ไก่ชน2002    ภูมิปัญญาการเลี้ยงไก่ชน  มองวิถีชีวิตคนผ่านการเลี้ยงไก่

ค้นหา:

วันอาทิตย์ที่ 7 มีนาคม 2547

คุณเข้าเยี่ยมชมคนที่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เว็บไซท์ที่น่าสนใจ
ไก่ชนพม่า
ซุ้ม ป.โชคชั
ตรีเพชรฟาร์มไก่ชน
ไก่ชนชลดา
ไก่ชนสยาม

ซุ้มขุนแผน
ผู้ใหญ่แสน
บ้านไก่ชน

ไก่ชน.คอม
thai.net/สุ่มไก่ 
บ้านไก่ไทย
ไก่ชนไทย
geocities/สุ่มไก่
thaicockfight.com
kaichon.com 
ไก่ป่าก๋อย

ซุ้มอ่างแก้ว
เสียงไก่ชน
ประดู่.คอม

ซุ้มวัฒนาไก่ชน
กรมปศุสัตว์
บุญเลี้ยงไก่ชน
เว็ปนครใหญ่ฟาร์ม

                              
  ปล่อยเลี้ยงแบบธรรมชาติ (ไก่คุณสมหวัง)

       

3.4 ไก่ชนกับความเชื่อและไสยศาสตร์

 

         3.4.1  ความเชื่อเกี่ยวกับลักษณะไก่ชนที่ดี

                  ผู้เลี้ยงไก่ชนเชื่อว่า ไก่ที่มีลักษณะดีถูกต้องตามตำรานั้น จะเป็นไก่เก่ง ฉลาด ไหวพริบและเชิงชนดีเพราะไก่ที่งามนั้นคนที่ไม่เคยเลี้ยงไก่ชนเลยจะไม่มีทางรู้เลยว่าไก่ชนงามนั้นเป็นอย่างไร  งามที่ไหน  และไก่ชนตัวนั้นมีดีมีเสียอย่างไร  นายทองดี  ไชยกำเนิด  เจ้าของซุ้มไก่ ส.มีโชค  ชาวบ้านหัวถนน  อำเภอเมือง  จังหวัดขอนแก่น  ได้กล่าวถึงเรื่องลักษณะไก่ชนที่งามนั้นมักเป็นไก่ที่มาจากสายเลือดที่ดีหรือที่เรียกว่า “ไก่ตระกูลสูง”  ย่อมมีความเก่งไปในตัวด้วย  แต่งามอีกอย่างหนึ่งที่เขาเรียกว่า “สวยแต่รูปจูบไม่หอม”  คือรูปสวยแต่เป็นไก่ตีไม่เก่งเป็นไก่ป่ามอญ (ไก่ที่ไม่มีตระกูล) ก็มีมาก  ดังนั้นลักษณะไก่ชนที่ดีจึงต้องงามและมีสกุลด้วย ( นายทองดี  ชัยกำเนิด, สัมภาษณ์  :   12 มีนาคม  2545  )  จะเห็นว่าความเชื่อของนายทองดี  ไชยกำเนิดนี้ยึดหลักการแห่งการถ่ายทอดสายเลือดจากพ่อ  แม่  ปู่  ย่า  ตา  ยาย  ไปปรากฎลักษณะในรุ่นลูกรุ่นหลานได้ซึ่งสอดคล้องกับทฤษฎีพันธุศาสตร์ของเมนเดล  ผู้ได้รับการยกย่องให้เป็นบิดาแห่งวิชาพันธุศาสตร์และการดูลักษณะไก่ที่ดีของดูได้จากสิ่งต่อไปนี้

