ปีที่ 2 ฉบับที่ 827 ประจำวันจันทร์ที่ 18 เดือนตุลาคม พ.ศ. 2542 |
ความคิดของมนุษย์ที่จะสร้างสิ่งมหัศจรรย์ของโลก สร้างความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ของโลก เป็นมนุษย์พันธุ์พิเศษที่หาได้ยาก เพราะไม่เพียงแต่จะต้องต่อสู้อุปสรรค กับความยาก ลำบากในงาน แต่ยังต้องต่อสู้กับความคิด ของมนุษย์ด้วยกัน มนุษย์ที่มือไม่พายแต่ชอบเอาเท้าราน้ำ
ที่ผมกำลังจะเล่าวันนี้ เป็นจิตวิญญาณของชาวญี่ปุ่นกลุ่มหนึ่ง ที่ประกอบด้วยสถาปนิก วิศวกรที่ต้องการสร้างสถาปัตยกรรมแห่งปลายยุค 1990
เป็นงานก่อสร้างที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ในโลก ยากที่สุดในโลก แพงที่สุดในโลก
นั่นก็คือ การเนรมิตเกาะกลางทะเลขึ้นมาใหม่ทั้งเกาะ แล้วสร้างสนามบินที่ยาวที่สุดในโลก เป็นสนามบินกึ่งลอยน้ำ นั่นคือ สนามบินกันไซ แห่งโอซาก้า
เพียงแค่เริ่มคิด ก็ประสบอุปสรรค
จากผู้ที่ไม่เห็นด้วย และพวกขวาจัด หรืออนุรักษ์นิยมรุนแรง ได้ใช้กำลังออกมาก่อม็อบต่อต้าน อ้างว่า จะมีการขุดดินและหินภูเขามหาศาล
มาถม ทะเลเป็นการทำลายสิ่งแวดล้อม และมีการปะทะอย่างรุนแรง หนังสือพิมพ์โจมตีอย่างหนักว่า เป็นเรื่องของคนเสียสติ ไม่คุ้มและอื้อฉาวที่สุดในญี่ปุ่น ในปี 1987
ผู้ไม่เห็นด้วย
เยาะเย้ยว่าจะเป็นการสูญเสียทางเศรษฐกิจ
อย่างใหญ่หลวง เพราะญี่ปุ่นนั้น
เป็นประเทศแผ่นดินไหวรุนแรงที่สุด พายุริมฝั่งที่เหมือนมฤตยูเงียบ
ที่ซ่อนตัว รอวัน
เวลาที่จะพุ่งเข้ามาเขมือบ
โครงการเกาะลอยน้ำนี้ ให้จมหายในพริบตา
แต่ทีมงานมหัศจรรย์ของชาวญี่ปุ่นกลุ่มนี้ มิได้ท้อถอย
กลับประกาศเดินหน้า
อย่างไม่กลัวอุปสรรคใดๆ ทั้งสิ้น
การสร้างเกาะที่ใหญ่ที่สุด
เท่าที่มนุษย์เคยสร้าง สร้างสนามบิน
ที่ทันสมัยที่สุด
ที่ป้องกันแผ่นดินไหว ป้องกันพายุริมฝั่ง ป้องกันการทรุดตัวจมลงทะเล โครงการมูลค่ากว่า 6 แสนล้านบาท ที่ท้าทายที่สุดก็เริ่มต้นขึ้น
เรื่องราวของมนุษย์ผู้สร้างความเจริญให้กับโลก และต้องต่อสู้กับอุปสรรค จากมนุษย์ด้วยกันนี้ ทำให้ผมนึกถึงการสร้างสะพานโกลเด้นเกต
ที่โด่งดังทั่วโลก เมื่อเกือบศตวรรษมาแล้ว
เพียงแต่ความคิด
ที่จะสร้างสะพานยาวที่สุดในโลก ข้ามเกาะและเชื่อมเกาะหลายเกาะวิศวะกร ผู้สร้างถูกหัวเราะเย้ยหยัน
หนังสือพิมพ์ทุกฉบับ
โจมตีอย่างหนักเป็นแรมปี
ทุกคนต่างก็หาว่า วิศวกรเสียสติ เป็นบ้า คิดอยากทำอะไรโด่งดัง จะทำให้คนอเมริกันเสียหน้าทั่วโลก
มีการออกมาคัดค้าน อย่างรุนแรง เพราะเป็นสะพานที่ข้ามมหาสมุทร
ที่เวลา พายุแรงจัด จะพัดเหมือนบ้าคลั่ง ทุกคนเขียนภาพว่า
รถยนต์จะถูกโยน
เหมือนชิงช้าลงทะเลหมด
เป็นสะพานที่ไม่ควรสร้าง
ต้องหยุดให้ได้
แต่ทีมงานผู้มองการณ์ไกล นับร้อยปี กลับมิได้หวั่นกลัว และมีมนุษย์มหัศจรรย์ในยุคนั้น มากกว่าพวกขวางโลก สุดท้ายสะพานโกลเด้นเกต
ก็สร้างสำเร็จด้วย ความยากลำบาก
ต้องเสียชีวิตมนุษย์
ต่อธรรมชาติหฤโหดหลายชีวิต
กลายเป็นสะพาน
ที่มีชื่อเสียงที่โด่งดังที่สุดของอเมริกา
เป็นสัญลักษณ์อันภูมิใจของชาวเมือง
ซานฟรานซิสโก และวิศวกร สถาปนิก
ได้รับการยกย่องระดับโลก และเสียงด่าสาบแช่ง
