ความคิดเห็นที่ 1 ต้องให้พญาหอยแครงมาล่อไม๊คะ จากคุณ : น้องแครง - [5 ก.ย. 44 14:05:59]

ความคิดเห็นที่ 2 อ่า     มาเปงผู้ชม อ่ะค่ะ    มีรัยหั้ยช่วย โทรไปบอกด้วยนะคะ เต็มที่ค่ะ   อิอิ จากคุณ : bee007 - [5 ก.ย. 44 14:13:29]

ความคิดเห็นที่ 3 ตอนก่อนหน้า... เพชรพระอุมาภาคอลเวง ตอนศึกชิงนาง#(เร็วๆน้องพลับพลึงกำลังตกอยู่ในอันตราย) http://pantip.inet.co.th/cafe/writer/topic/W1037410.html ตอนเก่าเก็บไปดูได้ที่ ...้http://geocities.com/joinwriter เลือกเพชรพระอุมาภาคอลเวง จากคุณ : Login - [5 ก.ย. 44 14:39:14]

ความคิดเห็นที่ 4 ชาวเพชรพระอุมาจ๋าาา แวะไปรายงานตัว... ไปคุยนอกรอบกันได้ที่กระทู้นี้นะคะ... http://board.dserver.org/j/joinwriter/00000019.html จากคุณ : พลับพลึง (Login) - [5 ก.ย. 44 14:47:41]

ความคิดเห็นที่ 5 คราย......ครายว่าจาไม่ออกฮึ อีกอย่าง " พญามังกร " นะมิใช่กิ้งกือ บอกตั้งหลายครั้งแล้วไม่เคยจำเล้ยยยยยยยยยย................... เอ่อ....แล้วบรรดาชาวเพชรพระอุมาหายไปไหนกันหมดล่ะเนี่ยไม่ยอมมาเดินเรื่องต่อ....ฮึ เด๋วคอยดูนะพญามังกรจะน้อยใจให้ดู......... ( พญามังกรภาคเล่นตัว...:-) ) แล้วให้คิดมุขออกก่อนนะแล้วจะมาแต่งต่อ...แฮ่.......... จากคุณ : พญามังกร - [5 ก.ย. 44 19:33:55]

ความคิดเห็นที่ 6 จากความเดิมตอนที่แล้วหลังจากมันตั้มสูญเสียพลังอำนาจกลายเป็นคนธรรมดา เลยโดนชาวคณะฯแกล้งต่างๆนาๆ มีทั้งล้มหน้าฟาดขี้ช้าง และอื่นๆ ล่าสุดโดนธรณีสูบไปต่อหน้า หลังจากที่มันตั้มถูกธรณีสูบไป ชาวคณะฯพยายามที่จะช่วยเหลือแต่ไม่สำเร็จ(โธ่ เราตายจริงเหรอเนี่ย แงงงงงงง) ทุกคนจึงออกเดินทางไปจัดการกับพญามังกร โดยโบ้ยความผิดการตายของมันตั้มเป็นความผิดของพญามังกร ทันใดนั้นเอง รถ Toyota GRANVIA อันแสนโอ่อ่าฯ(ขี้เกียจบรรยาย) ก็สั่นกระตุกๆ รถเริ่มแล่นช้าลงๆ ส่างปาซึ่งตอนนี้ไปทำหน้าที่คนขับ เนื่องจากมันขับไม่เป็นจึงเสือกลากเกียร์ 1 แล้วเหยียบซะมิดจนเกียร์พัง หันมายิ้มใสซื่อ "เอ่อ รถเจ๊งแล้วนาย" หลังจากนั้น บรรดาเท้าซึ่งจำไม่ได้ว่าของใครบ้างก็ระดมเหยียบลงบนตัวของส่างปา แม้แต่ ตาบุญคำที่หมู่นี้อู้ไปไม่ยอมมาก็ยังขอร่วมเหยียบด้วยคน ในที่สุดชาวคณะก็ต้องหันมาเดินป่าอีกครั้ง โดยบังคับให้ส่างปาเป็นคนนำ ส่างปาก็นำทางไปแบบผิดๆพลาดๆ บ้างหลงเข้าไปในดงหมามุ่ย ดงตำแย ฝ่าเข้ากลางโขลงช้าง ล่าสุดไปเก็บไข่อะไรมาไม่รู้ ไดโนเสาร์พากันตามล่าชาวคณะฯกันยกใหญ่ ทุกคนแตกกระจัดกระจาย ส่างปาไปกับนายแหม่มของมันพร้อมไข่แร๊ปเตอร์(อิ อิ) ส่วนพลับพลึงไปกับดารินเช่นเคย ส่วนคนอื่นๆ ช่างมัน เอ้ย มาเขียนกันเอาเอง เมื่อย ตัดกลับไปทางด้านมันตั้มหลังจากที่ตายไปแล้ว เว้ย ยัง ยังไม่ตาย หลังจากธรณีสูบลงไปด้านล่าง หมดสติไปหลายวัน ในที่สุดมันก็ฟื้นขึ้นมา รู้สึกคอแห้งเป็นอย่างยิ่ง(กลายเป็นคนธรรมดาแล้ว) มันจึงเสาะหาแหล่งน้ำ ไปพบเข้ากับธารน้ำใต้ดินสายหนึ่ง มันตั้มรีบวักน้ำขึ้นมาดื่มกินอย่างกระหาย แต่แล้วมันตั้มกลับได้ยินเสียง " แซ่กๆๆ แซ่กๆๆๆ "  ดังมาจากทิศทางด้านหนึ่งของถ้ำ มันตั้มพยายามเพ่งตามองจนในที่สุดก็เห็นเป็น งูเห่า จำนวน 6-7 ตัวชูพังพานสูงแล้วเลื้อยเข้าหาอย่างรวดเร็ว โดยปรกติแล้ว งูเห่าจะล่าเหยื่อกันเป็นคู่ไม่รวมกันเป็นกลุ่ม แต่จังหวะนี้มันตั้มไม่สนใจแล้วว่าจะเป็นยังไง มันตั้มใส่ตีนสุนัข วิ่งหนีสุดชีวิต มันตั้มวิ่งหนีลัดเลาะไปตามซอกถ้ำซึ่งเดิมคงเป็นทางน้ำใต้ดิน บางครั้งล้มกลิ้งไม่เป็นท่าเพราะลื่นจากตะใคร่น้ำที่เกาะอยู่บนพื้น มันตั้มวิ่งๆโดยไม่คิดชีวิต มันตั้มพลันเหลือบไปเห็นแสงไฟวับวามอยู่ด้านหน้า มันตั้มรีบพุ่งเข้าไปเห็นมีกองไฟอยู่หนึ่งกอง มีคนล้อมวงอยู่ 5-6 คน มันตั้มรีบอ้าปากร้องจะขอความช่วยเหลือ แต่แล้วก็ต้องชะงักเมื่อเห็นใบหน้าของทั้ง 6 ชัดเจน ใบหน้าของทั้ง 6 กลับเป็นใบหน้าของอสรพิษ ที่แท้พวกมันเป็นอมนุษย์ สิ่งของที่ปิ้งย่างอยู่ข้างกองไฟกลับเป็นอวัยวะของมนุษย์ทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นแขนขา รวมถึง หัวมนุษย์ก็ยังมี มันตั้มคิดในใจว่าถ้าเขาไม่สูญเสียพลังไปจนกลายเป็นคนธรรมดา ลำพังพวกนี้ต่อให้มากกว่านี้ อีก 100 เท่า ก็ไม่ครณามือ มันตั้มตัดสินใจ ข้างหลัง งูเห่า ข้างหน้า คนหน้างู มันตั้มเลือกที่จะสู้กับคนหน้างูเพราะ เหลือบไปเห็นทางออกอยู่เบื้องหลังของอมนุษย์ทั้ง 6 มันตั้มตั้งท่าเตรียมต่อสู้ มือทั้งสองตั้งเป็นการ์ด อมนุษย์สองตัวโจมตีมาจากซ้ายขวา มันใช้มือที่มีเล็บแหลมคมสีม่วง ซึ่งคงจะมีพิษร้ายแรงเข้าจู่โจมที่ใบหน้าของมันตั้มจาก2ทาง มันตั้มหดศรีษะลง เพื่อหลบการจู่โจมทางขวาซึ่งมาถึงก่อน จากนั้นฟันสันมือใส่มือของอมนุษย์ทางด้านซ้าย มันส่งเสียงร้องประหลาดคล้าย นกผสมกับม้า(อย่าถามนะว่าแบบไหน) เซถอยหลังไป มันตั้มฉวยโอกาสเตะขาขวาเข้าใส่ลำตัวของมัน จนมันร่วงลงไปกองกับพื้น เจ้าตัวทางขวาเห็นเพื่อนมันเสียท่า จึงร้องเรียกอีก 4 ตัวเข้ามาช่วย มันตั้มไม่ชักช้า หมุนตัวหลอกเหมือนจะวิ่งหนี เจ้าตัวทางขวารีบพุ่งตามมา ทันใดนั้นวัตถุรูปร่างคล้ายเท้าเสยเข้าปลายคางของเจ้าตัวที่ 2 ไม่ทันร้องก็ร่วงตามไปติดๆ ที่แท้มันตั้มแกล้งหมุนตัวจะวิ่งหนีจากนั้นตวัดขากลับ เตะถูกปลายคางของมันร่วงหล่นไป อีก 4 ตัวกระจายเป็น 4 ด้านล้อมมันตั้มไว้ จากนั้นค่อยๆบีบวงเข้ามาใกล้ทุกทีๆ มันตั้มตัดสินใจพุ่งตัวกลิ้งไปกลับพื้นหลุดรอดจากการบีบวงของพวกมันรีบวิ่งหนีออกจากถ้ำโดยไม่คิดชีวิต เสียงพวกมันไล่ตามมาติดๆ มันตั้มวิ่งไปๆ จนไปพบกับแม่น้ำสายหนึ่งกั้นอยู่ด้านหน้า กระแสน้ำไหลเชี่ยวอย่างหนัก เนื่องจากเป็นหน้าฝนแลเน้ำหลาก อมนุษย์ทั้ง 4 ตามมาถึงในที่สุด มันกระจายวงเป็นรูปครึ่งวงกลมรายล้อมเข้ามา มันตั้มหน้าซีดเผือด ข้างหลังเป็นกระแสน้ำเชี่ยวกราก ข้างหน้าเป็นคนหัวงู  มันตั้มตัดสินใจพุ่งกายไปข้างหน้าเข้าหาอสรพิษทั้ง 4 พวกมันผงะถอยหลังไปเล็กน้อย เนื่องจากก่อนหน้านี้พวกมัน 2 ตนได้ถูกทำร้ายด้วยฝีมือของมนุษย์ตรงหน้าคนนี้มาหยกๆ มันตั้มพุ่งตัวเข้าใส่ อมนุษย์ทั้ง 4 ฉับพลันเขากับหยุดหมุนตัวกระโดดลงกลางสายน้ำที่เชี่ยกราก นี่เรียกว่า กลยุทธ์ "ล่อซ้ายทะลวงขวา" หากเขาคิดหนีลงน้ำพวกมันคงไม่ปล่อยให้เขาหนีได้ง่ายๆ คงหาทางยับยั้งเขาไว้ แต่นี่เขาแกล้งทำเป็นพุ่งเข้าหาจนพวกมันตกใจผงะถอยไป เขาจึงสามารถหลบหนีได้ กระแสน้ำพัดพาร่างของมันตั้มกระแทกกับโขดหินเล็กใหญ่ไปตามทาง แรกๆ เขาพยายามเบี่ยงตัวหลบหลีกแต่หลังๆเขาเหนื่อยอ่อนจนหมดสติไปในที่สุด จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [6 ก.ย. 44 11:59:53]

ความคิดเห็นที่ 7 ทำไมบทมันตั้มนี่ พระเอ๊ก พระเอก เดี๋ยวเย็นๆ จะเข้ามาอีกทีถ้าไม่ติดอะไร ค่อยๆ เดินเรื่องนะจ๊ะ อย่าเพิ่งรีบร้อน เดี๋ยวตามไม่ทันง่ะ จากคุณ : คริสติน่า กรูบิล - [6 ก.ย. 44 12:27:36]

ความคิดเห็นที่ 8 เอ๊ ก้อเขียนเองนี่ท่าน คนอื่นอยากไม่มาเขียนนี่ อิอิ จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [6 ก.ย. 44 12:32:06]

ความคิดเห็นที่ 9 อือม์...ใกล้จะว่างแล้ว เดี๋ยวจะมาเล่นด้วย กิ๊บกิ๊บ อิ อิ จากคุณ : มันตรัย - [7 ก.ย. 44 17:22:15]