                           3.4.1.1 รูปร่าง ท่าทาง

                                  เป็นการดูและพยากรณ์คร่าวๆจากลักษณะภายนอกทั่วไปของไก่  ก่อนอื่นต้องแน่ใจว่าไก่ตัวนั้นต้องสืบสายเลือดมาจากเหล่ากอที่มีประวัติการชนที่ดีมาก่อน  นายสงกรานต์  อภัยชาได้ให้ข้อมูลกับผู้วิจัยว่า  จะดูสัดส่วนของร่างกาย  จะต้องเป็น  “ไก่เกิ่ง”  หมายถึง  ร่างกายของไก่ได้สัดส่วน  เช่น  ดูช่วงคอ  ช่วงขา  ช่วงลำตัว  ช่วงขาและหางประกอบกัน  ให้พอดีพองาม  จากนั้นขนสร้อยต้องลึกหมายถึงสร้อยคอยาวปกถึงไหล่  สร้อยลำตัวยาวคลุมโคนหาง  เป็นต้น  นอกจากนั้นดูที่แข้งดังคำกล่าวของคนโบราณที่ว่า “นกแข้งใหญ่  ไก่แข้งเล็ก”  หมายถึงลักษณะที่ดีของนกเขาที่ใช้เป็นนกต่อนั้นต้องมีแข้งใหญ่  ส่วนแข้งไก่ชนที่ดีนั้นต้องแข้งเล็ก  กลม  และเรียวเหมือนลำหวาย  การดูท่าทางนั้นต้องยืนเป็นสง่า  ยกไหล่  คอ  อก และขาต้องเชิดขึ้นเกือบเป็นเส้นตรง  ถ้าเป็นคนแล้วเปรียบได้กับทหาร  ต้องอกผาย  ไหล่ผึ่ง  สำหรับท่าทางการเดิน  ให้สังเกตที่เท้าไก่ “  ย่างยกขาต้องกำนิ้ว” หมายถึงเวลาไก่เดินยกขาข้างใดต้องกำนิ้วที่ขาข้างนั้นเข้าหากันทุกครั้ง( นายสงกรานต์     อภัยชา , สัมภาษณ์  : 14 มีนาคม   2545  )  ไก่ชนที่มีลักษณะดังที่กล่าวมานี้เชื่อว่าเป็นไก่ชนที่ฉลาด  มีไหวพริบในการชน  ถือว่าเป็นลักษณะไก่ชนที่ดีของชาวบ้านที่ถ่ายทอดสืบต่อกันมาแล้วหลายชั่วอายุคน  เชื่อว่ารูปร่างท่าทางจะบอกถึงนิสัยใจคอของไก่ว่า  มีความกล้าหาญ เฉลียวฉลาดมากน้อยเพียงใด  จากการสัมภาษณ์นายปรีชา  ราชมนตรี  อายุ  51  ปี  อาชีพรับราชการ  มีประสบการณ์เลี้ยงไก่ชนมามากกว่า  20  ปี  ที่นำไก่มาชนที่สนามตลาดนัด ก. ไก่  ได้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับลักษณะไก่ที่ดีว่า  “นิ้วโง  สบงุ้ม  แข้งลำงา  สบสีขา  ตาสีโต”  หมายถึง  ลักษณะไก่ชนที่ดีนั้นต้องประกอบด้วยนิ้วไก่ต้องงอเข้าหากันเล็กน้อย  ปากงองุ้มเหมือนปากเหยี่ยว  แข้งกลมเหลี่ยมเหมือนลำต้นงา  ปากสีเดียวกับขา  และตาต้องมีสีเดียวกับสร้อยตัว (นายปรีชา  ราชมนตรี, สัมภาษณ์ : 24  ธันวาคม  2544)  นอกจากนี้นายทองดี  ไชยกำเนิด  เจ้าของซุ้มไก่ ส.มีโชค  บ้านหัวถนน  อำเภอเมือง  จังหวัดขอนแก่น  ได้ให้ข้อมูลกับผู้วิจัยว่า  “สบได้ขา  ตาได้โต”  หมายถึง  ปากต้องมีสีเดียวกับขา  ตาต้องมีสีเดียวกับสร้อยตัวจึงจะถือว่าไก่มีสกุลสูง  เป็นไก่หมานอีกด้วย( นายทองดี  ชัยกำเนิด, สัมภาษณ์  :  12 มีนาคม  2545  )จะเห็นว่ากลุ่มประชากรตัวอย่างทั้งหมดนี้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับลักษณะไก่ที่ดีใกล้เคียงกันมาก  มีความเชื่อคล้ายๆกัน  แต่อย่างไรก็ตามไก่ชนที่มีลักษณะดังกล่าวเป็นไก่ที่หายาก  อาจมีลักษณะอย่างใดอย่างหนึ่งก็สามารถนำมาเลี้ยงชนได้

จากการสืบค้นข้อมูลการดูลักษณะภายนอกตามตำราของทางภาคกลางซึ่งหนังสือ ตำราไก่ชน ของ เคดุลยา (นามแฝง) ได้แบ่งลักษณะรูปร่างของไก่ชนไว้ กล่าวว่า “ไก่ชนควรมีรูปร่างปานกลาง สูง เปรียว หลังและอกไม่โค้งงอ ส่วนประกอบของกระดูกโต ตาแจ่มใสและนูนเด่น”(เคดุลยา  ) ทั้งนี้ภูมิปัญญาในการดูลักษณะไก่ชนของคนภาคกลางกับคนในอำเภอเมืองจังหวัดขอนแก่น  อาจมีข้อแตกต่างกันออกไปบ้าง อันเนื่องมาจากมีสภาพแวดล้อมที่ต่างกันจึงทำให้ภูมิปัญญาแตกต่างกันออกไป กลายเป็นภูมิปัญญาท้องถิ่นที่มีลักษณะจำเพาะ  แต่จุดร่วมก็คือ  การให้รูปทรงของไก่นั้นเป็นไก่ชนที่เก่ง  มีชั้นเชิงและไหวพริบในการต่อสู้เช่นเดียวกัน

 อ่านต่อ
 ย้อนกลับ

กลับหน้าหลัก
กลับหน้าบทความวิชาการ

 

                                                           
ปรับปรุงข้อมูลล่าสุด
19/03/2547 22:51:35