KLIMAT       

Klimat Obornik i okolic wykazuj cechy klimatu oceanicznego, który obejmuje swoim zasięgiem całą Polskę Zachodnią. Masy powietrza, które napływają znad Atlantyku, powodują duże zachmurzenie, z czym wiąże się chłodna i dżdżysta pogoda w lecie, a odwilże i mgły w zimie. Przebieg pór roku nie jest korzystny. Okresy przedzima i wiosna są długie, a lato stosunkowo krótkie. Opady atmosferyczne są niewielkie kształtują się w granicach 500-550 mm. Maksimum opadów przypada na lipiec, minimum na luty, średnia roczna wilgotność powietrza wynosi około 80%, natomiast zachmurzenie mieści się w granicach 60%. Średnia temperatura roku na obszarze gminy wynosi około 7,5 ^oC. Najzimniejszym miesiącem jest luty, najcieplejszym lipiec.

W Obornikach wiatry wieją przeważnie z kierunków zachodnich i południowo-zachodnich. Wiosną mają przewagę wiatry północne i wschodnie. Okres wegetacyjny trwa od 4 do 5 miesięcy.

TOPOGRAFIA TERENU    

Oborniki położone są nad środkową Wartą. Miasto powstało w dużym obniżeniu terenowym, u zbiegu Warty i Wełny, porozcinanym licznymi poziomami terasowymi o układzie amfiteatralnym. Część północna leży na terasie środkowej, wznoszącej się 55-65 m n.p.m., natomiast południowa zajmuje terasę denną, sięgającą 50 – 55 m n.p.m. Wysokość względna między dnem doliny Warty, a górną krawędzią otaczających miasto wysoczyzn wynosi 40m. Natomiast odległości między poszczególnymi terasami sięgają od 3 do 5m. Krajobraz miasta i gminy jest genetycznie związany ze zlodowaceniem bałtyckim.

SUROWCE MINERALNE

Na terenie gminy znajdują się różnorodne bogactwa kopalne. Na zachód, 7km. od Obornik występują warstwy iłów plioceńskich o grubości złoża do 40m. W odległości 12km. na zachód natrafiono na cienkie pokłady węgla brunatnego, a na wschodzie gminy na znaczne pokłady wapna łąkowego. Największym bogactwem są występujące w mieście i okolicach grube pokłady żwiru oraz pokłady gliny.

WODY

Ważnym elementem środowiska przyrodniczego miasta i gminy są rzeki. Rzeki przepływające przez obszar gminy mają charakter nizinny. Główną rzeką jest Warta która przepływa na długości 32 km. Drugą rzeką jest Wełna, stanowiąca prawy dopływ Warty. Kolejnym dopływem Warty jest Kończak oraz Samica będąca prawym dopływem Warty.

Gmina Oborniki pozbawiona jest prawie całkowicie jezior. W północnej części gminy znajduje się jezioro Sycyn o powierzchni 22ha, a na południe 6km. od miasta jezioro bez nazwy o powierzchni 12ha, będące obecnie w stanie zarastania. Wykop żwiru i gliny przyczynił się do powstania na obszarze miasta dwóch zbiorników wodnych oraz jednego na obszarze gminy .

LASY

Lasy stanowią istotny element krajobrazu gminy Oborniki. Największe obszary leśne znajdują się w jej północno-zachodniej części. Lasy te stanowią wschodnią część Puszczy Nadnoteckiej.

Na południe od Warty las przetrwał jedynie w formie szczątkowej. Zalesienie w mieście i gminie Oborniki stanowi 38%. W większości są to drzewostany sosnowe, liczące około 50-100 lat.

Na obszarze gminy występują trzy rezerwaty:

-          rezerwat „Sycyn”: położony wśród rozległych lasów sosnowych. Obejmuje zarastające jezioro o powierzchni 22 ha oraz przylagłe torfowisko o powierzchni 14 ha,

-          rezerwat „Słonawy”: o powierzchni 3,5 ha, położony u ujścia rzeki Wełny.

Obejmuje tarlisko ryb takich, jak: certa, brzana, łosoś, troć, kleń

-          rezerwat „Dołęga”: leży nad Wartą, w pobliżu ujścia do niej rzeki Samicy.

Ochronie podlega pięć gatunków skrzypów, w tym skrzyp olbrzymi dochodzący do 2m wysokości.

ZIELEŃ               

W samym centrum Obornik istnieją dwa parki. Park przy ulicy Józefa Piłsudskiego i przy ulicy Lipowej. Lasy występują blisko Osiedla Leśnego (zabudowa blokowa) i Osiedla Bielawy(zabudowa jednorodzinna), umożliwia to rozwój funkcji rekreacyjnej, lasy licznie odwiedzane są przez niedzielnych spacerowiczów. Duże obszary leśne maja istotny wpływ na specyficzny mikroklimat, co sprawiło, że w Miłowodach zlokalizowano sanatorium, a w Kowanówku szpital. Na wschodzie w okolicach zbiornika wodnego powstałego w wyniku wykopu żwiru, ma w przyszłości powstać przy udziale Akademii Rolniczej w Poznaniu park  krajobrazowy. Dodatkowo obszar ten jest chroniony ze względu na występowanie licznego skupiska bobrów.

ŚWIAT ZWIERZECY

Świat zwierzęcy jest bogaty. W lasach żyją m. in. jelenie, sarny, dziki, kuny, lisy oraz rzadkie okazy ptaków: myszołowy, dzięcioły czarne. Gady reprezentowane są przez jaszczurki, zaskrońce, padalce, z płazów wyróżniono żabę wodną.

Opracowanie: mgr Justyna Bartol-Janasek

Nadnotecka Puszcza, Puszcza Notecka, rozległy kompleks leśny w Kotlinie Gorzowskiej, na pograniczu województwa lubuskiego i wielkopolskiego. Powierzchnia 120 tys. ha.

Zajmuje pagórkowate tereny, z licznymi jeziorami na obszarze międzyrzecza Noteci i Warty. W drzewostanie dominują zwarte bory sosnowe, porastające tereny ubogich, piaszczystych wydm, a na siedliskach żyźniejszych występują bory mieszane z drzewostanem wielogatunkowym. Liczne torfowiska.

Wełna, rzeka w środkowej i zachodniej Polsce, na Pojezierzach: Gnieźnieńskim i Chodzieskim oraz w Kotlinie Gorzowskiej. Długość 117,8 km, powierzchnia dorzecza 2621 km². Źródła koło Gniezna.

Płynie przez województwa: wielkopolskie i kujawsko-pomorskie. Przepływa przez Jeziora: Jankowskie, Piotrowskie, Wierzbiczańskie, Ławiczno, Biskupiec, Zioło, Rogowskie, Tonowskie. Uchodzi do Warty.

Główne dopływy: Wełnianka, Nielba, Flinta, Struga Gołaniecka. Większe miejscowości: Oborniki, Rogoźno, Wągrowiec, Janowiec Wielkopolski. Szlak kajakowy.

Nad Wełną znajdują się 3 rezerwaty częściowe:

1) Wełna, rezerwat wodny, z florą i fauną z elementami górskimi (powierzchnia 9,5 ha, utworzony w 1959),

2) Słonawy, rezerwat wodny, z tarliskami m.in. łososia, troci, pstrąga potokowego (powierzchnia 3,5 ha, utworzony w 1957),

3) Promenada, rezerwat florystyczny, obejmujący grąd z dębami, paklonami i kokoryczą pustą (powierzchnia 4,4 ha, utworzony