ความคิดเห็นที่ 10 โอย... วันนี้ประชุมทั้งวันเลย มึนน...  นี่เดี๋ยวต้องออกไปประชุมข้างนอกต่ออีก พรุ่งนี้วันเสาร์ เย้ๆๆ ... จากคุณ : คริสติน่า กรูบิล - [7 ก.ย. 44 17:29:17]

ความคิดเห็นที่ 11 อะฮ่า.......... พญามังกรมารายงานตัวแย้วววววววว เด๋วมาโพสต์นะ รอแป๊ป .... นึงนะ คิดตอนสุดท้ายไม่ออกง่ะ ก็ขอคิดอีกหน่อยละกัน จะมาโพสต์จริงๆ...สัญญาาาาา ไปก่อนล่ะ แฮ่.......................................... จากคุณ : พญามังกร - [7 ก.ย. 44 20:30:41]

ความคิดเห็นที่ 12 มาช้า เราโพสท์ก่อน จากคุณ : คริสติน่า กรูบิล - [8 ก.ย. 44 15:29:22]

ความคิดเห็นที่ 13 รพินทร์แบกปืนไรเฟิลเดินนำหน้าลิ่วๆ หยุดฟังเสียงบ้างเป็นครั้งคราว ด้านหลังของเขา ขบวนของคณะผจญภัย เดินแถวเรียงหนึ่งตามกันมาติดๆ  ไชยยันต์กับดารินเดินตามอยู่หน้าสุด พลับพลึงสีชมพูเกาะหลังดารินแจ สาว น้อยไม่ได้กลัวป่าเลย แต่หวาดๆ ใครบางคนที่มีบทพระเอ๊ก..พระเอกมากกว่า  ส่วนลุงเชษฐากับเจ้าการเวกแงซาย ปิดท้ายขบวน เวลานี้ชาวคณะเริ่มหายตัวกันไปเป็นคู่ๆ อย่างน่าสงสัย ส่างปาหายไปกับนายแหม่มของมัน อนุชาหายไปกับไพรวัลย์ บุญคำหายไปกับคะหยิ่น แต่ถึงกระนั้นชาวคณะก็ไม่ได้เป็นห่วงกันมากมายนัก เพราะทุกคนล้วนแต่ชำนาญการเดิน ป่าทั้งสิ้น จึงสามารถสาวรอยตามกันและไปพบกันที่จุดหมายได้ไม่ยากนักในกาลข้างหน้า ปัญหามีแต่เพียงว่าจุดหมายของพวกเขาอยู่ที่ไหน และจะพบอุปสรรคอะไรระหว่างทางบ้างเล่า?? เส้นทางเดินที่สับสนปนเปจนไม่รู้ว่าตอนนี้อยู่ที่ส่วนไหนของลุ่มสาละวินกันแล้ว  เริ่มลาดลงต่ำ มีเสียงน้ำไหลแว่ว มาไกลๆ รพินทร์หยุดรอชาวคณะนิดหนึ่งแล้วโบกมือให้เลี้ยวซ้ายตามไป พลางเดินดุ่มๆ ไม่รอใครเหมือนเคย "น้อยละเบื๊อเบื่อ อีตานี่ เมื่อไหร่จะเปลี่ยนนิสัยเสียทีก็ไม่รู้" ไชยยันต์หัวเราะหึๆ ไม่ตอบคำของดารินเพราะในใจยังนึกถึงเมียและลูกที่ป่านนี้ไม่รู้ว่าหลงไปทางไหนกันบ้าง พุ่มไม้เผยกว้างออกเห็นไปชายหาดย่อมๆ ริมแม่น้ำเชี่ยวสายหนึ่ง (ซึ่งก็คงเป็นสายที่เมย์กับแงซายไหลลงมานั่น แหละ) รพินทร์ยืนถือปืนคุมเชิงอยู่ สายตาเพ่งมองไปยังกลุ่มควันไฟโขมงที่มีคนก่อขึ้นริมฝั่งน้ำนั่นเอง "ป้าดารินขา... ดูนั่น" พลับพลึงร้องขึ้นด้วยความตกใจระคนยินดี แคมป์เล็กๆ ถูกจัดขึ้นอย่างพิถีพิถัน เต้นท์ผ้าใบสีสันสดใสวางเรียงรายเป็นกลุ่มๆ  กองไฟควันโขมงนั้นกำลัง ส่งกลิ่นหอมฉุยเพราะมีซุปขากวางหม้อใหญ่เดือดคลั่กอยู่ ไชยยันต์กรากเข้าไปจับไหล่พรานใหญ่ ตาเบิกโต "รพินทร์ เจ้าหน้าที่ป่าไม้กระมัง มารับพวกเราแล้ว ไชโย!! จะได้กลับบ้านกันเสียที" รพินทร์ยังยืนนิ่งเก๊กหน้าพระเอกอยู่อย่างนั้น ตอบเสียงเรียบๆ ว่า "ป่าไม้ที่ไหนกันครับกางเต้นท์สารพัดสีแบบนี้ ผมจะเข้าไปดูใกล้ๆ ก่อน คุณไชยยันต์ให้คนอื่นๆ รออยู่ที่นี่ก่อน แล้วกัน" จากคุณ : คริสติน่า กรูบิล - [8 ก.ย. 44 15:29:50]

ความคิดเห็นที่ 14 คริสติน่ากับแสงโสมนั่งดื่มไวน์กันอยู่ (อีกแล้ว) เมื่อซุปขากวางเดือดได้ที่ แสงโสมจึงลุกขึ้นไปจะตักซุปแบ่ง ทันใดนั้นก็มีมือใหญ่ แข็งกระด้าง จับไหล่กดไว้จากด้านหลัง แสงโสมพูดขึ้นโดยไม่หันไปมอง "ทานด้วยกันสิคะ รพินทร์" "คุณมาที่นี่ได้ยังไง" แสงโสมชำเลืองมองแล้วค่อยหันมาช้าๆ "คุณกำลังหิว และเหนื่อยมาก ทานเสียก่อนเถิดค่ะ ท่านมันตรัยให้เราสองคนมาเตรียมอาหารและที่พักคอยที พวกคุณอยู่แล้ว" แสงโสมตักซุปแบ่งใส่ถ้วยเล็กๆ หลายถ้วย  คริสติน่าออกไปโบกมือตะโกนเรียกให้ไชยยันต์และดารินเดินตาม เข้ามา  เมื่อดารินกับพลับพลึงน้อยเห็นแสงโสมและคริสติน่าก็รีบวิ่งเข้ามาด้วยความดีใจ "คุณแสง คุณคริส ดีใจจัง ไปยังไงมายังไงคะเนี่ย น้อยเป็นห่วงทุกคนมากเลย" "ใจเย็นๆ ค่ะ มา ทานอะไรกันเสียหน่อยเถิด คงเหนื่อยมากนะคะ คุณชายเชษฐา แงซาย ทางนี้ค่ะทางนี้" ............................. จากคุณ : คริสติน่า กรูบิล - [8 ก.ย. 44 15:30:28]

ความคิดเห็นที่ 15 ระหว่างการทานอาหาร แต่ละฝ่ายจึงได้แลกเปลี่ยนสิ่งที่ตนไปพบประสบมาให้กันฟัง "อือ... ที่แท้พญามังกรก็มีตัวตนจริงๆ นึกว่าที่ผ่านมาเป็นเพราะฤทธิ์กัญชาเจ้าส่างปาเสียอีก" ไชยยันต์พูดพลาง ซดน้ำซุปอีกหนึ่งอึกใหญ่ "ถ้าอย่างนั้นก็แสดงว่าแผนที่ลายแทงของเจ้ากลางน่ะของจริงสินะ" เชษฐาพูดแล้วซดอีกหนึ่งอึกใหญ่ไม่ให้น้อยหน้า คริสติน่าพูดอย่างเป็นงานเป็นการ "ค่ะ ... สงครามใหญ่ที่หมู่บ้านหนูน้อยแสนดีและฉลาด ไปรบกวนการนอนหลับ ของพญามังกร ตอนนี้พญามังกรกำลังหงุดหงิดมาก  สปายของท่านมันตรัยบอกมาว่า มันจะเข้าโจมตีเราคืนนี้ จึงได้ให้เราสองคนมาส่งกำลังบำรุงให้กับคณะของคุณชายเสียก่อน" "แล้วคนอื่นๆ ที่พลัดกันล่ะ" "อ๋อ... หาไม่ยากหรอก ฟ้าผ่าที่ไหนก็ที่นั่นแหละ" ไชยยันต์พูดหน้าตาเฉย ดารินเหวี่ยงกำปั้นใส่หลังดังตุ้บ "บ้า พูดอะไรบ้าๆ เมียกับลูกตัวเองนะน่ะ" "เออ.. จริงแฮะลืมไป" ว่าแล้วก็ตักซุปมากินต่อ รพินทร์หรี่ตาอย่างครุ่นคิด หยิบเนื้อแห้งมาเคี้ยวอย่างฝืดคอ เขาไม่เคยไว้ใจมันตรัยเลยจนแม้เดี๋ยวนี้ก็ตาม "แล้วมันตรัยมีแผนรับมือยังไงบ้างล่ะ" เชษฐาเอ่ยอย่างเป็นการเป็นงานบ้าง "เรื่องนี้... " แสงโสมเอ่ย ลอบชำเลืองดูรพินทร์ " ... ท่านว่าพรานใหญ่รพินทร์คงจะคิดอะไรดีๆ ออกน่ะค่ะ" เสียงวัตถุหนักบางอย่างกลิ้งลงมาจากเนินทางตอนเหนือของน้ำ ทุกคนคว้าปืนขึ้นเตรียมพร้อมตามสัญชาตญาณ ครู่ใหญ่ๆ จึงมองเห็นเงาใครคนหนึ่งเดินตุปัดตุเป๋มาตามชายน้ำ พลับพลึงขยี้ตา เขม้นมองอีกครั้ง แล้วร้องอุทาน "...มันตั้ม..." เมื่อนั้นทุกคนจึงลดปืนลง พลับพลึงน้อยรีบวิ่งออกไปรับ โดยมีแงซายยอดองครักษ์วิ่งตามมาติดๆ แต่ทันใดนั้นเอง ก็บังเกิดพายุหมุนกล้าขึ้นทางด้านหลังของมันตั้ม  เงาดำทะมึนใหญ่โตมโหฬารเกินกว่าจะคาดคะเน ได้ปรากฏขึ้น  แงซายตะครุบตัวพลับพลึงน้อยไว้แล้วกระโดดหลบเข้าข้างทางทันที  เสียงครืนครั่นปานฟ้าทลาย ดังก้องไปทั่วป่า "... มันผู้ใดบังอาจมารบกวนข้า - พญามังกร - จงเตรียมตัวตาย บัดเดี๋ยวนี้ ... " จากคุณ : คริสติน่า กรูบิล - [8 ก.ย. 44 15:31:00]

ความคิดเห็นที่ 16 อ่ะ... ต่อให้ติดเน้อ จากคุณ : คริสติน่า กรูบิล - [8 ก.ย. 44 15:31:45]

ความคิดเห็นที่ 17 โพสต์ไม่เข้า ขอ test ก่อน จากคุณ : อิ อิ - [8 ก.ย. 44 19:51:22]

ความคิดเห็นที่ 18 ฮัลโหลๆๆ เข้ามาทักทายเพื่อนเก่า ไม่ได้เล่นนานแล้วแต่ก็ติดตามอ่านตลอด เฝ้าสังเกตมานาน เนื้อเรื่องช่วงนี้ไม่ค่อยเข้าใจเลย ที่ว่าตอนนี้จะเดินป่ากันไปไหนและเดินไปทำไม ดูเหมือนต่างคนต่างเล่นยังไงไม่รู้สิ ดูๆมันจะขาดจุดมุ่งหมายร่วมไปนา ทางที่ดีช่วยกันกำหนดพล็อตหลักๆก่อนดีกว่ามั้ง ม่ายงั้นก็เล่นกันอยู่แค่นี้ อีกอย่าง อยากให้อิงแนวเดิมของนิยายไว้นะ ก้อทุกคนที่มาเล่นนี่แฟนๆเพชรพระอุมากันทั้งนั้นนี่นา จากคุณ : (อดีต)แงซาย - [8 ก.ย. 44 19:53:14]

ความคิดเห็นที่ 19 หลังที่ตามอ่านมานาน (ไปเจอกระทู้นี้ที่กระทู้สุริโยไทอ่ะ) จนคันไปหมดแล้ว อยากเล่นมั่ง แต่ว่า เหลือตัวไหนไม่มีใครเล่นมั่งง่ะ ตัวละครหลักๆ มีเจ้าของกันหมดแล้วหรือว่า คนนึงควบหลายตัวละ ขอคุณพี่ๆ ทั้งหลาย (ไม่แน่ใจว่ามีกี่คนที่พี่ แต่ก็หลายคนแหล่ะ ^^) ช่วยบอกน้องใหม่หน่อยนึงน๊า ว่าตัวไหนว่างบ้าง อย่างที่คุณ อดีต แงซายบอกก็ดี เอาพล๊อตหลักมาเลยน๊าาา อ่านเพชรพระอุมา (จริงๆ) ทั้ง 3 ภาค จบมาหลายรอบแล้ววววว อยากเล่น อยากเล่น ฝากตัวด้วยน๊า ^^ จากคุณ : คนอยากเล่นด้วยอีกคน - [9 ก.ย. 44 01:19:25]

