Internet

Historia Internetu

Internet to pewna ilość sieci lokalnych (LAN) połączonych w jedną wspólną sieć. Słowo to napisane wielką literą (Internet) oznacza ogólnoświatową sieć komputerową, będącą połączeniem tysięcy sieci lokalnych z całego świata. Początki Internetu sięgają lat sześćdziesiątych. Na zlecenie Departamentu Obrony Stanów Zjednoczonych utworzono agencję ARPA. Jej zadaniem było zaprojektowanie sieci komputerowej, dającej możliwość dowodzenia i łączności w warunkach wojny nuklearnej, która wyróżniałaby się odpornością na zniszcze­nie podstawowych elementów systemu. Koncepcję sieci spełniającej te wymagania przedstawiła firma RAND Corporation. Miała się ona składać z dużej liczby komputerów, które przesyłałyby między sobą dane w niewielkich porcjach, tzw. pakietach.

Pierwsze prototypowe fragmenty sieci powstały w latach 1966-1967. W 1969 roku powstała sieć ARPANET, która połączyła cztery amerykańskie centra akademickie. Zaczęto wtedy opracowywać szczegóły techniczne protokołów komunikacyjnych. W 1973 roku sieć przekroczyła granice Ameryki i dołączono do niej pierwsze dwa komputery w Europie.

W 1983 roku sieć ta została podzielona na dwie części: cywilną ARPANET oraz wojskową MILNET. Obie sieci połączone były specjalną bramą, dzięki której możliwa była wymiana danych między nimi. Podział ten uznano za narodziny współczesnego Internetu.

W 1986 roku powstała sieć NFSNET dysponująca stosunkowo szybkimi łączami o dużej przepustowości. Doprowadziło to w niedługim czasie do zamknięcia ARPANETU.

Szacuje się, że w 1991 w ramach Internetu funkcjonowało 5000 sieci skupiających 700 tysięcy komputerów, z których korzystało ok. 4 mln użytkowników. Obecnie (1999/2000) dostęp do sieci ma ponad 300 mln ludzi we wszystkich krajach świata. Nie ma organizacji, która kontrolowałaby Internet. Każda podsieć, wchodząca w skład sieci, ma swych administratorów.

Usługi w sieci Internet

Poczta elektroniczna

Usługa ta stwarza możliwość taniej, szybkiej i niezawodnej komunikacji z całym światem. Jeden z najważniejszych sposobów komunikacji poprzez sieć Internet. Polega na przekazywaniu listów elektronicznych, czyli wiadomości tekstowych, dodatkowo opatrzonych adresem e-mail odbiorcy, nadawcy, a także dodatkowymi informacjami. Oprócz tekstu, listy mogą także zawierać pliki dowolnych formatów (obrazy, dźwięki, pliki danych i inne) przesłane jako załączniki. Nazwa E-mail (niekiedy zapisywana jako e-mail) oznacza także pojedynczą wiadomość poczty elektronicznej. Do wysyłania i odbierania poczty elektronicznej używa się specjalnych programów pocztowych. List wysłany pocztą elektroniczną dociera do odbiorcy w ciągu kilku sekund lub minut.

Adres e-mail składa się on z dwóch części. Pierwszą z nich jest nazwa (identyfikator) adresata, następnie po znaku @ (w języku angielskim at, w języku polskim przy) następuje identyfikator komputera, na którym posiada on konto pocztowe zakończony oznaczeniem typu domeny (com - komercyjne, edu - edu­kacyjne, gov - organizacje rządowe, org - organizacje pozarządowe, mil - wojsko, net - organizacje sieciowe) oraz kraju (Polskę oznacza pl, każdy kraj oprócz Stanów Zjednoczonych posiada charakterystyczną końcówkę).

