde kürek çeken sporcular vardı. O tarihe kadar Fethiye'de böyle
bir olay görülmemişti. Herkes kordonda kürekçileri izliyordu. Konuyu araştırdık.
Kürek Milli Takımı Fethiye'ye kampa gelmişti. Fethiye bambaşka bir görünüme
kavuştu. Herkes kürekçileri konuşuyor ve ilgi gösteriyordu. Ben bir gün
kürekçilerin o yıl kaldığı Prenses Otel'e gittim. O yıllarda hem Galatasaray'ın
hem de Kürek Milli Takımı'nın antrenörlüğünü yapan Yunus Yılmazoğlu ile
uzun uzun konuştum. Yunus Yılmazoğlu bana, "Erol Bey, Fethiye şimdiye
kadar kamp yaptığımız yerlerin içerisinde em ideali, Fethiye Körfezi de
uluslar arası kürek müsabakaları yapılabilecek konumda" dedi.
O yıllardan bu yana her yıl kürekçilerimiz Fethiye'ye gelip çalışmaktadırlar.
Ayrıca Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü Kürek ve Kano Federasyonu Başkanlığı
da son beş yılda Fethiye'de Akdeniz Kupası Kürek Yarışları adı altında
resmi ve ulusal nitelikte yarış yapmaktadır. Fethiye Belediyesi de bu
konuda üzerine düşeni yapıp kürek müsabakalarına destek vermekte ve bu
yarışları ileri boyutlara taşımaya çalışmaktadır.
En son V. Akdeniz Kupası Kürek Yarışları 9-10 Şubat 2002 tarihlerinde
yapıldı. Bize bildirildiğine göre toplam 270 sporcu bu yıl yarışlara iştirak
etti. İki gün boyunca Fethiye kürek sporuna yarışma yönüyle sahip oldu.
Ama ne yazık ki yerelinde ilgi istenilen düzeyde seyirci olarak olmadı.
Ama bir çok insan yine zevkli yarışlar izledi.
Fethiye Belediyespor Kürek Takımı da müsabakalardaydı. İstenilen başarı
elde edilemedi ama yine de tecrübe açısından iyi oldu. Kürek Şubesi yetkilisi
Nasuh Dinçer'le konuştuğumuzda bize zor şartlarda çalıştıklarını teknelerinin
istenilen düzeyde olmadığını söyledi. Ama bir gün Fethiyeli kürekçilerimizde
istenilen başarıya kavuşacaklardır. Fethiye bu işe yeni başlamış ve sonunu
da getirecektir.
Fethiye'de kürek müsabakaları artık gelecek yıldan itibaren uluslar arası
nitelikte yapılacak olup bu konuya yerel halk olarak da sahip çıkmalıyız.
Fethiye coğrafyası Dünya'ya kürek sporu yönüyle ışık saçıyor ama bizler
hala bunun bilincinde olamıyoruz.
Fethiye Belediyesi'nin bu konuda gayretli çalışmaları var. Fethiye ve
Muğla olarak kürek sporu artık Dünya boyutlarına ulaşmış ve bunun bölge
olarak da maddi ve manevi değerlerini anlamalıyız. Turizm olayı da sporla
gelişecektir. Spor da iyi bir tanıtım aracıdır. Elimizde bulunan ve uluslar
arası nitelik taşıyan bu konumu iyi değerlendirmemiz bölgemizin ekonomik
kalkınmasına da katkı sağlayacaktır.
Yıllardır amatör sporu savunduk yine bölgemiz adına şovenistlik yapmamak
şartıyla amatör sporu savunacağız. Çünkü amatör sporda alın teri ve göz
nuru var.
Başa
Dön
|
 |
