ΜΕΡΟΣ 3
Η δυνατότητά μας να γνωρίσουμε εύκολα και γρήγορα το Θεό δεν είναι παράδοξη διαπίστωση. Ένας πρόδρομος της ορθολογικής Θεογνωσίας, ο Ρ. Ντεκάρτ, την είχε επισημάνει με όλη τη σημασία της από πολύ πριν:
«(...) η γνώση του (Θεού) είναι πολύ πιο καθαρή από άλλες που έχουμε για διάφορα πλάσματα. Και πως αλήθεια είναι τόσο εύκολη, που όσοι δεν την έχουν καθόλου, πρέπει να θεωρούνται ένοχοι. (...) μπορούμε, χωρίς να βγούμε από τους εαυτούς μας, να γνωρίσουμε το Θεό πιο εύκολα και πιο βέβαια απ’ όσο γνωρίζουμε τα εγκόσμια». Ο Ντεκάρτ εκτός από εύκολη θεωρούσε τη γνώση του Θεού προϋπόθεση για κάθε άλλη αλήθεια και βεβαιότητά μας.
Στα προχριστιανικά φιλολογικά έργα της νοτιοανατολικής Ασίας, όπως είναι οι περίφημες Βέδες, τα «Ουπάνισαντ» και η «Μπαγκαβάντ Τζιτά», και στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία βρίσκουμε διάσπαρτους φιλοσοφικούς στοχασμούς και θεωρίες, που μας αποδεικνύουν εκ των πραγμάτων το πόσο εύκολη μπορεί να είναι η ανακάλυψη των σπουδαιότερων φιλοσοφικών διευθύνσεων, αλλά και της ηθικο-κοσμολογικής αλήθειας για την ουσία των πραγμάτων. Διαπιστώνουμε μ’ έναν αναμφισβήτητο τρόπο τη μεγαλοπρέπεια και την αξία του ανθρώπινου φιλοσοφικού στοχασμού
εκεί, που η δημιουργία του είχε τις λιγότερες εμπειρικές κι επιστημονικές γνώσεις και τις λιγότερες δυνατές αφορμές από συγγραφικά έργα. Δικαιολογημένα έχουν προσελκύσει την προσοχή όλων των διανοούμενων και τους έχουν επηρεάσει. Σ’ εκείνα ανακαλύπτουμε πολλές σπουδαίες και πρωτότυπες φιλοσοφικές θεωρίες, οι οποίες, ακόμα και σήμερα δυόμισι χιλιάδες έτη μετά, για πολλούς ανθρώπους είναι από ανόητες έως γελοίες, αν όχι άγνωστες.
Όμως, χρειάζεται πολύς χρόνος, αναζήτηση, προσοχή και κοπιαστική ανάγνωση, για να μπορέσει κάποιος να τα καταλάβει σωστά και επαρκώς και για να μπορέσει σαν φιλόσοφος να μιλήσει περί αυτών. Ωστόσο, ο θαυμασμός μας γι’ αυτά τα πολύ αξιόλογα έργα, τα αναπάντητα ερωτήματα που μας αφήνουν και οι αβάσιμες απόψεις μας για την πραγματικότητα δεν πρέπει να μας παραπλανούν, με συνέπεια να τα υπερεκτιμούμε ή να τα υποτιμούμε.