FTP

Protokół umożliwiający przesyłanie plików poprzez sieć Internet. Aby możliwe było przesyłanie plików za pomocą tego protokołu, jeden komputer musi pełnić rolę serwera FTP (ang. File Fransfer Protocol). Drugim użytkownik może uruchomić program klienta FTP, za pomocą którego loguje się do serwera. Umożliwia to przesyłanie plików w dwie strony. Dzięki niemu możemy nie tylko pobierać dane, ale również wysyłać własne zbiory na serwer. Użytkownik nie zawsze jednak ma dostęp do wszystkich plików na serwerze, zależy to od uprawnień, jakie mu przysługują. Popularną usługą jest także anonimowe FTP. Użytkownik może się zalogować do komputera, na którym nie ma żadnych praw dostępu. Jako nazwę użytkownika podaje “anonymous”, hasłem zaś jest jego adres e-mail. Użytkownik ma wtedy możliwość korzystania z wybranych zasobów serwera.

Telnet.

Usługa umożliwiająca zdalną rejestrację na odległym komputerze, symulująca terminal odległego komputera na komputerze użytkownika, który z niej korzysta. Rejestrowanie zdalne umożliwia nadawania stacji roboczej użytkownika statusu terminala przyłączonego do odległej, sieciowej stacji roboczej, pozwalająca na bezpośrednie korzystanie z usług procesora odległej stacji i jej zasobów. Rejestrowanie zdalne często wymaga emulacji terminala określonego typu (tworzenie terminala wirtualnego). Przy rejestrowaniu zdalnym obowiązuje ta sama procedura, co przy lokalnym rejestrowaniu użytkownika (podanie nazwy użytkownika i hasła).

IRC

Jeden ze sposobów komunikacji poprzez sieć Internet. Umożliwia użytkownikom sieci prowadzenie rozmowy między sobą w czasie rzeczywistym czyli w trakcie połączenia z Siecią. Mamy możliwość natychmiastowej wymiany zadań z rozmówcami. W rozmowie może uczestniczyć dowolna ilość osób. Każdy uczestnik może wysyłać wiadomości do wszystkich rozmówców, może też kierować je do wybranych osób. Użytkownicy IRC (ang. Internet Relay Chat) są rozpoznawani przez użycie pseudonimów. W sieci istnieje wiele kanałów tematycznych, a więc miejsc, w których prowadzone są rozmowy na konkretny temat. Można także stworzyć własny kanał, na przykład do wymiany wiadomości przez grupę znajomych. Do uczestniczenia w rozmowie IRC niezbędny jest specjalny program (klient IRC).

ICQ

Program ułatwiający kontakt w Internecie. Jest on darmowym produktem izraelskiej firmy Mirabilis. Skrót ICQ można przetłumaczyć jako „Szukam Ciebie”. Aplikacja ta umożliwia przede wszystkim nawiązanie kontaktu z wybranymi osobami w Sieci. Każda osoba korzystająca z ICQ otrzymuje unikalny numer identyfikacyjny, charakteryzuje się też pseudonimem. W przeciwieństwie do poczty elektronicznej czy FTP odbiorca naszych wiado­mości przekazywanych za pośrednictwem ICQ nie musi uruchamiać specjalnych aplikacji, aby je odczytać. Wystarczy, że ma na swoim komputerze program, który pracuje „w tle”. Jeśli nadejdzie jakakolwiek przesyłka zostanie ona od razu wyświetlona na monitorze. Unikatową cecha programu ICQ jest monitorowanie statusu naszych znajomych w Internecie. Można stwierdzić, czy dana osoba używająca ICQ jest w danej chwili zalogowana. Dzięki programowi można wysyłać wiadomości i pliki. Program można również tak skonfigurować, by nie otrzymywać wiadomości od niepożądanej osoby.

Grupy dyskusyjne.

Usługa ta pozwala na wymianę wiadomości między ludźmi o podobnych zainteresowaniach lub wykonujących podobny zawód. Każdy użytkownik grupy dyskusyjnej może wysłać na jej adres e-mail zawierający artykuł, opinię bądź zapytanie do innych uczestników. Struktura grupy przypomina nieco tablicę ogłoszeń, na której każdy z rozmówców umieszcza swój list. Jej treść jest wi­doczna dla wszystkich wchodzących na grupę Istnieje bardzo dużo grup dyskusyjnych, założone z myślą o wymianie np. obrazów na określony temat. Korzystanie z grup dyskusyjnych wymaga specjalnego oprogramowania.