Cumhurbaşkanlığı görevinin önemi gereği, seçim usulleri şimdiden yoğun olarak tartışılmaya başlanmıştır. Siyasi partilerimiz ilke düzeyinde değişiklik yapmaktan ziyade, siyasi menfaatlerini ve ülke konjöktürünü düşünerek öneriler getirmektedir. Böylesine önemli bir göreve seçim usullerinin siyasi menfaatleriyle tesbiti gerçekte büyük bir hatadır. Hem de bir kişiye yönelik değişiklik hukukun genel ilkeleriyle açıktan çelişir. Ancak tartışma ne yazık ki bu noktadadır.

Cumhurbaşkanları, seçimleri, yargı organı üyelerini, rektörlerin seçimi, uygulamaları ve temsili her zaman tartışma konusu olmuştur. Sayın Evren, 1982 Anayasa oylamasıyla hiç olmayacak bir şekilde Kendisini cumhurbaşkanı yaptırmıştır. Turgut Özal 3. turda 263 oyla seçilmiş, Süleyman Demirel 3. turda 244 oyla seçilmiştir. Yıllarca politikanın içinde yoğun olarak ilgilenen seçilmiş cumhurbaşkanları, aynı anda tarafsız ve siyaset üstü kalarak görevlerini yapabilirler mi? Yapmışlar mıdır? Burada kuşkusuz aktif politika, günlük siyaset değildir.

Seçici görevlerini yaparken gerçekten tarafsız davranabilmiş midir? Örneğin Cumhurbaşkanı yüksek mahkeme üyelerini, rektörleri, denetleme organı üyelerini seçme görevi gerçekte tarafsızlığı gerektirmektedir. 1982 yılında anayasa yapılırken Cumhurbaşkanının Meclis tarafından seçilmesini düzenleyen maddeye bir üye (sayın Kemal Dal muhalefet şerhi yazmıştır. Aynen, "...Cumhurbaşkanına geniş yetkiler verilmiştir. Anayasa tasarısına bu yetkiler tanındığına göre bununla bağdaşacak bir seçim sisteminin uygulanması gereklidir. Bu nedenle Cumhurbaşkanının halk tarafından seçilmesi daha tutarlı ve tasarı da sahip olduğu yetkilerin bir gereğidir. Bunun için madde düzenlemesine ' karşıyım" demiştir. Şahsen bu görüşe katıldığım gibi genel eğilim de bu yöndedir. Cumhur, halk demekse, halk, başkanını kendisi seçmelidir.

Eğer halk tararından seçilmesi görüşü kabul edilmezse, cumhurbaşkanının yetkileri sınırlanmalı ve yargı üyelerinin seçim yetkisi tümden kaldırılmalıdır. Tarafsızlığı tartışılan bir cumhurbaşkanının, mutlak bağımsız olması gereken yüksek mahkeme üyelerini seçme yetkisi yerinde kabul edilemez. Kaldı ki yargı ayrı bir kuvvetse, ayrı bir kuvvet gibi yapılanmalı ve işlemelidir. Yoksa Adalet Bakanlığı'nın . bir kısmına sıkışmış, bütçesi, personeli, alt yapısı bakanlık emrinde olan bir Yüksek Hakimler Savcılar Yüksek Kurulu ile kuvvet olamaz. Başta Anayasa Mahkemesi üyeleri olmak üzere yüksek mahkeme üyelerinin cumhurbaşkanınca seçimi yargı bağımsızlığına, tarafsızlığına aykırıdır iddiasında bulunuyorum. Nitekim Anayasa Mahkemesi üyelerinin seçiminde basında, kamuoyunda yaşanan tartışmalar hepimizin malumudur. Yeri gelmişken belirtmek isterim ki, Avrupa İnsan Haklan Mahkemesi' ne yaptığım bir başvuruda Anayasa Mahkemesi'nin oluşumunun, tarafsız ve bağımsız mahkeme statüsünde olmadığını, mahkeme yapısının, sözleşmeye aykırı olduğunu ileri sürmüş bulunmaktayım. Talebimizin kabul edileceğine inanıyorum.

Bu aşamada Iiderlerin cumhurbaşkanının kim olması hakkında görüş açıklaması, hatta liderler arası anlaşmaları deklare etmelerinin milletvekillerinin iradesine müdahale sayılacağını düşünmekteyim.; Keza seçimin gizli olması ilkesini de ihlal ettiği ileri sürülebilir. Liderlerin milletvekillerini yönlendirmesi, etki altın da bırakması, kanımca parlamenter sistemle uyuşmayacaktır.

9 şubat 2000 akit gazetesinde yayımlanmıştır.