ความคิดเห็นที่ 20 โฮ่ โฮ่ โฮ่ คุณคนอยากเล่นด้วยอีกคนเชิญเลยจ้าาาา เชิญ มีน้องใหม่เพิ่มมาอีกหนึ่ง ดีจัง!!!!!!! เพราะรู้สึกว่าเราชาวเพชรพระอุมาจะมุขตันกันถ้วนทั่วทุกตัวคน ถึงแม้เราเองก็เหอะ เพิ่งเข้ามาใหม่เหมือนกันนะเนี่ย โดนผลักไสไล่ส่งมาเป็นพญามังกรซะแร้ววววววววว แต่ไม่เป็นไรหรอก หนุกดีออก เอ้อ จะมาเป็นลูกน้องพญามังกรมั้ยล่ะ สนป่าววววววว กำลังหาพรรคพวกอยู่เลย หายไปไหนกันหมดก็ม่าย.....รู้อ่ะ สนป่ะๆๆ ถ้าสนนะวังพญามังกรยินดีต้อนรับจ้าาาาาาาา ( แฮ่ะ วิธีหาคนเข้าวังง่ะ ไอ้พวกลูกน้องพญามังกรพากันหายจ้อยไปไหนกันหมดแย้วง่ะ เลยมาประกาศหา ) แฮ่.................................................... จากคุณ : พญามังกร - [9 ก.ย. 44 14:02:28]

ความคิดเห็นที่ 21 .... บัดเดี๋ยวนั้น..... ( แฮ่ะ ยืมมาจากบัดเดี๋ยวนี้นั่นแหละ )  รูปทรงอันแปลกประหลาดที่รูปร่างเหมือนมือของตัวอะไรซักอย่าง ( นึกเอาเองละกันเนาะ ) ได้ยื่นหมับมาจับตัวมันตั้มไว้ได้ มันตั้มซึ่งไม่ได้มีฤทธิ์เดชแล้วนั้น ( กลายเป็นคนธรรมดาแล้ว ) ได้ดิ้นรนกระเสือกกระสนอยู่ในมือของตัวประหลาดนั้นเอง............. " เฮ้ย มาช่วยกันด้วยซิโว้ย อะไรกันเนี่ย ปล่อยให้อยู่คนเดียวเลยนะ ... โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย ฯลฯ " มันตั้มดิ้นรนอยู่นาน พวกรพินทร์ก็พากันยืนดูเฉยๆ เหมือนไม่สนใจ ( ก็ความจริงกลัวกันจะตายอยู่แล้ว ปืนเปินหลุดจากมือหายไปไหนก็ไม่รู้........... ) " อะไรกันเนี่ย จะไม่มีใครมาช่วยเลยหรือไง น้องพลับพลึง  น้องพลับพลึงจ๋าาาาาาาา.................. ช่วยพี่ตั้มด้วยซิ ) ทันใดนั้นได้มีเสียงกึกก้องมาแต่ไกล ครืน......... ครืน............ โครก................... " เอ๊ะ เสียงอะไรกันอีกล่ะนั่น เรื่องมากจริงวุ้ย " รพินทร์ผู้ที่นานๆจะโผล่มาที่พูดขึ้น เสียงนั้นใกล้เข้ามา ... ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ.............. จากคุณ : พญามังกร - [9 ก.ย. 44 22:09:48]

ความคิดเห็นที่ 22 .....สิ่งนั้นดูแปลกประหลาดยิ่งนัก ลักษณะมันเหมือนเป็นยักษ์ผสมกับหนอนและกิ้งกือ ( เป็นยังไงก็คิดเอาเอง )  ตามตัวมันนั้นเหมือนมีใครเอาโคลนเหลวๆไปป้ายตามตัวมัน แถมยังเป็นเมือกๆน่าขยะแขยง......  มันเดิน ( หรือกระทืบก็ไม่รู้ ) เสียงดังครืน.......... ปานแผ่นดินจะถล่มทลายลง " นั่นพญามังกรกัยลูกน้องของมันนี่ โห มากันเป็นกองทัพเลยนะ " คริสติน่าว่า " นี่ๆ " เสียงหนึ่งพูดขึ้นพร้อมเอามือมาสะกิดพลับพลึง " อ้าว พี่ตั้ม หลุดมาได้ยังไงคะ นึกว่าจะไม่รอดแล้วซะอีก แล้วดูสภาพซิคะ ยังกะลุงรพินทร์ตอนภาคแรกๆเลย " " โห น้องพลับพลึง พูดดีจังนะ แล้วที่พูดเนี่ยหมายความว่าไงจ๊ะ " " นี่ๆ ไม่ต้องมามัวแต่จีบกันอยู่ พญามังกรอยู่ข้างหน้าแล้วเนี่ย ระวังตัวกันนะทุกคน " ดารินเอ่ยเตือนเพราะอิจฉาเล็กๆ " ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ ( หัวเราะไว้ก่อนตามประสาบทผู้ร้าย )  วันนี้แหละวันตายของพวกเจ้า " พญามังกรเอ่ยขึ้นมา ก่อนที่พญามังกรจะทันทำอะไรนั้น ก็มีอีกเสียงหนึ่งดังแทรกขึ้นมา ( มันจะอะไรกันนักกันหนาฟะเนี่ย ) พั่บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ( เสียงเฮลิคอปเตอร์อ่ะ ) " ฮ่ะๆๆๆๆๆ ไม่ต้องห่วงนะทุกคน มันตรัยมาแล้ววววววววว " พร้อมกันนั้น มันตรัยซึ่งขนเอาปืนอาก้า ปืน m16 แม็กนั่ม ฯลฯ อาวุธสงครามทุกชนิดและอะไรต่อมิอะไรอีกเยอะแยะมากมาย หมายว่าจะมาทำศึกกับพญามังกรเต็มที่ กระโดดลงมาจากเฮลิคอปเตอร์ กะว่าจะโชว์สาวซักหน่อย แต่โดดลงมาไม่ดี หล่นลงมาตรงหน้าหม้อซุปขากวางตรงนั้น............. จากคุณ : พญามังกร - [9 ก.ย. 44 22:11:05]

ความคิดเห็นที่ 23 พลั่ก !!!! " อูย... อะไรกันฟะ กะจะเปิดตัวดีๆซะหน่อย ดู๊ ดู หล่นลงมาหยั่งงี้ มาดเมิดจะไปเหลืออะไร้ .... " มันตรัยว่าพลางบ่นกระปอดกระแปด " เออๆ ไม่ต้องบ่นมาก มาช่วยกันรับมือพญามังกรดีกว่า " ไชยยันต์ว่า " เอ้า ก่อนอื่นข้าจะขนพวกปืนทั้งหลายลงมาช่วยอีกแรงนึง ปืนของพวกแกน่ะ ตอนนี้มันบ๊วยถ่วยเกินไปแล้วรู้มั้ย เนี่ย อุตส่าห์ขนมาเต็มอัตราศึกแล้วไปปลุกไอ้พวกผีดิบ ลูกน้องข้ามาช่วย แต่ก็ต้องทำใจก่อนนะ มันก็ติงต๊องๆอยู่ พูดก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่อง ระวังมันจะหันมายิงเอาล่ะ " ว่าแล้วก็จัดการระดมพลต่อไป " เออเนาะ ผมก็ชักเสียวๆไอ้พวกนี้อยู่เหมือนกันครับคุณชาย  สายตามันแปลกๆชอบกล " รพินทร์ว่า " เอาน่า รพินทร์ ตอนนี้ช่างมันก่อน เตรียมรับมือกับพญามังกรก่อนก็แล้วกัน........ " ทั้งหมดต่างช่วยกันรบกับพญามังกร เป็นศึกที่ยืดเยื้อมาก บาดเจ็บกันไปก็ไม่ใช่น้อย ทั้่งฝ่ายพญามัีงกรและฝ่ายรพินทร์เอง.......... ( สภาพก็พอๆกะหนังสุริโยทัยง่ะ นึกกันเอาเองเนาะ ) " โอ๊ย ..." มีเสียงหนึ่งร้องขึ้น มันตั้มถูกอีกฝ่ายหนึ่งพ่นอะไรก็ไม่รู้ ลักษณะเหนียวๆข้นๆใส่ ซึ่งปรากฏว่าเป็นพิษชนิดรุนแรง " พี่ตั้ม.... " พลับพลึงหันมาพยุง มันตั้มไว้... " พะ พะ พี่.. พี่ มะม. ไม่ ไม่เป็นไรหรอก .. พละ พลับพลึง ปะ ป.. ไป ไปช่วยป้าดาริน ดี.. ดีกว่านะ " มันตั้มใกล้จะพูดไม่ออกเต็มที..... จากคุณ : พญามังกร - [9 ก.ย. 44 22:11:56]

ความคิดเห็นที่ 24 ....เมื่อพญามังกรเห็นดังนั้นจึงคิดว่าเป็นโอกาสเหมาะที่จะจับตัวประกันไปซักคนหนึ่งเพื่อเป็นผลประโยชน์ของตนเองต่อไปในภายภาคหน้า ซึ่งสั่งให้บรรดาลูกน้องทั้งหลาย พยายามจับมันตั้มมาให้ได้ " เฮ้ย ระวังตัวกันหน่อยนะ มันตั้มเสร็จพญามังกรไปแล้วหนึ่งราย อ้อๆ ยังไม่ตายนะ " ไชยยันต์รีบพูดเพราะพลับพลึงส่งสายตาเขียวปัดมาให้ " หูย ดุชิบเป๋งเลยเวัย หลานกะป้าคู่นี้ดุเหมือนกันเดี๊ยะเลย " ไชยยันต์แอบบ่นเบาๆ สภาพของทุกคนขณะนี้เลอะเทอะ เปรอะเปื้อน มอมแมมกันไปหมดซึ่งไม่ต่างอะไรกับพวกพญามังกร ซึ่งก็เริ่มอ่อนแรงลงทุกขณะ อย่างไม่คาดคิด สมุนของพญามังกรตัวหนึ่งก็ดอดเข้ามาใกล้ๆมันตั้ม พร้อมกับยกตัวมันตั้มแบกออกไป ท่ามกลางการต่อสู้ของทุกคนนั้น พญามังกรเห็นดังนั้น เลยประกาศถอนทัพ ให้ทุกคนออกมากันได้ แล้วก็แทรกแผ่นดินหนีหายไป.... พวกรพินทร์เห็นดังนั้น ใจนึงก็ห่วงมันตั้ม แต่อีกใจนึงก็เหนื่อยเหลือจะทน เพราะพญามังกรเล่นทำสงครามติดกัน 24 ชั่วโมงโดยไม่หยุดพักผ่อนเลย พลับพลึงเองก็อยู่ไม่สุขรบเร้าว่าจะไปตามมันตั้ม..บัดเดี๋ยวนี้ " รู้แล้วๆ หลานพลับพลึง แต่ต้องพักก่อนนะเดี๋ยวค่อยตาม ไอ้ตามน่ะ ตามแน่ แต่ต้องพักก่อน ตกลงมั้ย " เชษฐาพูดพลางก็ชำระแผลของตนเองไปพลาง " ค่ะ เข้าใจก็เข้าใจ.." พลับพลึงรับคำหน้างอ ............คืนนั้น............. ในค่ายที่พักของฝ่ายรพินทร์ พลับพลึงน้อยตัดสินใจว่าจะตามมันตั้มด้วยตนเอง ได้ลอบเดินออกมาจากปางพัก..... ในขณะนั้น.......... " กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด....." พลับพลึงน้อยหายตัวไปอย่างลึกลับ...... จากคุณ : พญามังกร - [9 ก.ย. 44 22:12:33]

ความคิดเห็นที่ 25 มันตรัยอย่างข้าอู้ประจำ ปล่อยให้คนอื่นยำไปก่อน แล้วจะกลับมาอย่างผงาด!! หึหึ โปรดอดใจรออีกไม่นาน จากคุณ : มันตรัยcoming soon - [10 ก.ย. 44 10:37:29]

ความคิดเห็นที่ 26 หมดกันตู โดนจับอีกแล้ว พญามังกรท่านเป็นใครกันแน่ ท่านเผลอเขียนชื่อจริงข้าพเจ้าออกมาสองถึงสามครั้ง แทนที่จะเป็นนามแฝง หึ หึ สารภาพมาดีกว่า อย่าให้เราต้องเปิด ip ดูแล้วออกตามล่านะ (ขู่แล้วนะ กลัวซะดีๆ) จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [10 ก.ย. 44 13:42:56]

