Tijdens gesprekken met Engelenaren over de Engelse Halifax, werd er
herhaalde malen verteld dat er ook een Duits vliegtuig was neergestort
in het Engelense Gat. De verhalen liepen echter zeer uiteen. Volgens
sommigen was het neergeschoten aan het eind van de oorlog door de
Duitsers zelf. Het zou een vliegtuig zijn met een geheime missie en het
Duitse afweergeschut zou dat niet geweten hebben. Volgens anderen
was het van grote hoogte loodrecht in het Engelense Gat gestort en
waren de twee bemanningsleden omgekomen. De een vertelt dat het
op de dag is gebeurd, de ander in de nacht.
Ook heeft men horen roepen: "Erich, Erich...".
Na een lange speurtocht en vele gesprekken hebben we het verhaal
gevonden. Het is geschreven door een van de bemanningsleden zelf.
Het ging om een Dornier 217 E1, een tweemotorige bommenwerper,
die deel uitmaakte van het II/ Kampfgeschwader 2 met de registratie:
U5 + LM. Het toestel was voor een bepaalde tijd gestationeerd op het
vliegveld Eindhoven vanuit Evreux (Fr).
Op 4 september 1941 vertrok de Dornier met een 4 koppige bemanning
en een mijn van 1000 kg, om deze af te werpen in de monding van
de Humber. Ongeveer 20 minuten na het vertrek zag de boordwerktuig-
kundige zwarte rook uit de linker motor komen. De motor moest worden
afgezet en het toestel begon hoogte te verliezen. De Piloot, Erich Ott, gaf
bevel de mijn af te werpen, maar ze vlogen juist boven een stad.
De waarnemer die de mijn moest afwerpen, wachtte tot ze de stad
achter zich hadden gelaten alvorens de mijn te lossen. Het was echter al te laat.
Het vliegtuig was niet meer onder controle te krijgen. De piloot maakte
een noodlanding op het water (het Engelense Gat). Door de klap gaven
de niet gezekerde mitrailleurs een salvo af. De bemanning kon ternauwernood
uit het vliegtuig kruipen. Ze bliezen hun zwemvesten op en sprongen in het
water. De boordwerktuigkundige riep om hulp, omdat hij in een draaikolk
terecht was gekomen. Erich Ott redde hem, maar kwam zelf in de draaikolk
terecht en verdronk.
Het was stikdonker op het water en de overlevendenze zien nergens licht.
Na een tijdje zien ze een boot met enige lantaarns. Ze worden met hun
kletsnatte pakken aan boord gehesen. Daar merken ze dat Erich Ott er niet is.
Nog lang hebben ze gezocht, luid roepend "Erich, Erich". Twee dagen later
wordt hij gevonden.
De Dornier was een tweemotorige bommenwerper. Het had 4 bemanningsleden,
een spanwijdte van 19 meter en was 17 meter lang. Het had twee BMW motoren
en kon een gewicht aan bommen/mijnen meenemen van maximaal 1000 kg.
Maximum snelheid was 510 kilometer per uur. Kruissnelheid lag op 410 kilometer per uur.
een Dornier 217
Erich Ott ligt begraven op het kerkhof in Ysselsteyn (CE/1-7).