Powrot na strone glowna
Powrot na strone o poezji

Omowienie kilku utworow Zbigniewa Herberta
(bez polskich znakow, bo mi sie znudzilo...)
"O Trojo"
Wiersz wolny podzielony na dwie czesci.
I czesc wiaze sie z Troja, ktora zostala zniszczona podczas wojny. Rozpoczyna sie rozbudowana apostrofa (inwojacja). Poeta nawiazuje w niej do odkrycia Troi i pracy archeologa, ktory probuje rozwiazac tajemnice miasta, ktore zginelo w czasie pozogi wojennej. Autor nawiazuje do mitu o wojnie trojanskiej i Iliady. Archeolog przesypuje popiol przez palce (jaaaasne... archeulog grzebie paluchami... przyp. przeklepujacego) by odnalezc slady i zrozumiec tajemnice. Poeta jest to w stanie szybko opisac (nawiazanie do Homera). Poeta potrzebuje morza, lamentow, loskotu gor, archeolog zastanawia sie, "jak wyprowadzic z ruin ludzi" rozwiazuje tajemnice a poeta zastanawia sie "jak wyprowadzic z wierszy chor" (jak przedstawic tragedie). Dzieki Homerowi Troja pozostala w pamieci potomnych. Poeta opisuje to, co sie stalo, ale czuje sie bezsilny wobec zniszczen, nie moze wskrzesic tamtej rzeczywistosci mimo, ze tworzy piesn, ktora ujdzie calo. Jedynym swiadkiem jest ksiezyc.
II czesc jest wyraznie oddzielona. Autor nawiazuje do zniszczonego miasta w czasie wojny. Archeolog zostal zastapiony przez pochod ludzi, powracajacych do zniszczonego miasta, by odnalezc slad. Ludzie idacy przez miasto spostrzegaja zniszczenie, spustoszenie. Autor nawiazuje do tragedii miasta w czasie powstania. Autor nawiazuje do zolnierskiej piosenki popularnej wsrod powstancow. Kaleka grajacy na harmonji przypomina aojda antycznego (wedrownego grajka), ktory spiewal przy instrumencie siedmio strunowym (no wiecie - taki Ibanez Universe ;} przyp. przekl.). Autor znalazl analogie pomiedzy Troja a Warszawa. Mozna zastanowic sie, jakie spustoszenie pozostawia wojna. Autor zestawia Troje i Warszawe, jako wyraz totalnej zaglady.
Deszcz symbolizuje placz nad tragedia miasta. Poeta milczy, bo nie jest w stanie wyrazic swojego bolu z powodu tragedii miasta i mysli dotyczacej zycia ludzkiego i jego sensu po wielkim kataklizmie, jakim jest wojna.

"Apollo i Marsjasz"
W I zwrotce autor nawiazuje do mitu o muzycznym pojedynku Apolla i Marsjasza, ktory odbywa sie pod wieczor. Apollo jest opiekunem sztuki, reprezentantuje karmonie, postawe klasyczna, doskonalosc. Marsjasz to czlowiek, cierpi, bo pojedynek jest nierowny. Cierpienie jego jest ludzkie, prawdziwe. Marsjasz byl torturowany. W jednej ze zwrotek ukazana jest anatomia ciala ludzkiego. Apollo jest obojetny wobec cierpienia Marsjasza - czysci swoj instrument, zachowuje dystans. Natura jest bardziej czula od boga, poniewaz wspolczuje ona Marsjaszowi (slowik, drzewo). Marsjasz, ktorego glos z pozoru jest monotonny, opowiada "nieprzebrane bogactwa swego ciala". Autor dokonuje reinterpretacji mitu o Apollo i Marsjaszu, wskazujac, ze sztuka powstaje z cierpienia, odnajduje uniwersalne tresci.

"Nike, ktora sie waha"
Autor nawiazuje do widoku Nike przedstawionej przez rzezbiarzy. Widzi ona chlopca, ktory idzie walczyc. Jako bogini wie, ze on zginie. Jako kobieta chce go pocalowac, ale wie, ze gdyby zaznal "slodyczy", moglby uciec z pola bitwy, jak inni. Ma pod jezykiem obola - jest nim fakt oddania zycia dla ojczyzny. Autor sklada hold patriotyzmowi chlopca.

"Tren Fortynbrasa"
Fortynbras - nastepca tronu po Hamlecie.
Utwor ten jest zalobna wypowiedzia Fortynbrasa, wewnetrznym monologiem skierowanym do Hamleta. Podmiot liryczny zwraca sie z wyrzutem do Hamletam, ktorego smierc staje sie podstawa do rozwazan na temat postaw wobec zycia. Autor dokonuje interpreracji dramatu Shakespeare'a. Smierc Hamleta bedzie uczczona przez zolnierski pogrzeb i uwienczona przez pisarzy. Hamlet musial zginac, bo byl wielkim idealista, nie mogl odnazezc odpowiednich wartosci, zyl wyobrazeniami, zginal smiercia bohaterska, spelnil to, co sobie narzucil. Fortynbras bedzie musial doprowadzic rzeczywistosc Dunska do porzadku, zajac sie przyziemnymi sprawami (kanalizacja, protytutki, zebraki, wiezienia). Fortynbras pyta czym jest bohaterska smierc wobec czuwania. Fortynbras jest realista (w przeciwienstwie do Hamleta). Na pytania Fortynbrasa nie ma odpowiedzi.

"Przeslanie Pana Cogito"
Pan Cogito kieruje sie umyslem. Jego przeslanie utrzymane jest w 2 os., w trybie rozkazujacym. Pan Cogito zwraca sie do czlowiek (ma ponadczasowe przeslanie), udziela mu rad.
Proponuje sobie samemu przeanalizowac ten text, poniewaz kozystam teraz z notatek z lekcji prowadzonych przez T.L. i nasza kochana "pani" "profesor" placze sie w zeznaniach. Utwor nie jest jakis wybitnie skaplikowany, wiec sadze, ze kazdy sam sobie wyciagnie prawidlowe wnioski ;}

Podziekowania dla Zoriki Jojczyk za udostepnienie notatek.
Przeklepal goovniarz.

Powrot na strone o poezji
Powrot na strone glowna