ความคิดเห็นที่ 27 อ้าว.. ตกลงเราต้องไปตามหามันตั้มอีกละเปล่าเนี่ย คริสว่าปล่อยๆ เค้าไปอยู่กะพญามังกรดีมะ อิอิ (ทำตาเจ้าเล่ห์) ขอสรุปเรื่องนิดนึง ภาคนี้ตอนแรกชาวคณะเราออกตามหาคุณชายอนุชา ที่น้อยใจในโชควาสนา (อีกแล้ว) และออกเดินทางหาขุมสมบัติ ณ วังมังกร ที่อยู่แสนจะไกลโพ้น พร้อมทั้งหวังเคลมลูกสาวเจ้ามังกรอีกต่างหาก เป็นที่อิจฉาตาร้อนของชาวคณะหลายๆ คนเป็นอันมาก แต่ไปๆ มาๆ การผจญภัยเริ่มประหลาดพิสดารมากขึ้นเรื่อยๆ จนเกินกว่าจะคาดคิดได้ (คริสเองยังต่อไม่ติดไปพักนึง)  ตอนนี้ชาวคณะก็ยังหาคุณชายอนุชาไม่เจอ แถมคนอื่นๆ ก็จะพลอยหายตัวไปด้วยอีกต่างหาก คุณแงซายมาช่วยกันต่อเรื่องหน่อยสิคะ ต้องมีหลายๆ คนถึงจะสนุก จากคุณ : คริสติน่า กรูบิล - [10 ก.ย. 44 14:59:08]

ความคิดเห็นที่ 28 หึๆๆๆๆๆ วางโครงเรื่องเหรอ ยังไงก็ได้ แต่พญากิ้งกือกับเราต้องเห็นดีกันไปข้าง หึ จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [10 ก.ย. 44 15:38:12]

ความคิดเห็นที่ 29 เอ่อ... ท่านมันตั้ม ท่านจะคิดแค้นกะเราอะไรกันนักกันหนา เราไม่ได้ตั้งใจให้ชื่อท่านออกมานา.....  เออ.. ว่าแต่ว่าท่านคิดว่าข้าเป็นใครล่ะ ถ้าทายถูกนะ เด๋วจะให้ฮอลล์รสกีวี-แอปเปิ้ล กะท่าน..ตั้งเม็ดนึงเชียวนา ฮ่ะ ฮ่ะ สนป่าวววววววววววว ป.ล. เห็นด้วยกะคุณคริสติน่านะ ที่ว่าต้องมีหลายๆคนแต่งถึงจะสนุกอ่ะ ... เอ่อ คุณมันตรัยด้วย จะมาก็รีบมานา เด๋วโดนยำเละกว่านี้ก็ตัวใครตัวมันละกันเน้อออออออออ.... จากคุณ : พญามังกร - [11 ก.ย. 44 19:30:57]

ความคิดเห็นที่ 30 "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด" เสียงร้องที่ดังขึ้นทำให้คณะผจญภัยทั้งหมดผลุดลุกขึ้นทันที "เสียงแม่หนูพลับพลึงนี่" ดารินอุทานพลางคว้า ปืนไรเฟิลประจำตัว และจะถลันไปตามเสียงนั้นทันที แต่ จอมพรานวาดมือมาสกัดไว้ก่อน "เดี๋ยวครับคุณหญิง อย่าเพิ่งไป" ใบหน้ากร้านเกรียมนั้น มองไปทางทิศที่มาของเสียงอย่างเคร่งเครียด "ทำไมต้องเดี๋ยวอีก หลานเป็นอะไรหรือเปล่าก็ไม่รู้ จะมามัวรออะไรอีก"  ดารินแหวเข้าให้อย่างเหลืออด "แงซาย" จอมพรานหันไปเรียกเจ้ากระเหรี่ยงรูปงาม ราชาแห่งมรกตนคร "แกไปกับฉัน"  รพินทร์ พูดเรียบๆ "ครับ ผู้กอง"   "คุณชายใหญ่ครับ ขณะที่ผมกับแงซายออกไปตามหาพลับพลึง ขอให้คุณชายใหญ่กับทุกคนรออยู่ที่นี่ และให้ระวังตัวกันให้ดี เพราะผมก็ยังไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น"  จอมพรานเอ่ย "ไม่ต้องห่วงรพินทร์ ผม ไชยยันต์ น้อย คริส แสงโสม  พวกเราก็ต่างก็เคยผจญเหตุการณ์อันตรายมาหลายหนแล้ว คุณกับแงซายเองก็ต้องระวังตัวให้ดี" อดีตท่านทูตทหารบกเอ่ย "แต่ ฉันอยากไปด้วย"  ดารินขัดขึ้น "ยัยน้อย รพินทร์บอกให้พวกเราอยู่นี่ ก็ต้องอยู่ที่นี่ อย่าเรื่องมากไปเลยน่า"  ไชยยันต์สวนขึ้น ราชนิกูลสาวทำท่าจะต่อปากต่อคำกับเพื่อนชาย แต่สายตาของผู้เป็นพี่ชายที่ปรามมา ทำให้ต้องเงียบเสียงลงไป ดารินสะบัดไปนั่งกัดริมฝีปากอยู่ริมกองไฟ ข้างๆ คริส กับแสงโสม จอมพรานกับกระเหรี่ยงรูปงาม ต่างพากันเดินออกจากแคมป์ไปในทิศทางที่ได้ยินเสียงร้องนั้นทันที ดารินที่นั่งอยู่ข้างกองไฟ กระวนกระวายอย่างเห็นได้ชัด แต่ติดที่เชษฐาคอยจับตามอง คริสติน่าและแสงโสมก็ต่างมองหน้ากันไปมา แต่แล้ว  เสียงกู่ที่ดังมาจากอีกด้านทำให้ ทั้งหมดกระจายกำลังออกโดยเร็ว ในมือ มีปืนของแต่ละคน อยู่ในท่าเตรียมพร้อม "ใหญ่ แกคิดว่าจะใช่พวกรพินทร์หรือเปล่า" ไชยยันต์กระซิบถาม "ไม่แน่ใจ ลองกู่ตอบดูสิ" เชษฐากระซิบถาม พร้อมพ่นควัน ปุ๋ยๆ แต่เสียงจากผู้มาใหม่ดังมาก่อน "วู้....... ใช่คณะพี่รพินทร์หรือเปล่าคร้าบบบบบ"   เสียงนั้น ทำให้ คริสติน่า ชะงักทันที "เชิดวุธ เชิดวุธ  นั่นคุณหรือ"  เสียงของแม่สาวอดีต CIA ตะโกนก้องก่อนที่ใครจะทันคิด "เฮ้ คริสสสสสสสสส"  จากนั้นก็ได้ยินเสียงวิ่งมาทันที แล้ว ชายหนุ่มในชุดเดินป่าสีเขียวเข้ม พร้อมกับลูกหาบสองคน ก็โผล่พ้นแนวของป่าออกมาที่บริเวณแคมป์ "คุณวุธ"  เสียงดารินร้องขึ้น "อูถะ พะโต้"  ไชยยันต์ตะโกน เขาจำกระเหรี่ยงที่ตามหลังชายหนุ่มผู้นั้นได้ทันที "พี่หญิง คุณชายใหญ่ คุณไชยยันต์"   "เดี๋ยวก่อนค่ะ เดี๋ยวก่อน แสงไม่รู้จักคุณคนนั้นก็จริง แต่ว่า พวกคุณชาย คุณไชยยันต์ แน่ใจได้ไงคะว่าเป็นตัวจริงไม่ใช่อะไรปลอมแปลงมา" สิ้นเสียงของแสงโสม เชิดวุธ พร้อมลูกหาบอีกสองคน ก็ควักไลท์เตอร์กับไม้ขีด ขึ้นมาจุดโชว์ทันที "ผมอ่านมานาน เอ้ยย จำได้ครับว่า ต้องพิสูจน์กันยังงี้" เชิดวุธพูดพร้อมยิ้มกว้าง ทำตาหวานให้คริสติน่า เปิดตัวแค่นี้ก่อนดีกว่า อิอิอิ (คนอยากเล่นคนนั้นแหล่ะ) จากคุณ : เชิดวุธ - [11 ก.ย. 44 20:46:12]

ความคิดเห็นที่ 31 พญากิ้งกือ ท่านใกล้จะยอมรับแล้วใช่มั้ยว่าเป็นคนรู้จัก อิ อิ ทายเหรอ อืมมมมมมมม ทายถูกแล้วจะยอมรับมั้ยล่ะ จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [12 ก.ย. 44 09:33:44]

ความคิดเห็นที่ 32 อือม์ อือม์ อยากเล่น....เล่นนนน โว้ยยยย เด๋วขอเวลาอ่านทำความเข้าใจก่อน เรื่องมันไปถึงไหน แล้ว งงว่ะ ...ใครเล่าให้ฟังทีดิ แอ๊กกกกกกกกก ชั่นนนนนนนน (เสียงมาก่อน ตัวยังไม่มา) จากคุณ : มันตรัย - [12 ก.ย. 44 16:28:02]

ความคิดเห็นที่ 33 สำหรับท่านมันตั้ม.... ท่านก็ลองทายดูก่อนดิ ว่าเป็นไผถ้าถูกรึไม่ถูกก็อีกเรื่องนึงนะ.... ว่าแต่ว่าท่านน่ะจะทายถูกอ๊ะป่าวววววววววววว.... ( ท่านทายไม่ถูกหร้อกกกกกกกก ปลอมตัวมาดีอ่ะ แฮ่ะๆ ) สำหรับท่านมันตรัย.... ข้าก็ว่าท่านน่ะรีบๆมาได้แย้ววววววว.... ชาวคณะคิดถึง.. ( เอ่อสำหรับคิดถึงน่ะไม่ค่อยแน่ใจแฮะ ... ล้อเล่นน่าาาาาา ) สำหรับท่านเชิดวุธ.... หนอยแน่ะท่าน เรารึอุตส่าห์ชักชวนให้มาอยู่ในวังมังกรอ่ะยังไม่สนอีก ว่าจะชวนให้เล่นบทร้ายซะหน่อยประมาณว่ามือขวาของพญามังกรอ่ะ...   แต่ไม่เป็นไรหร้อกกกกกกก ( ฮึ่ม!!!!!!!!!!! กัดฟันพูดนิดๆ...) เป็นเชิดวุธก็เชิดวุธฟะ เราทำใจด้ายยยยยยยยย....... สำหรับชาวเพชรพระอุมา.... ประกาศ !!! ประกาศ !!! ท่านที่รู้ตัวว่าอู้ อู้มาก ถึงอู้มากที่สุด โปรดกลับมาแต่งกันต่อได้แล้ว..... คุณเชษฐา คุณไชยยันต์ คุณส่างปา คุณพลับพลึง และอีกหลายคน ( แฮ่ะ เยอะมาก ขี้เกียจบรรยายง่ะ ) เนี่ยๆ .. กลับมาประจำการกันได้แย้วววววววว....... จากคุณ : พญามังกร - [12 ก.ย. 44 19:23:01]

ความคิดเห็นที่ 34 คริสมาย่อเรื่องให้ เพื่อป๋าตรัยนะเนี่ย ^_^ เท่าที่จำได้นะ (สับสนเหมือนกัน) หลังจากชาวคณะกับมันตรัยเปิดฉากเลี้ยะพะกันไปรอบนึง เพื่อชิงอาหมวย หรือองค์หญิงน้อยเอยาวดี ธิดาเจ้ามังกร โดยที่ทางมันตรัย ได้โดราเอมอนมาช่วย ไปๆ มาๆ เกิดข่าวลือว่ามันตรัยกับโดราเอมอนเป็น ... กัน ทำให้สมาคมเลขามันตรัยเซ็งเป็นอันมากแลย้ายข้างไปอยู่กับชาวคณะ ในระหว่างนี้ มันตั้ม น้องชายนอกกฎหมายของมันตรัยก็ปรากฏตัวขึ้นมาช่วยป่วนอีกคนหนึ่ง  และมีจอมยุทธ (ใครบ้างก็ไม่รู้ มึน) มาร่วมแจมในการยุทธเพียบ  แต่สุดท้ายเรื่องก็คลี่คลายเมื่อปรากฏว่าเหตุการณ์ที่ผ่านมาทั้งหมดเป็นผลมาจากฤทธิ์กัญชาของส่างปาเท่านั้น พญามังกรที่จริงคือหัวหน้าโจรกะเหรี่ยง  ชาวคณะเกิดการปะทะกับกองกำลัง (ก็หลายกองอีกนะแหละ มึน) ครั้งสุดท้ายคือกองกำลังของวีระ ที่หมู่บ้านหนูน้อยแสนดีและฉลาด (ชื่อนี้จำได้ อิอิ) และเกิดการกระจัดกระจายไปคนละทาง ไม่รู้ว่าใครไปทางไหนกันบ้าง สุดท้ายก็มีบางส่วนกลับมาจับกลุ่มกันได้ดังตอนต้นกระทู้นี้แล... เชิญป๋าตรัยต่อเลยเจ้าค่ะ... จากคุณ : คริสติน่า กรูบิล - [12 ก.ย. 44 19:27:29]

