มีหลายคนว่าข้าพเจ้าทำให้ภาษาวิบัติ
ก็สุดแต่ท่านจะวิจารณ์
ข้าพเจ้าถือเอกลักษณ์ส่วนตัวไม่คลอนแคลน
ข้าพเจ้ามุ่งส่งเสริมชี้ให้เห็นเรื่อง
ศิลป์ของภาษาไทย
ซึ่งผิดกับภาษาอื่น ๆ คือ
พูดคำเดียวมีความหมายหลายทาง
เช่น "ดาเหมา"
เป็นภาษาใต้อย่างหนึ่ง
หมายถึงการด่ารวมพวกรวมหมู่
เช่น "เปรตทั้งโคตร"
"อุบาทว์ทั้งตำบล"
ความหมายอีกอย่างหนึ่ง
"ดาเหมา" ผวนเป็น เดาหมา
หมายถึงท่าทางที่จะร่วมเพศกับหมา
เอาหมาทำเมีย คำอื่น ๆ
ก็มีเยอะแยะ
เชิญท่านคิดดูจะรู้เอง คำผวนนี้มีสองพยางค์ สามพยางค์ หนึ่งพยางค์ผวนไม่ได้ พยัญชนะตัวเดียวกันก็ผวนไม่ได้ เช่น ดีเด็ด สระเดียวกันก็ผวนไม่ได้ เช่น หาปลา การผวนก็คือการเปลี่ยนสระกัน เอาสระตัวหน้าไว้ตัวหลัง เอาสระตัวหลังไว้ตัวหน้า ก็จะผวนได้ทันที การผวน ผวนหนึ่งชั้น ผวนสองชั้น ผวนสามชั้นก็ได้ เช่น ผูดกัก ผาดกัก ผีชัก ยายหวอด ผวนกลับเป็น ผักกูด ผักกาด ยอดหวาย อีกอย่าง เนาขก บางทน คามน ไบปิน เบาขน ผวนกลับเป็น นกเขา บนทาง คนมา บินไป บนเขา อย่างนี้ เป็นประเภทผวน หนึ่งชั้น อีกอย่างเป็นประเภท สองชั้น สามชั้น รีเห็นเหมา ส้วนพะลอดับ รักรันเกา ผวนเป็น รีเห็นเหมา = เราเห็นหมี = เรา.....เหม็น ส้วนพะลอดับ = สรรพลอด้วน = สรรพล้วน... รักรันเกา = เรารันกัก = เรารักกัน ยิ่งผวนหลายชั้นก็ยิ่งยาก เชิญผู้อ่านคิดดูเพื่อลับสมอง ยกย่องภาษาไทย เทิดภาษาของเราให้เด่นมากยิ่งขึ้น กลเม็ดของภาษาไทยคำผวน ยังมีมาก แต่ข้าพเจ้าไม่สามารถจะอธิบายให้หมดได้ ขอแสดงความนับถือ นุนเบิดลาย |