"Apollo i Marsjasz"
W I zwrotce autor nawiazuje do mitu o muzycznym pojedynku Apolla i Marsjasza, ktory
odbywa sie pod wieczor. Apollo jest opiekunem sztuki, reprezentantuje karmonie, postawe
klasyczna, doskonalosc. Marsjasz to czlowiek, cierpi, bo pojedynek jest nierowny. Cierpienie
jego jest ludzkie, prawdziwe. Marsjasz byl torturowany. W jednej ze zwrotek ukazana jest
anatomia ciala ludzkiego. Apollo jest obojetny wobec cierpienia Marsjasza - czysci swoj
instrument, zachowuje dystans. Natura jest bardziej czula od boga, poniewaz wspolczuje ona
Marsjaszowi (slowik, drzewo). Marsjasz, ktorego glos z pozoru jest monotonny, opowiada
"nieprzebrane bogactwa swego ciala". Autor dokonuje reinterpretacji mitu o Apollo i
Marsjaszu, wskazujac, ze sztuka powstaje z cierpienia, odnajduje uniwersalne tresci.
"Nike, ktora sie waha"
Autor nawiazuje do widoku Nike przedstawionej przez rzezbiarzy. Widzi ona chlopca, ktory
idzie walczyc. Jako bogini wie, ze on zginie. Jako kobieta chce go pocalowac, ale wie, ze
gdyby zaznal "slodyczy", moglby uciec z pola bitwy, jak inni. Ma pod jezykiem obola - jest
nim fakt oddania zycia dla ojczyzny. Autor sklada hold patriotyzmowi chlopca.
"Tren Fortynbrasa"
Fortynbras - nastepca tronu po Hamlecie.
Utwor ten jest zalobna wypowiedzia Fortynbrasa, wewnetrznym monologiem skierowanym do
Hamleta. Podmiot liryczny zwraca sie z wyrzutem do Hamletam, ktorego smierc staje sie
podstawa do rozwazan na temat postaw wobec zycia. Autor dokonuje interpreracji dramatu
Shakespeare'a. Smierc Hamleta bedzie uczczona przez zolnierski pogrzeb i uwienczona przez
pisarzy. Hamlet musial zginac, bo byl wielkim idealista, nie mogl odnazezc odpowiednich
wartosci, zyl wyobrazeniami, zginal smiercia bohaterska, spelnil to, co sobie narzucil.
Fortynbras bedzie musial doprowadzic rzeczywistosc Dunska do porzadku, zajac sie
przyziemnymi sprawami (kanalizacja, protytutki, zebraki, wiezienia). Fortynbras pyta czym
jest bohaterska smierc wobec czuwania. Fortynbras jest realista (w przeciwienstwie do
Hamleta). Na pytania Fortynbrasa nie ma odpowiedzi.
"Przeslanie Pana Cogito"
Pan Cogito kieruje sie umyslem. Jego przeslanie utrzymane jest w 2 os., w trybie
rozkazujacym. Pan Cogito zwraca sie do czlowiek (ma ponadczasowe przeslanie), udziela mu
rad.
Proponuje sobie samemu przeanalizowac ten text, poniewaz kozystam teraz z notatek z
lekcji prowadzonych przez T.L. i nasza kochana "pani" "profesor" placze sie w zeznaniach.
Utwor nie jest jakis wybitnie skaplikowany, wiec sadze, ze kazdy sam sobie wyciagnie
prawidlowe wnioski ;}
Podziekowania dla Zoriki Jojczyk za udostepnienie notatek.
Przeklepal goovniarz.