Καβέδανος   ( Η Λευκός  Κέφαλος )

Ο Καβεδάνος / Κέφαλος  είναι ψάρι, πολύ διαδομένο στα γλυκά νερά. Συναντιέται επίσης και στα αλμυρά, πράγμα περισσότερο γνωστό στην νότια Ευρώπη, και αποτελεί ένα από τα κύρια ενδιαφέροντα του ερασιτεχνικού και αθλητικού ψαρέματος. Το σχήμα του σώματος του είναι αδύνατο, εκτός από τους γερασμένους που ζουν σε νερά πλούσια σε τροφές, όπου ο Καβεδάνος / Κέφαλος παίρνει παχύτερη μορφή σε σχέση και με τις πιο οκνηρές συνήθειες του.                            Εχει μεγάλα λέπια, διχαλωτή ουρά γκριζοπράσινο χρωματισμό στη ραχιαία περιοχή, ασημένιο στις πλευρές και άσπρο στην κοιλιακή περιοχή. Ξεχωρίζουμε καθαρά τη πλευρική γραμμή πάνω του. Τα πτερύγια είναι μεσαίων διαστάσεων και το ουραίο πτερύγιο δεν είναι πολύ μεγάλο, αλλά η μυϊκή δύναμη αυτού του ψαριού μπορεί να προσδώσει στο αδύνατο σώμα του μια αξιοσημείωτη ταχύτητα.                                                                                                                                                            

Ο καβεδάνος συχνάζει στα νερά των ποταμών, των χειμάρρων, των λιμνών σε υψόμετρο μικρότερο από 600 μέτρα.         Μια ελαφρά μόλυνση των νερών δεν το ενοχλεί πολύ η τουλάχιστον  αυτό το ψάρι προσαρμόζεται με μια σχετική ευκολία.  Αναπαράγεται από τα μέσα μέχρι και το τέλος της άνοιξης, όταν η θερμοκρασία του νερού υπερβεί τους 12ο C.    Εναποθέτει τα αυγά του στα ρηχά νερά της λίμνης, τα οποία και προσκολλώνται πάνω σε πέτρες και σε φυτά.                   Το διαιτολόγιό του είναι μικτό,  στο στάδιο του γόνου αποτελείται από ζωοπλαγκτόν και φύκη, ενώ στα επόμενα στάδια τρέφεται με προνύμφες εντόμων, σκουλήκια, βδέλλες, υδρόβια βλάστηση, αλλά και μικρά ψάρια η σκουπίδια σε ημιαποσύνθεσηγια τους μεγαλύτερους κέφαλους.                                                                                                                     Ο Καβεδάνος / Κέφαλος  που ζει  στα μεγάλα ποτάμια που διασχίζουν μια πόλη, συνηθίζει να τρέφεται με σκουπίδια που προέρχονται από τα απόβλητα της πόλης και γι' αυτό δεν δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για το μικρό ζωντανό ψαροδόλι,        ενώ το αντίθετο συμβαίνει στα γρήγορα και καθαρά νερά, όπου ο Καβεδάνος / Κέφαλος τρέφεται κύρια με κάμπιες,     έντομα και με νεογέννητα ψαράκια. Είναι μεγάλος κολυμβητής, που διαρκώς ψάχνει για μια ευνοϊκή περιοχή  κατάλληλη για μια σύντομη παραμονή, πάντα σε αναζήτηση τροφής. Είναι ένα ψάρι, όπως λέγεται, με μεγάλη όρεξη και επιπλέον με γερό στομάχι. Συχνά παρατηρούνται Καβεδάνοι / Κέφαλοι συγκεντρωμένοι γύρω από τη μαλάγρα και όταν πιαστούν, αποκαλύπτονται ήδη γεμάτοι από τροφή που είχαν φάει προηγούμενα. Οι ψαράδες που χρησιμοποιούν την κάμπια της μύγας σαν μαλάγρωμα, πιάνουν συχνά Καβέδανους / Κέφαλους φουσκωμένους από την ποσότητα  μαλάγρας που       έχουν φάει.                                                                                                                                                                                