Bæjarvinnan

Eins og með marga unga drengi í sjávarplássum var fyrsta atvinnuþáttaka mín fólgin í beitningu. Þegar ég var 13 ára fékk ég að beita nokkra bala hjá Vagni heitnum Hrólfssyni og fékk fyrir það langþráðan launaseðil sem mun verða geymdur svo lengi sem ég lifi. Eftir beitninguna lá leiðin beint í Bæjarvinnuna þar sem eitt helsta verkefnið var að týna rusl á ruslahaugum bæjarins. Okkur strákunum þótti þetta alveg afskaplega leiðinleg vinna en reyndum að bæta úr því með því að koma af stað keppni um hver gæti týnt í flesta ruslapoka yfir daginn. Þetta var ágætis hugmynd, en ég er hræddur um að þar hafi magnið verið tekið fram yfir gæðin, því enginn nennti að týna upp smáa ruslið og keppst var um að ná í frauðplastið sem var bæði mjög létt í sér og ótrúlega fyrirferðarmikið.

Fiskurinn

Þegar ég var 15 ára fékk í vinnu í Saltfisksverkun E.G. þar sem Geir Guðmundsson var verkstjóri. Þetta voru yndislegir tímar, launin voru há og andinn í starfsmönnunum góður, sérstaklega þegar Geir og Sævar bróðir hans léku á alls oddi. Mér er sérstaklega minnistætt þegar Geir kom til okkar í pásum og sagði okkur sögur frá fyrri tíð úr sínum geysistóra fróðleiksbanka. Sumarið eftir var ekkert unnið í saltfisk, þannig að leiðin lá í frystihúsið, sem var þá í eigu Einars Guðfinnssonar hf. (E.G.) Ég get ekki annað en verið hreinskilinn þegar ég segi að mér fannst þetta alveg hrikalega leiðinleg vinna, allavega miðað við saltfiskinn. Það fór svo að á miðju sumrinu bauð pabbi minn mér að koma með sér á sjóinn sem háseti, en þá var hann skipstjóri á Heiðrúnu ÍS 4 frá Bolungarvík. Við lentum í brælu, sjóveikin náði tökum á mér og draumurinn um yndislegt sjómannslíf varð að engu.


Áhaldahúsið

Sumarið 1994 hóf ég störf í Áhaldahúsinu Bolungarvíkur og vann þar þrjú sumur ásamt því að vera flokkstjóri í bæjarvinnunni hálfan daginn eitt sumarið. Flokkstjórastarfið var stundum erfitt, ekki voru allir krakkarnir jafn þroskaðir og voru sum þeirra frekar löt til verka. Þá fór ég að leiða hugann nokkur ár aftur í tímann og minntist þeirra tíma þegar ég var í þeirra sporum og komst að þeirri niðurstöðu að þau væri ekki svo slæm þrátt fyrir allt.

Sparisjóður Bolungarvíkur

Haustið 1996 hóf ég störf í Sparisjóði Bolungarvíkur og var það kærkomið tækifæri fyrir mig að fá vinnu á skrifstofu í ársleyfi mínu frá skólasetu. Það var mikið að læra í fyrstu en ég komst fljótlega yfir helstu atriðin í starfinu. Ég var í Sparisjóðnum í eitt ár og vann þar einnig við afleysingar sumarið 1998 og í janúar 1999. Á tímanum í Sparisjóðnum var ég svo heppinn að fá að kynnast flestum þáttum bankastarfsins og mun það eflaust koma mér til góða í framtíðinni.

Löggiltir Endurskoðendur Vestfjörðum

Snemma árs 1997 fékk ég aukavinnu um kvöld og helgar hjá Löggiltum Endurskoðendum Vestfjörðum í Bolungarvík. Starfið fólst aðallega í gerð skattaskýrslna og ársuppgjöra og opnaðist mér þar nýr heimur sem ég er nú að kanna í námi mínu. Ég hélt áfram aukavinnunni hjá L.E.V. sumarið 1998 og hef svo verið í fullu starfi þar í sumarfríum og jólafrímum frá því vorið 1999. Að loknu háskólanámi mínu hef ég svo verið rúmlega fullu starfi hjá L.E.V. og starfa þar við endurskoðun, gerð ársuppgjöra og annað þessu tengdu.