ก็กลายเป็นเสียงแซ่ซร้องสรรเสริญ เมื่องานเสร็จสมบูรณ์
แม้แผ่นดินไหวจะถล่มซานฟรานซิสโก เมื่อหลายสิบกว่าปีก่อน สะพานในเมืองทางด่วนพังทั้งเมือง แต่สถาปัตยกรรมอันงามสง่านี้ ไม่บุบสลายแม้แต่น้อย ยืนยงสง่างามทุกวันนี้
และทีมงานมหัศจรรย์ ทีมล่าวิญญาณแห่งความเป็นเลิศ ชาวอาทิตย์อุทัย ผู้ต้องการสร้างเกาะมหัศจรรย์ และสนามบินที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในยุคนี้ ก็เดินหน้าไม่หยุดยั้ง
การต้องคำนวณ ฐานรากใต้น้ำ การสร้างกำแพงหินยาว 7 ไมค์ เพื่อล้อมเกาะ เหมือนกับรามเกียรติ์ตอนถมทะเลไม่ผิด
ช่างชาวญี่ปุ่น ต้องใส่ชุดประดาน้ำดำลงไปใต้ทะเล เพื่อเรียงหินรูปร่างประหลาดที่ออกแบบโดยวิศวกร
ให้ขัดกัน และมีความยึดหยุ่นในตัว
เสี่ยงชีวิตต่อคลื่นใต้น้ำ
งานที่ยากที่สุด ในชีวิต แต่ท้าทายที่สุด
จากนั้น เกาะก็เริ่มเป็นรูปร่าง ต้องใช้ดินและหินจากภูเขากว่า 750 ล้านคิว จนเป็นเกาะเนรมิต ฝีมือมนุษย์ท้าทายพระเจ้า
จากนั้นงานสร้างสนามบินอันงดงามที่สุด รูปร่างเป็นเหมือนปลา แต่ใช้ระบบแอโรนามิคเหมือนไอพ่น เป็นอาคารสนามบินที่ยาวที่สุดในโลก คือยาวถึง 1 ไมค์
แต่สวยงาม และทันสมัย
ด้วยความสะดวกครบครัน
ของโลกสมัยใหม่
วันที่ 4 กันยายน ปี 1994 เจ็ดปีแห่งความฝันของชาวญี่ปุ่น สนามบินกันไซก็เปิดให้ใช้ได้เป็นครั้งแรก โดยมีมกุฏราชกุมารญี่ปุ่น มาเป็นประธานพิธีเปิด
และเป็นปีที่ประกาศผลงาน
อันเยี่ยมยอดที่สุดในโลก
ที่ทั่วโลกต้องส่งคนมาดูงาน
สถาปัตยกรรมอันวิจิตร มหัศจรรย์และงานวิศวกรรม ที่บันลือโลก และทันสมัยที่สุด งดงามที่สุดและใช้งานมากที่สุดทุกวันนี้
ไม่น่าเชื่อว่า ฝ่ายต่อต้านก็ยังไม่หยุดยั้ง ไม่ยอมแพ้ยังตามราวีแม้กระทั่งวันพิธีเปิดสนามบิน ต้องยอมรับว่า บรรดานักขวางโลกนี้ มีทั่วโลก และมีความบ้าบิ่น ผิดปกติผิดมนุษย์
ผมถึงไม่ค่อยแปลกใจ
ที่เห็นขบวนการแบบเดียวกัน
ในเมืองไทย ดีครับบ้าดี
และที่สำคัญที่สุดก็คือ การทดสอบคำท้าทายต่อแผ่นดินไหว และพายุที่รุนแรงที่สุด เพราะสนามบินแห่งนี้ อยู่ห่างจากฝั่งโอซาก้าเพียง 3 ไมค์ ในอ่าวโอซาก้า
และห่างจากเมืองโกเบ เพียง 18 เพียง 15 เดือนที่เปิดใช้ เกิดแผ่นดินไหวในโกเบ บ้านเมืองพินาศ คนตายเจ็บนับหมื่น ตึกพังทลาย
ที่สนามบินนี้ได้รับกระแสแผ่นดินไหว
เช่นเดียวกัน แต่ไม่มีรอยบุบสลาย
แม้แต่น้อย
หนักยิ่งกว่านั้น ยังเป็นศูนย์บัญชาการ ช่วยเหลือทางอากาศที่ปลอดภัยที่สุด และระหว่างแผ่นดินไหวก็เปิดใช้ได้ตลอดเวลา ปี 1998 มหาวาตภัยชายฝั่งทิ่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ก็พัดผ่าน สนามบิน และชายฝั่งโอซาก้า สนามบินกันไซก็ยืนหยัดสู้อย่างสง่างาม ลบคำวิจารณ์ทุกชนิด
นี่คือเรื่องราวของมนุษย์สร้างโลกผู้ยิ่งใหญ่ ที่ต้องต่อสู้กับมนุษย์ขวางโลก ผู้ที่นอกจากไปช่วยทำอะไร แต่ยังตามล้างตามผลาญไม่หยุดยั้งทั้งที่งานที่สร้างนั้น
เป็นงานสร้างชื่อเสียง ให้กับประเทศ สร้างความยิ่งใหญ่ให้กับพุทธศาสนิกชน และสังคมโลก ที่จะโด่งดังไปอีกพันปี
แต่ประวัติศาสตร์โลก พิสูจน์แล้วทุกครั้งว่า ผู้ทำดีย่อมชนะ และจะถูกยกย่องในที่สุด
สิงห์ขาว