Όλοι οι Καβεδάνοι / Κέφαλοι είναι ψάρια πολύ δύσπιστα και το πιάσιμο τους είναι αρκετά δύσκολο.                                       Σε πολλές τοποθεσίες, είναι αποτελεσματικό το μίγμα ψωμιού και δυνατού τυριού.  Ο Καβεδάνος / Κέφαλος δαγκώνει σιγά - σιγά κομματιάζοντας το δόλωμα και είναι δύσκολο να το καταπιεί. Πρέπει λοιπόν να καρφωθεί ξαφνικά.                         Παρόλα τα χαρακτηριστικά του σαν λαίμαργο και κυνηγετικό ψάρι ο Καβεδάνος / Κέφαλος είναι, μαζί με τον καρπό,             το πιο πονηρό από τα ψάρια μας. Το πιάσιμο του δεν είναι εύκολο και αν είναι αλήθεια ότι πιάνονται πολλοί, αυτό οφείλεται βασικά στην πρακτική του μαλαγρώματος και στην χρησιμοποίηση μοντέρνων πολύ λεπτών νημάτων ορμιάς.                      Φυσικά, το ψάρεμα είναι λίγο ή πολύ δύσκολο, ανάλογα με τη τοποθεσία, την διαφάνεια των νερών, τη φύση της περιοχής. Αν είναι σχετικά εύκολο το πιάσιμο ενός μεγάλου Καβεδάνου / Κέφαλου κοντά σ' έναν σκουπιδότοπο της πόλης σε σχετικά ταραγμένα νερά, είναι πολύ δύσκολη η παγίδευση ενός Καβεδάνου / Κέφαλου που κολυμπάει στη μέση των νερών σε ένα κρυστάλλινο χειμαρρώδες ρεύμα. Βέβαια είναι ευκολότερο το πιάσιμο του Καβέδανου / Κέφαλου σε ποταμό θολό απ' όσο στον καθαρό ποταμό, μα σε κάθε περίπτωση, το ψάρεμα αυτού του πολύ κοινού « σκουπιδιάρη των νερών » απαιτεί προσοχή και επιμονή.                                                                                                                                                                Η μέθοδος που συχνότερα χρησιμοποιείται στην Ευρώπη για το ψάρεμα του Καβεδάνου / Κέφαλου, είναι η ελαφριά ορμιά του βυθού με φελλό, χρησιμοποιώντας για δόλωμα την κάμπια της εμετικής μύγας. Αυτή η μέθοδος ψαρέματος είναι πλατιά διαδομένη, με την πρακτική του μαλαγρώματος, κύρια λόγω των αθλητικών αγώνων, που είναι πάρα πολλοί στους ποταμούς της Ευρώπης. Μπορεί να φαίνεται εύκολο, αλλά αντίθετα απαιτεί αρκετή προσοχή. Επίσης, και το μαλάγρωμα υπόκειται σε τεχνικές που το κάνουν αποτελεσματικότερο. Είναι πάντοτε αναγκαία η προσεκτική παρατήρηση της περιοχής, των ρευμάτων, η εκτίμηση του βυθού, της ταχύτητας των νερών, κ.λπ.                                                                             Άλλη μέθοδος πλατιά διαδομένη στην Ευρώπη, που το καλοκαίρι δίνει εξαιρετικά αποτελέσματα, είναι εκείνη της μύγας με φελλό στην άκρη και με καλάμι εξακοντισμού. Ο Καβεδάνος / Κέφαλος δείχνει στην επιφάνεια μικρότερη δυσπιστία, απ' ότι στα μισά νερά ή στον βυθό, αλλά και για το ψάρεμα στην επιφάνεια χρειάζεται επίσης επαγρύπνηση και πείρα.                  Εκπληκτικό είναι το ψάρεμα του Καβεδάνου / Κέφαλου με την σύνθετη ορμιά, που μπορεί να διεξαχθεί με άνεση σε δευτερεύοντα νερά. Τέλος, το καλοκαίρι, το ψάρεμα με μικρό επαργυρωμένο ή περασμένο με χρώμιο κουταλάκι.                Το ζωντανό σίρκο, - σε μερικές περιοχές - ακόμη και ο κωβίτης, προσφέρουν την δυνατότητα πιασίματος ψαριών που μπορούν να φτάσουν το βάρος 3 κιλών και περισσότερο.