สวัสดี..เว้ย..เป็นยังไงกันบางว่ะ
หายหน้าหายตากันไปนานเลยเมื่อวันที่31มี.คที่ผ่านมาเป็นไง
ได้คุยกันสมใจยากรึยังก็มีบางคนเนอะที่มาไม่ได้
ก็ไม่ได้เจอหน้ามันเลยแต่พวกที่ไปโรงเรียนวันนั้น
แต่ละคนดูแปลกตาว่ะ..กรูว่า..ดูดีขึ้นมั้ง..พูดเล่น..กรูไม่รู้
แต่ที่แน่ๆหลายๆคนก็คงจะคิดเห็นตามกรูคือ...
ทรงผมไอ้เป้...แม่งอะไรเข้าฝันมันว่ะน่ะตัดทรงเนี้ย
ผมสั้นขนาดนั้นอกหักรึป่าว..(สงสัยๆ)
หลังจากเสร็จพิธี..อาจารย์แม่พาไปเลี้ยง.ส้มตำ
เป็นไงมั่ง..ท้องไส้ปั่นป่วนกันมั่งไม๊
เล่นกินซะหลายเลยน่ะ...บางคนก็นั่งกินบางคนก็นั่งคุย
คุยไปกินไปซะส่วนใหญ่ก็ไม่ไดเจอกันนานอะเนอะ
ทั้งๆที่บางคนอยู่ชุมแสงแท้ๆเชียวแต่ก็ไม่ได้เจอหน้ากัน
..ส้มตำน่ะอร่อย..ก็ตอนแย่งกันกินแหละว่ะ..กรูว่าน่ะ
กินคนเดียวเดี๋ยวก็เบื่อและ..และคะแนนเอนท์เป็นไงกันมั่งว่ะเนี้ย
ก็ขอให้ดีๆทุกคนล่ะกันว่ะ..รึไม่ก็ขอให้ได้คณะที่หวังล่ะกัน(กรูรอดและ)
เออ..แล้วสงกรานย์เนี้ยอยู่เล่นที่ไหนกันมั่ง..อยากไปแจมด้วย..
รวมๆกลุ่มกันเล่นดิ..กรูwant..มากๆๆ
หวังว่าพวกมึงไปเรียนที่ไหนคงติดต่อบอกกันมั่งน่ะเว้ย..
.ขอให้โชคดีล่ะกัน
ป.ล..ขอคุณอาจารย์แม่มากครับสำหรับส้มตำมันอร่อยคับ.
แต่ที่เห็นเหลือๆน่ะมัวแต่คุยกันอ่ะ
..ป.ล.อีกที..คิดถึงพวกมึงมากๆเลย
แล้วก็ขอบคุณอาจารย์แม่และอาจารย์พ่อมากๆเลยคับที่ส่งพวกเราถึงฝั่งนี้สักที
Good luck for you my best friend...KuTae
UpdateBy KuTae
04/ 04/47

00.00.00 น

26 เม.ย..............ตุ้ย
27 เม.ย............ ก้อย.พัช
ขอให้โชคดี..สมพรตามที่ต้องการ
ตัวแทนจากเพื่อนๆ.. kUtAe..

 

 

จากคนแปลกหน้าเข้ามาใกล้ชิด
จนตอนนี้สนิทเรียกว่าเพื่อน
อยู่ด้วยกันนานวันผ่านปีเดือน
ยากลืมเลือนเยื่อใยที่ให้กัน
ตราบวันนั้นจนถึงวันนี้
ความรู้สึกเดิมก็ยังคงไม่เปลี่ยนผัน
แม้เราต้องห่างต้องไกลกัน
แต่มิตรภาพ....ความผูกพัน
ยังคงอยู่นิรัดร์...และมันจะ
..มากกว่าเดิม….