|
|
|
|
WIGILIA w GIMNAZJUM nr 1 w OBORNIKACH 22.XII.2000r. Fragment
,,Pamiętnika” Adama Turno, opisującego
spotkanie wigilijne z
Adamem Mickiewiczem w Łukowie. 25 Grudnia 1831. Imieniny przepędziłem w Jankowicach; 26-go pojechałem z Adinką do Objezierza; potem pojechaliśmy na Oborniki do Łukowa; przejechawszy przez rzekę, na której kry mocno szły, ledwo po 3 godzinach przeprawiono nas; wysłuchaliśmy Msze Św., przyjechaliśmy do Łukowa; tu poznałem naszego sławnego Poetę Mickiewicza; brunet, oczy ciemno-zielone, włosy czarne, nos piękny, w ustach częsty grymas, a że nosi po parysku brodę więc się wydaje jak uczony Żyd. Fizjonomia nic nie pokazuje, często zamyślony, a rzadko wesoły, liberalista wielki, głęboko uczony; po niemiecku, francusku, angielsku, włosku, grecku i łacinie jak po polsku, w rozmowie bardzo mocny. Lubi bardzo grać w Arcaby i dlatego po kilka godzin graliśmy ze sobą; jesteśmy równej mocy; - nie lubi, aby mu dać album do wpisania lub też wiersze deklamować. Jako tak uczony bardzo jest
skromny, lubi zwyczaje narodowe aż do przesady – uważał, aby w czasie wigilii B.
Narodz. jedzono na sianie, aby słoma w kącie stała, żeby gwiazdka na włosie wisiała.
Lubi tylko potrawy narodowe, barszcz, kapustę, kiełbasy, czerninę, kluski itd. Wszystko
to wciąga do narodowości. Jest nabożny; żegna się siadając i wstając od stołu;
bywa na nabożeństwach; przyjemny, gdy go się pozna; pięknie opowiada swe przygody. Przyjechał także do
Łukowa brat jego Franciszek, ułomny, kulawy; ten wypędzony z kraju,
bo należał do powstania 1830. Powiadał nam, jaki to zapał był w Litwie i gdy Wilno
wzięte było, Rosja wtedy zgubiona, gdyż za Wilnem tak było urządzone powstanie, iż
30 domów mających u siebie po 30-60 ludzi Adam Turno – ojciec Wincentego
dziedzica Objezierza. Od 1806r. w służbie Napoleona. W ,,Panu Tadeuszu” –
pierwowzór Wojskiego i Bartka Prusaka: ,,Jeździłem
ich odwiedzić; więc z panem Józefem Grabowskim,
który teraz jest rejmentu szefem, A
podówczas żył na wsi blisko Obiezierza, Polowaliśmy sobie na małego źwierza.” Księga VII ,,Pana Tadeusza”
|