ความคิดเห็นที่ 35 สรุปว่า พญามังกร เป็นศัตรูกับข้าใช่ไหม เหอเหอ บทข้าผลุ่บๆโผล่ๆยังไงชอบกล เด๋วโผล่ เด๋วหาย บ๊ะแหล่ว ตูละงง...แต่เอาเถอะ คนมันมีความสามารถพิเศษ ป๋าตรัยขอต่อแบบมั่วๆล่ะนะ ....            หลังจากตั้งสติอยู่พักใหญ่ มันตรัยก็ลืมตาตื่นขึ้นในกระโจมสีแดงสดใส แถมถูกมัดมือมัดเท้าเอาไว้ แถมวางยาสลบอีกต่างหาก แต่ด้วยฤทธิ์ยาแวลเลี่ยมที่ฉีดเข้าเส้นเป็นประจำประมาณ 200ปีติดต่อกัน ทำให้ป๋าตรัยกลายเป็นคนที่ตาแข็งและทนยาพิษยิ่งกว่างูหางกระดิ่งเสียอีกนะเกลอ...อุ อุ ฉับพลันความทรงจำก็แฟลชแบ็ก กลับมาเข้าเบ้าตาอย่างถนัดถนี่...!! "เชิดวุธ เชิดวุธ  นั่นคุณหรือ"  เสียงของแม่สาวอดีต CIA ตะโกนก้องก่อนที่ใครจะทันคิด "เฮ้ คริสสสสสสสสส"  จากนั้นก็ได้ยินเสียงวิ่งมาทันที แล้ว ชายหนุ่มในชุดเดินป่าสีเขียวเข้ม พร้อมกับลูกหาบสองคน ก็โผล่พ้นแนวของป่าออกมาที่บริเวณแคมป์ "คุณวุธ"  เสียงดารินร้องขึ้น "อูถะ พะโต้"  ไชยยันต์ตะโกน เขาจำกระเหรี่ยงที่ตามหลังชายหนุ่มผู้นั้นได้ทันที "พี่หญิง คุณชายใหญ่ คุณไชยยันต์"   "เดี๋ยวก่อนค่ะ เดี๋ยวก่อน แสงไม่รู้จักคุณคนนั้นก็จริง แต่ว่า พวกคุณชาย คุณไชยยันต์ แน่ใจได้ไงคะว่าเป็นตัวจริงไม่ใช่อะไรปลอมแปลงมา" สิ้นเสียงของแสงโสม เชิดวุธ พร้อมลูกหาบอีกสองคน ก็ควักไลท์เตอร์กับไม้ขีด ขึ้นมาจุดโชว์ทันที "ผมอ่านมานาน เอ้ยย จำได้ครับว่า ต้องพิสูจน์กันยังงี้" เชิดวุธพูดพร้อมยิ้มกว้าง ทำตาหวานให้คริสติน่า ................ อิ อิ เด็ดจริงฟะ มันตรัยคิดในใจ หลังจากทบทวนเหตุการณ์โดยการระลึกความทรงจำเล็กน้อย นั่นเป็นเหตุการณ์ที่เขาได้ยินก่อนที่จะถูกเจ้าพวกอ่อนหัดวางยาสลบแล้วจับเขามัดเอาไว้ หนอยแน่ แถมยังระแวงพวกเดียวกัน คิดว่าเป็นลูกน้องของตูข้าอีก ถ้ามันเป็นลูกน้องของตูจริง มันไม่งี่เง่าขนาดนั้นหรอกเว้ย เหอ เหอ ที่สำคัญคือ พลพรรคมันตรัยของแท้ต้องไม่จุดไลท์เตอร์กับไม้ขีด แต่ต้องเป็น ไลท์เตอร์กับซิการ์คิวบาเฟ้ย...ก๊าก ก๊าก             จากคุณ : มันตรัย - [12 ก.ย. 44 19:42:25]

ความคิดเห็นที่ 36 พระเอกควรจะชื่อ " ยาทสึกิ  มุเนะนางะ " นะคะ  พระเอกกะนางเอกควรจะสวีทกันมากๆให้เขาอิจฉา  จบแบบ  happy  ending สุดๆ คนเขียนน่ะพี่น่ารัก  ตั้ง 3 คนแน่ะ จาก  ฮันยะ  ยาทสึกิ  รุคาว่า  6/1   จากคุณ : plau@mweb.co.th - [13 ก.ย. 44 10:58:26]

ความคิดเห็นที่ 37 เอ๋า............... ป๋าตรัยมาต่อบทหรอเนี่ย...... เป็นไปไม่ด้ายยยยยยยย แล้วที่ต่อบทมาเนี่ย ประมาณว่างงงงงงงงงงงงงงงงงงง อ่ะนะ สรุปให้ฟังหน่อยเด๊ะ......... ป.ล. ท่านกะข้ามิใช่ศัตรูกัน เ็ป็นมิตรที่ดีต่อกันต่างหาก....... อาาาาา  ศิษย์พี่....... ข้าน้อยขอคารวะ จากคุณ : พญามังกร - [13 ก.ย. 44 19:30:47]

ความคิดเห็นที่ 38 โอ..พญามังกร ในเมื่อเจ้าคิดจะฝากเนื้อฝากตัวกับข้าแย้ว..ก็ถือว่าเป็นพรรคเพียกเดียวกัน อิ อิ ข้าก็ยังงงๆ ว่าเรื่องมันไปถึงไหน เลยมานั่งแฟลชแบ็คภาพไปพลางๆ ระหว่างถ่ายทำเนื้อเรื่อง โดยสรุปก็คือว่า มันตรัยถูกพลพรรคเดินป่าจับตัวมา(ได้ไงไม่รู้)แล้วในระหว่างที่กำลังจะหนีนั่นเอง ก็นั่งคิดถึงภาพอดีตก่อนที่จะสลบไป... น่าสงสัยจริงๆมันตรัยหมดแรงได้ไง? สงสัยว่าจะมีอะไรในอนาคตเกิดขึ้นแน่... อาจจะเป็นไปได้ว่า มีคนขโมยโมโจ...ขุมพลังทางเพศของข้าไป เหอๆๆ ลอกพล็อตหนังมาเฉยเลย... ooooบรึมooooo ทิ้งระเบิดแล้วหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย จากคุณ : มันตรัย - [13 ก.ย. 44 21:32:21]

ความคิดเห็นที่ 39 555555555 พญากิ้งกือ  ท่านคือ น้องฟ้าใช่หรือไม่ ส่วนตาเชิดวุธคงต้องเดา จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [14 ก.ย. 44 09:40:43]

ความคิดเห็นที่ 40 ม่ายช่ายนะท่านมันตั้ม ข้าพเจ้าเป็นคนดูเฉย ๆ ไยท่านมองข้ามคู่กัดท่านไปล่ะ !! จากคุณ : ผู้ที่ถูกกล่าวถึง - [14 ก.ย. 44 09:48:40]

ความคิดเห็นที่ 41 อ๋า นึกไม่ถึง เซถอยหลังไปสามก้าว 555555555555555 กิ้งกือกับหนอนมีลักษณะใกล้เคียงกัน ที่แท้เจ้าคือ หนอนย่างเกรียมๆ หึ หึ หึ หนอนลุยไฟ แค้นนี้มิอาจร่วมฟ้า เห็นที่ต้องเดินเรื่องซะแล้ว จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [14 ก.ย. 44 09:56:51]

ความคิดเห็นที่ 42 ท่านมันตั้ม อย่ามั่วแต่มาป่วนแถวนี้ แล้วลืมภารกิจหลักล่ะท่าน จากคุณ : คนนอก - [14 ก.ย. 44 09:59:12]

ความคิดเห็นที่ 43 เย่ย ยังไม่ลืม แต่ยังนึกไม่ออกอ่ะ ติ๋งๆๆๆ เสียงหยดน้ำกระทบพื้นถ้ำ มันตั้มค่อยๆฟื้นคืนสติขึ้นมา เขาสะบัดหัวไล่ความมึนงง " นี่เราอยู่ที่ไหนกันแน่.......... " มันตั้มค่อยๆนึกย้อนเหตุการณ์ ภาพการต่อสู้ระหว่างกองทัพของพญามังกรและชาวคณะเดินป่าค่อยๆ ผุดขึ้นในสมองตามลำดับ " อา......เราถูกพญามังกรจับตัวมา ป่านนี้คนอื่นๆจะเป็นยังไงมั่ง " มันตั้มพึมพำพร้อมกับลุกขึ้นสำรวจบริเวณถ้ำ มันตั้มเดินไปรอบๆแต่ยังไม่สามารถจะคิดวิธีหนีออกไปจากถ้ำได้ เนื่องจากผนังถ้ำและพื้นถ้ำเป็นหินแข็งแกร่ง ส่วนด้านหน้าติดลูกกรงเหล็ก ลูกกรงแต่ละซี่ใหญ่เท่ากับท่อนขา เบื้องนอกเฝ้าคุมด้วยสมุนของพญามังกรหนึ่งตน รูปร่างคล้ายๆหนอนปนกับกิ้งกือตัวสีแดงเพลิง  มันตั้มทิ้งตัวลงอย่างสิ้นหวัง แต่แล้วใบหน้าของสาวน้อยพลับพลึงก็ได้ลอยเด่นขึ้นมาในจิตใจของเขา " ใช่แล้ว เราจะท้อแท้ไม่ได้ เราต้องหนีรอดไปจากที่นี่เพื่อไปพบกับน้องพลับพลึง และเราจะต้องล้างแค้นพญามังกรให้จงได้ " มันตั้มจัดแจงรื้อค้นของที่ติดตัวออกมาทั้งหมด โดยเขาหันเอาตัวบังไว้ไม่ให้ยามที่เฝ้าอยู่มองเห็น ของที่เขามีติดตัวอยู่ในตอนนี้มี ไฟฉาย สายไฟเส้นเล็กๆ กระสุนปืน มีเพียงกระสุนไม่มีปืน แผนที่เดินป่า มันตั้มครุ่นคิดอย่างหนัก เขาจัดแจงแกะกระสุนปืนเอาดินปืนและเชื้อประทุออกมา จากนั้นฉีกแผนที่เดินป่าเป็นชิ้นยาวๆ เอาดินปืนและเชื้อประทุใส่ในแผนที่ม้วนรวมกันเป็นสายชนวนยาวเส้นหนึ่ง " ข้าหิวน้ำ" มันตั้มบอกกับยามที่เฝ้าคุม เจ้ายามตนนั้น เจ้าอสูรกายตนนั้นเหมือนจะฟังเข้าใจ มันคืบคลานจากไปช้าๆ เมื่อยามเฝ้าจากไปแล้วมันตั้มนำดินปืนที่เหลือทั้งหมด ไปฝังไว้ที่พื้นดินบริเวณใต้ซี่ลูกกรงพร้อมทั้งต่อกับสายชนวนที่ทำขึ้น  "ถ้าโชคดีลูกกรงฝังไม่ลึกนักเราคงมีทางรอด" มันตั้มพึมพำเหมือนจะเตือนสติตัวเอง จากนั้นมันตั้มใช้ฟันกัดปอกสายไฟอย่างยากเย็น เขาปอกเฉพาะช่วงกลางของสายไฟ จากนั้นแกะกระบอกไฟฉาย นำถ่านไฟฉายออกมา นำสายไฟต่อเข้ากับขั้วทั้งสอง เมื่อสายไฟครบวงจรกระแสไฟได้ทำให้เกิดความร้อนขึ้น โดยเฉพาะตรงที่มันตั้มกัดปอกเอาไว้ มันตั้มนำเศษผงในกระเป๋ามาใส่ลงตรงสายไฟช่วงที่เปลือยเปล่า ในที่สุดเกิดควันไฟและเปลวไฟเล็กๆขึ้นหลังจากมันตั้มใช้เวลาอยู่เกือบ 5 นาที มันตั้มรีบนำสายชนวนจ่อเข้ากับเปลวไฟนั้น เสียงสายชนวนไหม้ไฟดัง ฉี่ๆๆๆๆๆๆ มันตั้มรีบพุ่งร่างไปหลบอีกด้านของถ้ำ ไฟไหม้ตามไปจนสุดสายชนวนถึงตรงที่มันตั้มฝังดินปืนทั้งหมดไว้ "บึ้มมมม" มันตั้มคิด  ปรากฏว่ามันไม่ระเบิดดังที่เขาคิดแต่มันเงียบกริบ มันตั้มคอตก นี่เขาต้องติดอยู่ที่นี่รอให้พญามังกรมาต้มยำทำแกงหรือนี่ ทันใดนั้นเอง เสียงระเบิดกัมปนาทขึ้น มันตั้มหันไปดูเห็นพื้นบริเวณซี่กรงหายไปเป็นโพรงใหญ่ ลูกกรงลอยพ้นพื้นในส่วนนั้น มันตั้มรีบมุดออกไปทันที โปรดติดตามตอนต่อไปจ้า................อิ อิ ป.ล.ถึงคนนอก ภารกิจหลักยังไม่ลืม แต่ยังนึกไม่ออก เลยมาแถวนี้ก่อน เดี๋ยวเย็นๆอาจจะนึกออก อิ อิ จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [14 ก.ย. 44 10:38:03]

