6-Τι είναι η ύλη και ποια η σχέση της με τη σύνθεση, την ουσία και  με το Σύμπαν; Πως δημιουργούνται τα πράγματα από τα απλούστερα στοιχεία;

Ένα από τα πιο μεγάλα φιλοσοφικά ζητήματα, με μεγάλες και εκπληκτικές  αντιπαραθέσεις, με απρόσμενες και συνταρακτικές ανακαλύψεις. Η έννοια της ύλης δεν έπαψε να είναι στην επιστήμη αναιτιολόγητα ορισμένη και διαστρεβλωμένη. Η ύλη είναι οι αρχικοί τρόποι με τους οποίους το Σύμπαν γίνεται σχετικά έμμεσα και εξωτερικά στις ευρύτερες εξωτερικές στιγμές του (οι ελάχιστες στιγμές του σταθερού ευρύτερου παρόντος). Είναι η σχετική πρώτη πραγματικότητα μέσα στο τελειωμένο σύνολό της, έξω από το οποίο δεν θα υπήρχε. Αυτοί οι αρχικοί τρόποι αποτελούν τους φορείς της έμμεσης και εξωτερικής ύπαρξης, με άλλα λόγια τους φορείς των δυνατοτήτων για να υπάρχουν πιο πολύπλοκα πράγματα σε ευρύτερους χρόνους αλληλεπίδρασης. Έξω από μία προηγούμενη και άμεσα τελειωμένη πραγματικότητα, τα υλικά στοιχεία θα αλληλεπιδρούσαν τελείως απροσδιόριστα, μόνο εξωκαθορισμένα, χωρίς να μπορούν να συνδυαστούν με σταθερούς τρόπους και να δημιουργήσουν πιο σύνθετες ποιότητες. Τα ίδια θα ήταν τελείως ασταθή και χωρίς προκαθορισμένες δυνατότητες στον τρόπο δράσης και αντίδρασής τους.

Από την αρχική ανάλυση των εννοιών μπορούμε να πλησιάσουμε στην έννοια της ύλης και να εξηγήσουμε τη σχέση της με τα πιο σύνθετα πράγματα. Κάθε πράγμα σαν μέρος ενός κοινού συνόλου εξαρτάται πιο έμμεσα από τα υπόλοιπα, ανεξάρτητα από τη θέση και τη στιγμή που υπάρχει. Τα πράγματα συνυπάρχουν μέσα στα όρια μίας κοινής συνολικής στιγμής και δεν υπάρχουν έμμεσοι επηρεασμοί, που να γίνονται ύστερα από ατελείωτη διάρκεια. Ο πιο έμμεσος τρόπος, με τον οποίο συνδέονται και επηρεάζονται τα πράγματα, πρέπει να έχει πραγματοποιηθεί ανέκαθεν, να είναι ο ίδιος για κάθε πράγμα και τα αποτελέσματά του κάπως να παραμένουν. Αυτά τα πιο έμμεσα αποτελέσματα αποτελούν τους σταθεροποιημένους τρόπους επηρεασμού, που ονομάζουμε ύλη.

Θα ήταν αδύνατο ν’ αλληλοεπηρεάζεται ένα πράγμα πιο άμεσα με τα άλλα, εάν εκείνα τα άλλα δεν είχαν στην ποιότητά τους τα ίδια στοιχεία που περιέχει και αυτό. Περιέχουν στοιχεία κοινά, γιατί όλα τα πράγματα είναι επηρεασμένα (ή διαμορφωμένα) από τον ίδιο πιο έμμεσο τρόπο (μέσα στα όρια ενός και του αυτού Χρόνου). Δυο πράγματα που συνδέονται με πιο άμεσους τρόπους είναι αλληλοεπηρεασμένα εκ των προτέρων με τον πιο έμμεσο τρόπο. Αυτές οι πιο έμμεσες σχέσεις τους είναι πραγματοποιημένες με την ύπαρξη των κοινών υλικών στοιχείων στην ποιότητά τους.

Εκπληκτικό, ότι μπορούσε κάποιος να μιλήσει για την ύλη με περισσότερη ευστοχία από μερικούς αιώνες πριν! Μετά από την ανάπτυξη του συλλογισμού -μέσα από την έννοια της ευρύτερης  Συμπαντικής στιγμής- η ύλη προσδιορίστηκε σαν ένας αριθμός φορέων αλληλεπίδρασης (οι ελάχιστες στιγμές της) και νοήθηκε καθαρά η άμεση σχέση της με το χρόνο.