ความคิดเห็นที่ 44 โอย ล่าสุดสายข่าวรายงานมาว่าพญากิ้งกือไม่ใช่หนอนลุยไฟ ขอโทษหนอนลุยไฟด้วยจ้า เกือบไปแล้ว เราเกือบลงมือโดยอำมหิตแล้วมั้ยล่ะ สงสัยต้องย้อนกลับไปอ่านข้างบนศึกษาดูหน่อยว่าใครกันแน่ โอยปวดหัว จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [14 ก.ย. 44 15:01:22]

ความคิดเห็นที่ 46 นี่ๆ ท่านมันตั้ม..........ข้ามีเรื่องคุยกะท่านหลายเรื่องเชียวววววววววววว ประการที่ 1 ... เหตุไฉนจึงคิดว่าข้าคือน้องฟ้า (บอกเหตุผลมาก่อนแล้วข้าจะเฉลยว่าข้าคือน้องฟ้าหรือไม่...) ประการที่ 2 ... ท่านไม่รู้มาก่อนรึว่าหนอนกะกิ้งกือมันเป็นญาติกัน ( ญาติตัวนี้เขียนถูกป่าวฟะ ) ท่านลองมองดูดีๆก่อนนา หน้าตามันก็จะคล้ายกันเอง..... เอ่อ ต้องดูให้ดีๆ ย้ำดีๆนะถึงจะเห็นว่าเหมือนอ่ะ อย่างน้อยก็ญาติร่วมโลกอ่ะนะ ... แฮ่ะ ... ไปน้ำขุ่นๆเลยเว้ย ประการที่ 3 ... ข้ารู้แล้วว่าศัตรูตัวจริงของข้าอยู่ที่ไหน ... ท่านนี่เองท่านมันตั้ม ก็ท่านน่ะประกาศสงครามกะข้ามาตั้งแต่ความเห็น # 28 แล้วอ่ะ แล้วความเห็นที่ # 44อีกอ่ะ บอกว่าจะลงมือแบบอำมหิต  ด๊ายยยยยยย ...... ท่านก๊ะข้าต้องเละกันไปข้างนึง โฮ่ะๆๆ ( พญามังกรภาคแก้แค้นมันตั้ม ) อันนี้สำหรับท่านศิษย์พี่มันตรัย... ตกลงท่านรับข้าเป็นศิษย์ผู้น้องแล้วใช่หรือไม่ ... ข้าขอคารวะท่าน....... ป.ล. ท่านมันตั้มรีบๆอ่านศึกษาซะนะ ข้ารออยู่ โฮ่ะๆๆ จากคุณ : พญามังกร (หินสี ( ชาวเพชร )) - [14 ก.ย. 44 20:51:05]

ความคิดเห็นที่ 47 ส่างปามาแล้วววววววววววววว........................... หลังจากที่เอาตัวรอดออกจากที่คุมขังได้ มันตั้มก็พยายามหาทางออก พอดียามได้ยินเสียงระเบิดจึงกรูกันมาดู มันตั้มเห็นจวนตัวจึงโดดหลบลงหลุมส้วมสำหรับผู้คุม ขณะที่กำลังทนผะอืดผะอมนั่นเอง ก็ได้เสียงบางสิ่งเคลื่อนไหวอยู่ข้างหลังจึงหันกลับไปดู และร้องขึ้นอย่างสุดเสียงว่า "กรี๊ดดดดดดดดด.................... หนู ......กรี๊ดดดดดดดดด...... กรี๊ดดดดดดดดดดดดด" เหล่าผู้คุมได้ยินจึงเข้ามาล้อมมันตั้มไว้ มันตั้มจึงเอ่ยว่า "ในเมื่อจนตรอกแล้วก็เข้ามา ข้าจะฆ่าพวกแกให้หมด" "พูดเพราะๆไม่เป็นเหรอ"  หัวหน้าผู้คุมบอก "เด็กๆจ๊ะ" สิ้นเสียงหัวหน้า เหล่าผู้คุมจึงกรูเข้ามากระทืบมันตั้มจนสลบไป (คุ้นๆฉากนี้มั้ย) เมื่อตื่นขึ้นมาอีกที มันตั้มพบว่าตัวเองถูกมัดมือมัดเท้าแขวนไว้ที่เพดาน มีคนคุมอยู่ 2-3 คน แต่นั่นไม่ทำให้แปลกใจเท่ากับว่า เพดานนั่นเป็นเพดาน Cargo Room ของเครื่องบิน และยามที่เฝ้าอยู่ก็พูดภาษาอาหรับ "ที่นี่มันที่ไหนกัน แล้วพวกแกจะจับฉันไปไหน" มันตั้มถามผู้คุม ผู้คุมมองอย่างเย้ยหยันก่อนตอบว่า "เราอยู่บนเครื่องโบอิ้ง 747 กำลังจะไป New York รู้แล้วก็หุบปากซะที รำคาญ" "แล้วแกจะเอาฉันออกจากสนามบินยังไง อย่าคิดว่าฉันจะยอมแกง่ายๆนะ" "ไม่ต้องห่วงไป เครื่องลำนี้ไม่จอดที่สนามบินหรอก" ผู้คุมกล่าวอย่างมีเลศนัย "มันจะจอดที่ตึก World Trade............." ............................ หายไปนาน กลับมาเลยเล่นแรงหน่อย เอาตัวรอดเองนะมันตั้ม เหอ เหอ........... ส่างปาไปแล้ววววววววววววววววว....................... จากคุณ : Albedo (อสูรแห่งแสง) ลืม Login - [15 ก.ย. 44 17:15:46]

ความคิดเห็นที่ 48 โอ้........ ท่านส่างปา มาทีนึงทำเอาอึ้งไปหลายนาที........ โอ้โห.... ขนาดนี้เลยรึ แบบว่าต่อไม่ติดเลยอ่ะ ขอคิดหน่อยละกัน แฮ่......................................... จากคุณ : พญามังกร - [15 ก.ย. 44 23:04:30]

ความคิดเห็นที่ 49 ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม...... ในนรก "เบิกตัวนายส่างปา โคล่าสกุลมาขึ้นศาลได้" ยมทูตหัวม้าหัวควายลากตัวส่างปาถูลู่ถูกังออกมา "แง้ หนูไม่ยอม หนูยังไม่อยากตาย หนูจะฟ้องท่าน เปาชิงเทียนง่า..." "ก็อั้วะนี่แหละท่านเปา"ยมบาลกล่าว"ด้วยความดีที่เคยเป็น ขุนนางตงฉินต้าซ้องในอดีต พออั้วะซี้ม่องเซ็กแล้วเขาก็ เลยให้มาเป็นยมบาลอยู่ที่นี่ เอาละขอถามตามโพยก่อน ...ลื้อเป็นอะไรตาย"   "คือหนู เอ้ย ผมถูกเครื่องบินชนเอ้ยถูกตึกชนตายฮะ" ส่างปากล่าวด้วยตัวสั่นเทา "บังอาจ"ท่านเปาตบไม้ตะคอก"ในรายงานเขียนไว้ ชัดเจนว่า ลื้อถูกแมลงสาบที่หลุดเข้ามาบนเครื่องบิน แทะหูขาดใจตายไปเสียก่อน(แล้วถามทำไม) ความผิดที่โกหกอั้วะนับเป็นการเพ็ดทูลเบื้องสูงเป็น กระทงแรก นอกจากนั้นยังมีความผิดฐานใช้ไวยากรณ์ผิดอีกด้วยคือ ใช้หางเสียงเป็นคำว่า"ฮะ"แทนคำว่า"ครับ"เป็นอีกหนึ่ง กระทง หนึ่งบวกหนึ่งกระทงมันก็... ง่า รวมเป็นสิบเอ็ด กระทงพอดี จั่นเจาเอ้ยลากตัวมันลงนรกขุมสิบเอ็ด ให้เอาตะเกียบดีดไข่สามพันปีนับแต่บัดนี้เอิงเงย... รัวแล้วเชิด... " หลังจากถูกตัดสินโดยท่านเปาผู้ตกเลขและบ้าโขน ส่างปาก้อดร้องออกมาไม่ได้ว่า"ม่ายล่าย อั้วะบริสุทธิ์ อั้วะต้องขอความเป็นทาม...(โบราณว่าเข้าเมืองตาหลิ่วก็ ต้องหลิ่วตาตามส่างปาจึงติดสำเนียงจีนมา)" "เออ มันพูดจีนได้เสนาะหูอั้วะดี เอาเป็นลดโทษให้ดีดไข่ แค่สองพันเก้าร้อยปี แต่ยังต้องไม่ขาดไม่เกิน เพื่อแสดงว่า ความเที่ยงตรงของระบบศาลเมืองจีนเรามีมาก ไม่เหยาะ แหยะเหมือนพวกสารขัณฑ์มัน เข้าคุกห้าสิบปี ลดโทษไป ลดโทษมาติดแค่สองปีก็ปล่อยแล้ว"ท่านเปากล่าวเปรยๆ พลางเอาไม้จิ้มฟันขึ้นมาแคะจมูก"เบิกตัวนายอาเหม็ด จาวีด อัซมัซผู้ก่อการร้ายจี้เครื่องบินมาขึ้นศาลได้..." เสียงร้องว่าอีนี่ไม่ผิด อีนี่ทำถูกไอ้บินฯมันหลอกใช้ ดังมาแต่ไกล แต่ส่างปาก็ไม่มีแก่ใจจะสนใจมันอีกแล้ว เขานึกขึ้นได้ถึงของวิเศษที่ตนได้รับมาจากพระอาจารย์ อีเห็นน้อยเมื่อครั้งบวชเรียนอยู่วัดป่าดีด๋ำเดือก ชายแดน ไทยเขมร เป็นตะกรุดขนาดสี่คูณร้อยเมตร พระอาจารย์ บอกว่าหากมีเหตุเภตุภัยให้กำตะกรุดอันนี้ไว้แน่นแล้ว ระลึกถึงคุณอาจารย์ พระอาจารย์อีเห็นน้อยจะดำดินไปช่วย เอง ขณะนี้ส่างปาฝากตะกรุดอันนั้นเอาไว้กับคุณชายเชษฐา ซึ่งกำลังนั่งสูบไปป์อย่างสบายใจชมวิวอยู่บนยอดดอย อินทนนท์ เพราะรู้ว่าตอนนี้ชาวคณะทุกคนกำลังหลงทาง หาพลอตไม่ถูก ตนเองจะได้มีเวลาว่างไม่ต้องต่อเรื่องไป ระยะหนึ่ง เมื่อได้รับโทรจิตจากส่างปาให้รีบเผากระดาษ เงินกระดาษทองและตะกรุดพระอาจารย์อีเห็นน้อย มาช่วยตนโดยเร็วก่อนที่จะถูกนำไปถึงลานดีดไข่ให้ สุดสิ้นความเป็นชาย เชษฐาก็ตกใจตอบไปว่าขณะนี้ตะกรุดนั้นไม่อยู่กับตัวแล้ว ก็ส่างปาเองมิใช่หรือที่เป็นคนฝากให้ตนนำไปขายแลก เฮลิคอปเตอร์อาปาเช่และอาวุธยุทธโธปกรณ์มากมาย อะไรนั่นเอามาบินให้ตกเล่น ขณะนี้ตะกรุดอันนั้นตกอยู่ในมือเศรษฐีหน้าโง่ชาวเท็กซัส ที่ถูกเชษฐาต้มให้ซื้อไว้ด้วยราคาแพงคือแลกกับบ่อน้ำมัน ห้าบ่อไปเสียแล้ว อย่างไรก็ตามเชษฐาจะแบ่งเงินมาซื้อ กระดาาาเงินกระดาษทอง รูปภาพรถเก่งตู้เย็นและ ข้าทาสบริวารเผาไปให้เป็นสุขๆ ส่างปาได้ยินดังนั้นก็หน้าซีด แต่นึกไม่ถึงว่าเมื่อเดินไป ถึงปากประตูนรกขุมที่สิบเอ็ดกลับพบพระอาจารย์อีเห็น น้อยถูกจับมัดดีดไข่อยู่ก่อนแล้ว พระอาจารย์เห็นหน้า ส่างปาก็ร้องแหะๆ กล่าวว่าตนมั่วสีกาเพลินไปหน่อยเลย ไหลตายตกนรกมาก่อนส่างปา เมื่ออยู่ที่นี่กำลังวังชา ก็หมดสิ้นไม่มีแรงใช้พลังแหวกนรกขึ้นไปอีก พอดีกับเชษฐาทำการ์ตูนเรื่องป้อบอายตกลงไปในกองไฟ ที่เผาให้ส่างปา ผักขมสปินแนสจึงตกลงมาตรงหน้าส่างปา พอดี ส่างปาไม่รอช้ารวบรวมแรงผลักจั่นเจากระเด็น แล้วโยนผักสปินแนสเข้าปากพระอาจารย์อีเห็น น้อยจนกลับฟื้นคืนพลังขึ้นมาใหม่ก็สลัดตนพ้นจาก พันธนาการแล้วตรงเข้าช่วยลูกศิษย์สำแดงเดชแหวก ประตูนรกออกไปใหม่ได้ในที่สุด อย่างไรก็ตามทั้งสองยังอยู่ในสภาพวิญญาน การจะคืนร่างคนจำเป็นต้องใช้น้ำอมฤตพิชิตมารใน วังมังกรมาผสมบรั่นดีกินพร้อมทุเรียน พระอาจารย์จึงเสกไม้เท้าหางอีเห็นศักดิ์สิทธิขึ้นมา แล้วพาส่างปาขี่รุ้งไปหาเชษฐาเพื่อรวมพลังบุกวังพญา มังกรทันที บัดเดี๋ยวดังเหง่งหง่างกังวาลแว่ว สะดุ้งแล้วเหลียวแลชะแง้หา เห็นอีเห็นเล่นรุ้งพุ่งออกมา ขึ้นไปหาเชษฐาบนบรรพต แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจคนจีน มันพันตีนลึกล้ำเหลือกำหนด แม้ท่านเปายังมั่วตัวคดๆ ก็ไม่ลดโทษให้ดังใจคน มนุษย์นี้ที่รักอยู่สองสถาน สีกาให้มากๆรักมักเป็นผล ที่พึ่งหนึ่งพึ่งได้คือเงินตน เกิดเป็นคนควรโกยไว้ก่อนเจรจา แม้ที่ยักๆมั่งช่างๆตอบ ให้รอบคอบในกระบาลนะหลานหนา อู้สิ่งใดไม่สู้อู้อเมริกา หมูและหมาเลี้ยงไว้อร่อยดี จงติดตามไปเอาน้ำทิพเถิด จะประเสริฐเหมือนสมรักษ์ขี้โม้นี่ พอจบคำส่ำสอนทางกาลี รูปโยคีกลับไปหาสีกาเอย คำสอนเหล่านี้เชษฐาก็ฟังหูไว้หูแต่เมื่อเห็นส่างปาอยู่ใน สภาพน่าเวทนาคือไม่ใช่คนและผี ข้างหลังยังมีเทพเจ้า จงขุยไล่ตามมาจะจับกลับนรก เขาจึงเป่าควันไปป์ออกมาเป็นเมฆหงอคงและฉุดส่างปา ขึ้นมา บินมุ่งหน้าไปยังวังพญามังกรทันที ส่วนพระอาจารย์อีเห็นน้อยเห็นเทพเจ้าจงขุยก็โดดตามขึ้น เมฆมาด้วยแทบไม่ทัน จากคุณ : เชษฐา - [16 ก.ย. 44 14:46:50]

ความคิดเห็นที่ 50 เหอ เหอ เหอ หายไปนาน เห็นหน้าใหม่มาเยอะ ต้อง กลับมาบรรเลงให้รู้สีมือกันอีกครั้ง จากคุณ : เชษฐา - [16 ก.ย. 44 15:03:13]

ความคิดเห็นที่ 51 ขออนุญาตเบรกสักเล็กน้อย ผมว่าการตั้งพล็อตเรื่องหลักๆก่อนก็ดีเหมือนกันนะครับ - - - หลังจากเหตุการณ์ฉุกละหุกสับสนอลหม่านและยุ่งเหยิงปนเปกันแบบไม่รู้ใครเป็นใครและใครกันแน่ที่ถูกยำ ชาวคณะเดินทางตลอดศกยังคงตั้งแค้มป์พักแรมกันอยู่ที่เดิมเพื่อประชุมปรึกษาหารือถึงเรื่องต่างๆ เป็นต้นว่า ตอนนี้ใครทำอะไรอยู่ที่ไหน และเมื่อไหร่จะกลับมาร่วมคณะ “ผมว่าทางที่ดีเรามาวางพล็อตการเดินทางกันก่อนดีกว่า ก่อนที่เรื่องราวมันจะไปกันใหญ่” รพินทร์เอ่ยขึ้นในตอนหนึ่งของการสนทนา สายตากวาดมองหน้าชาวคณะคร่าวๆเพื่อสำรวจดูว่ามีใครหายไปบ้าง นอกจากพญามังกรกับมันตรัยซึ่งอยู่ที่กองบัญชาการตัวเอง เชษฐากับส่างปาที่บินไปหาของวิเศษ และมันตั้มซึ่งยังงงๆว่าตัวเองอยู่ที่ไหนกันแน่แล้ว นอกนั้นอยู่กันครบ รวมทั้งแสงโสมและไชยยันต์ซึ่งหายไปพักหนึ่งแล้วอยู่ไม่อยู่ก็ปรากฏกายกลางแค้มป์ ไม่เว้นแม้กระทั่งอนุชาและไพรวัลย์ซึ่งรอดจากงานเลี้ยงชุมนุมตัวร้ายมานั่งร่วมวงอย่างไม่มีใครสงสัยเพราะไม่อยากเสียเวลาหาเหตุผลหรือนึกมุขนาน รพินทร์ บุญคำ จัน เกิด เส่ย หนานอิน คะหยิ่น แงซาย ดาริน พลับพลึง มาเรีย อนุชา ไพรวัลย์ คริสติน่า เชิดวุธ แสงโสม ไชยยันต์ และอีก 4-5 คนที่เห็นนั่งตะคุ่มๆอยู่ข้างหลังรวมยี่สิบกว่าชีวิตมาชุมนุมเฉพาะกิจรวมกันอยู่ในแค้มป์โดยยังไม่แยกว่าใครเป็นฝ่ายไหน “โอเค ในขณะที่เรานั่งรอคุณชายใหญ่ มันตั้มและส่างปากลับมาร่วมทีม ตอนนี้ผมอยากจะถามความเห็นจากทุกท่านว่า เรา-ผมหมายถึงพวกเราทุกคนทั้งสมาชิกใหม่และเก่า จะเดินทางไปไหนต่อ และเป้าหมายต่อไปของพวกเราคืออะไร” เสียงพรานใหญ่ผู้นำคณะเดินทางผ่านมาร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำกล่าวเรียบๆ สีหน้าของเขายังคงไม่บ่งบอกความรู้สึกเหมือนเดิม “ไปทิเบตกันเถอะ” “หนูว่าไปพิชิตยอดเขาเอเวอร์เรสต์กันสักครั้งดีไหม” “บุกเทือกเขาพระศิวะกันอีกสักหนเหอะน่า” “ผมว่าเราไปจับแมวน้ำแถบขั้วโลกดีกว่า” “ฉันว่าออกทะเล ล่าสมบัติโจรสลัดเถอะ” “ไหนๆก็ไหนๆไปดาวอังคารกันหมดเรื่องหมดราว” “ไปทำสงครามกับเหล่าเทพบนสรวงสวรรค์ดีกว่า” “ใครจะขึ้นไปได้ ฉันว่าไปนรกยังจะง่ายกว่า” “กลับบ้านนั่นแหละดีที่สุด” เสียงเสนอความเห็นกันเซ็งแซ่แต่ก็ยังลงเอยกันไม่ได้สักที จอมพรานยกมือขึ้นให้ทุกคนหยุดพูด “ผมถามทีละคนดีกว่า เอ้า ไหนคุณวุธ คุณมีความเห็นว่ายังไง” - - - ผมขอต้อนรับน้องใหม่แทนทุกคนด้วยการส่งเรื่องให้คุณเชิดวุธต่อละ ช่วงนี้งานเยอะไม่อยากแกล้งแฮะเดี๋ยวโดนกลับแล้วผมไม่มีเวลาเอาคืน เอ้า ท่านอื่นๆถ้าเข้ามาก่อนใครมีความเห็นว่ายังไงขอเชิญต่อก่อนได้เลยเหมือนกันครับ ขอกล่าวถึงตัวละครที่ยังไม่มีบทเพื่อให้ท่านที่สนใจเข้ามาจับจองเป็นเจ้าของได้ทันที เท่าที่จำได้ตอนนี้มี จัน เกิด เส่ย และตัวละครที่ไม่ได้กล่าวถึงในตอนต้นครับ จากคุณ : ไชยยันต์ - [16 ก.ย. 44 22:03:16]

ความคิดเห็นที่ 52 ลับเฉพาะ พญากิ้งกือ(กิ้งกือน้อย อ๊ะๆๆๆๆ อย่าเถียงท่านเทียบกับข้าพเจ้าแล้วเป็นกิ้งกือตัวน้อยๆเท่านั้น 55555 ) 5555555555555 พญามังกร คราวนี้มั่นใจแล้ว ถึงแม้น้องฟ้าจะบอกว่าสำนวนที่ท่านเขียนเป็นผู้หญิง แต่ข้าพเจ้าฟันธงเลย ท่านคือ หนอนลุยไฟ(หนอนย่าง) หึ หึ หึ เราต้องตายกันไปข้างนึง อิ อิ ไงท่านไม่อ่านหนังสือสอบกลับกล้าตามมาป่วนข้าพเจ้าถึงที่นี่ ดีล่ะ ท่านเตรียมรับการจู่โจมทั้งที่นี่และที่อื่นๆ(หวังว่าท่านคงทราบ ว่ามันถึงตอนที่7 อิ อิ) ป.ล.ถึงตาส่างปา ข้าพเจ้าไปเดินเหยียบขาท่านอีกแล้วล่ะสิ มาทีเดียวเล่นงานซะยับเยิน ไม่เป็นไร เดี๋ยวเราจะรับมือท่านเอง จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [17 ก.ย. 44 09:55:28]

ความคิดเห็นที่ 53 หึ ๆๆ หนอนย่างท่านแน่ ๆอิ ๆๆ ยังงี้ก็สวยอิ ๆ จากคุณ : เลมืด - [17 ก.ย. 44 11:23:46]

ความคิดเห็นที่ 54 ตกลงตาหนอนจิง ๆ ด้วยอ่ะ จากคุณ : คนนอก - [17 ก.ย. 44 13:52:32]

ความคิดเห็นที่ 55 เสียงเสนอความเห็นกันเซ็งแซ่แต่ก็ยังลงเอยกันไม่ได้สักที จอมพรานยกมือขึ้นให้ทุกคนหยุดพูด “ผมถามทีละคนดีกว่า เอ้า ไหนคุณวุธ คุณมีความเห็นว่ายังไง” - - - คริสติน่าปรายตาคมกริบมองเชิดวุธ และรอฟังคำตอบ... ยังรอฟังอยู่จ้าา... จากคุณ : คริสติน่า กรูบิล - [17 ก.ย. 44 14:12:01]

ความคิดเห็นที่ 56 มันตั้ม ไม่อยู่แถวนี้ ไม่งั้นจะปรายยาย เอ้ย ปรายตา ด้วยคน อิ อิ จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [17 ก.ย. 44 14:32:05]

ความคิดเห็นที่ 57 ขอเสนอให้ไปขั้วโลกเหนือ..อิ อิ เพชรพระอุมาแทเวิล..เหมือนโนตมแทรเวิล ท่าจะมันส์....ส์ แต่ขอร้องให้มูฟๆ กันเนาะ ชักจะเบื่อซีนเก่าแล้วหละ จากคุณ : มันตรัย - [17 ก.ย. 44 16:20:35]

ความคิดเห็นที่ 58 นั่นแน่ คิดเหมือนผมเลยว่าอยากไปขั้วโลก ลืมไปอย่าง ใครที่ไม่ได้มารวมกลุ่มในแค้มป์จะแชร์ความเห็นลำบาก เอาเป็นว่าใครอยู่ข้างนอกส่งกระแสจิตมาบอกละกันนะ จากคุณ : ไชยยันต์ - [17 ก.ย. 44 16:58:34]

ความคิดเห็นที่ 59 ส่างปามาแล้วววววววววววววววว................ หลังขึ้นมาจากนรกแล้ว ส่างปา เชษฐาและพระอาจารย์อีเห็นน้อย ได้แอบเข้าไปในวังพญามังกร ขโมยน้ำอมฤตมาผสมบรั่นดีและทุเรียนกิน จนกลับเป็นคนดังเดิม เมื่อกลับเป็นคนดังเดิมเชษฐาจึงถามส่างปาว่า "แล้วเราจะทำไงต่อเนี่ยส่างปา ปุ๋ยๆ ปู้ด" (เชษฐาแพ้ทุเรียนครับ กินแล้วจะท้องอืด ผลเลยเป็นงี้) "ส่างปาว่า เรากลับไปหาพรานใหญ่กันเถอะ เผื่อได้ไอเดียอะไรบ้าง" "ก็ดี งั้นเราไปกันเถอะ แล้วเทพจงขุยล่ะจะทำไง ปุ๋ยๆ ป้าด" "ไม่ต้องห่วงหรอกนาย ป่านนี้คงไล่จับท่านอาจารย์อีเห็นน้อยอยู่แหละ เรารีบไปเถอะเดี๋ยวไม่ทัน" ตัดมาบนเครื่องโบอิ้ง 747 "แงงงงงงงงงงงงง................... ฮือๆ ปล่อยตั้มลงเดี๋ยวนี้นะ ตั้มยังไม่อยากตาย ฮือๆ" เฮ้อ ! ยังไม่หาทางช่วยตัวเองอีกตามันตั้ม ขอโทษนะคุณเชษฐา ไม่มีเวลาน่ะเลยแต่งสั้น ไม่อยากเป็นวิญญาณนาน เดี๋ยวโดนสารพัด แหะ แหะ........ ส่างปาไปแล้วววววววววววววว........................ จากคุณ : Albedo (อสูรแห่งแสง) ลืม Login - [17 ก.ย. 44 18:52:11]

ความคิดเห็นที่ 60 ณ.วังพญามังกร..... "อะไรนะ พวกรพินทร์ จะวางพล็อตเรื่องใหม่ !!!!!!! " " ใช่ครับท่าน หน่วยสอดแนมของเราสืบทราบมาว่า พวกรพินทร์กำลังสับสน และอยู่ในอาการงงๆ หาพล็อตเรื่องไม่ถูก...ครับพ้มมมม!!!!!!!!!!!!! " " ข้าก็ว่าใช่นะ เล่นไปเล่นมาก็ยังงงๆตัวเองอยู่เหมือนกัน นี่ตกลงข้าเป็นมังกรรึกิ้งกือกันแน่เนี่ย.... อืม แล้วตกลงเจ้ารู้รึเปล่าล่ะว่าพวกรพินทร์จะไปที่ไหนกัน... " "ก็ยังไม่แน่ใจครับ เห็นว่าจะไปขั้วโลกกันรึไงเนี่ย ... แล้วท่านล่ะ จะว่าไงครับ " "ก็แล้วแต่สิ ถ้าไปถึงขั้วโลกก็ไป อยากไปเหมือนกัน ... ยังไงก็ให้หน่วยสอดแนมของเราคอยดูไว้เรื่อยๆก็แล้วกัน เห็นว่ารอความเห็นของตาเชิดวุธอยู่ไม่ใช่รึ " "ครับพ้ม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!  ถ้ามีอะไรเพิ่มเติมแล้วเดี๋ยวผมจะมารายงานครับ" ......................................... เอ้า คุณเชิดวุธ ตาคุณแล้ว บอกมาซะดีๆ อยากไปที่ไหน.................... จากคุณ : พญามังกร - [17 ก.ย. 44 19:56:01]

ความคิดเห็นที่ 61 รอลุงเชิดวุธมะหวายอ่ะ ขอเสนอก่อนละกันว่า... ไปอัฟกานิสถานดีไหมคะ ...อิอิ ชื่อตอนใหม่ก้อ ... พญามังกร VS พญาอินทรี อ่ะ ... ทั้งแขก จีน ฝรั่ง  เล่นได้โม้ดดด...สมุนเก่าป๋าตรัย มูจาฮิดีน ก็อยู่แถวนั้นซะด้วย... แต่หนูพลับพลึงขอเป็นผู้อ่านที่ดี ไปก่อนนะค้าาา ... ยังมะว่างค่ะ... จากคุณ : พลับพลึงสีชมพู (Login) - [17 ก.ย. 44 20:13:23]

ความคิดเห็นที่ 62 เชิดวุธมองหน้าพรานใหญ่ และหันไปมองทุกคนที่กำลังรอความหวังจากเขา "ให้ผมคิดหรือครับพี่ อืม........" เชิดวุธทำท่าไหต่ตรอง "ดูจากสภาพการณ์ตอนนี้ ไอ้จะไปเขาเอเวอร์เรสหรือธิเบต ผมเกรงว่าเครื่องกันหนาวสนามที่เราเตรียมมามันจะไม่พอ ไม่รู้ลุงคำยังจะพอมี ยาไฟบัลลัยกัลป์อยู่อีกหรือเปล่า แต่ดูจากคณะเราผมว่าคนมันเยอะนาครับพี่รพินทร์ ไม่ไปที่นั่นดีกว่า" เชิดวุธ ไตร่ตรอง "ส่วนเรื่องจะไปดาวอังคาร เห็นทีจะยาก เพราะไม่มีใครเอายานอวกาศมาด้วยซักกะคน ไอ้จะอากาศน้องม่อนของพี่มัน ผมเกรงว่าจะแย่เอา ขนาดคอปเตอร์ไม่ไผ่ ยังคร่อกแคร่ก ต้องหยุดพักเวลาเดินทางนานๆ แล้วยานอวกาศไปไม่รอด ค้างเติ่งกันอยู่บนอวกาศจะแย่ไปกันใหญ่"  เชิดวุธหยุดจิบกาแฟที่อูถะส่งให้ "ไอ้จะไปออกทะเล ล่าสมบัติโจรสลัด ตอนนี้ผมว่า สมบัติที่ไหนจะมาเหลือ เรือที่จมก็โดนลงไปสำรวจเยอะแยะไปหมด เกาะต่างๆ โดนยึดไปทำรีสอร์ทกันให้สำราญบานใจ ท่าทางจะเหนื่อยฟรี" "พี่รพินทร์ ครับ เท่าที่ผมพอจะทราบ ตอนนี้ที่พวกเราออกมานั่งเอ้เต้กันกลางป่าเนี่ย ก็เพราะคุณชายอนุชาจะออกมาหาสมบัติไม่ใช่หรือ" เชิดวุธหันไปถามคุณชาย อนุชาพยักหน้าหงึก "แม่น เอ้ย ใช่แล้ว" เชิดวุธตบเข่าฉาด! "นั่นล่ะ ที่ผมว่า เราหรือก็ออกจะมีสมาชิกที่เก่งกล้าสามรถ และมีฝีมือ มีอดีต CIA มีอดีตฑูตทหาร มีราชาแห่งมรกตนคร ทีจอมพรานผู้ยิ่งใหญ่ มีนายทหาร มีหมอมือเทวดา มีลูกหาบที่เก่งกล้าสามารถ" เชิดวุธ ยกยอปอปั้นกันเต็มที่ (มาทีหลังต้องฝากตัว) "ไหนๆ ถ้าเราทำงานนี้สำเร็จ ค่าตอบแทนก็จะไม่ด้อยไปกว่า สมบัติกองใหญ่เลยทีเดียว คุณชายเชษฐากับคุณชายอนุชาจะได้มีเงินไปไถ่วัง พวกเราก็จะได้มีเงินใช้กันสบายๆ นับๆ ดูเนี่ยก็ประมาณ 20 คน หารกันหยวนๆ ก็ตกคนละ 10 ล้าน" รพินทร์มองหน้านายทหารหนุ่ม "คุณวุธหมายความว่า......" "ครับพี่ เราออกตามล่า  บิน ลาเดน กันเถอะ"  เชิดวุธพูดก่อนจะรอฟังความเห็นจากทุกคนต่อไป จากคุณ : เชิดวุธ - [17 ก.ย. 44 20:37:04]

ความคิดเห็นที่ 63 โดยความจริงแล้วการกินทุเรียนผสมบรั่นดีเป็นการกระทำ ที่โง่อย่างมหันต์เพราะ ทุเรียนและบรั่นดีเป็นของมีพิษ ร้อนแรงทั้งคู่เมื่อตกไปถึงท้อง ส่างปาจึงขี้แตกขี้แตน ชักแด่กๆขาดใจตายลงนรก ไปใหม่ ไม่จำเป็นต้องพึ่งพา เทพเจ้าจงขุยเลย(ตอนแรกอ่านแล้วนึกว่าส่างปามัดตัวเอง กับเครื่องบินเสียอีก)ส่วนพระอาจารย์อีเห็นน้อยนั้น ฉลาดหน่อยที่ราดน้ำอมฤตอย่างเดียวจึงกลายเป็นคน แต่ฤทธิ์ก็เสื่อมไป ใบ้หวยไม่ได้อีก ปัจจุบันทำไร่ทำนา อยู่แถวบางมด เชษฐาหลั่งน้ำตากล่าวว่า"ปุ๋ยๆ ฮือๆ ไม่น่าเลยส่างปา อุตส่าห์เขียนแกล้งกันมาต้ังนาน ชักดินไปเสียแล้ว ไม่เป็นไร หน้าที่ของนาย เราจะทำแทนต่อเอง (ก็ไม่รู้ว่ามันมีหน้าที่อะไร)ตอนนี้ไปก่อนละ เหม็น ขี้นายจะอ้วกอยู่แล้วว่ะ" ว่าแล้วก็รีบเดินจากศพในกองขี้ ของส่างปาไปรวมกับชาวคณะ ... ... ... กล่าวฝ่ายมันตั้ม "แงงงงง หนูยังไม่อยากตาย อย่าทิ้งหนูไปปปปปป" มันตั้มกล่าว "หึหึ จงภูมิใจเสียเถอะที่ได้ตายเพื่อท่านบินฯ ผู้ยิ่งยง" ผู้คุมกล่าวแล้วยกมือขึ้นในท่าไฮ ฮิตเลอร์ แต่เมื่อบินไปถึงตึกเวิร์ลเทรด ปรากฎว่าเละเป็นโจ้กไปแล้ว ทั้งสองหลังผู้คุมจึงกล่าวอย่างไม่พอใจว่า"ฮ่วย คงเป็นเจ้า อัับดุลมันตรัย(คุ้นๆหรือเปล่า ตอนที่เราเคยยกไปปราบ โจรมูจาฮีดีนไงล่ะ ส่วนชื่ออับดุลมันตรัยคนนี้ไม่ใช่มัน ตรัย แต่เป็นชื่อพ้องกันเหมือนคำพ้องเสียง) มันแย่งผลงาน ของเราไป ...แต่ไม่เป็นไร ตึกเอ็มไพรเสตทยังอยู่ เราพุ่งชนตึกเอ็มไพรฯ กันเถอะ โย่" ว่าแล้วก็ร้องเพลง ปลุกใจอัฟกานิสถาน"(ทำนองเพลงบรรพบุรุษไทย) บรรพบุรุษของอัฟฯแต่โบราณ ปกร้านป้องบินฯคุ้มเล้า เลือดเนยเสียโรตีมิใช่เบา ชาติอัฟฯเรารักษาสืบไป โคตรเหง้าศักราชภายหน้า จะได้มีโรตีกินได้ อนาคตจะต้องมีน้ำมันพราย เอาไว้ดีดสาวเล่นเอย(โปรดอ่านด้วยเสียงฮึกเหิม)"   "ไม่ๆๆๆๆๆๆ" มันตั้มร้องขณะเครื่องบินจะพุ่งชนตึกเอ็มไพรฯ เปรี้ยง!!!!!!!   ตูม!!!!!!! มันตั้มลืมตาขึ้นมาอีกทีพบว่าตนเองไม่ได้อยู่ในนรกแต่ กลับอยู่ในมือของลิงคิงคองกำลังที่ปีนตึกเอ็มไพรฯอยู่ พอดีนั่นเอง!!(เว่อ มะ) "ไม่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"คราวนี้ผู้คุมเป็นฝ่ายร้องเสียงหลง เพราะเขาเป็นแขกขนยาวรุงรัง คิงคองจึงเข้าใจว่าเป็น ไฟลัมเดียวกันและเกิดจิตพิศวาสจับไปถือเล่นเอาไว้ แบบในหนัง ส่วนมันตั้มได้ทีก็ขับเครื่องบินหนีไปรวม กับชาวคณะสำเร็จ ...  ...  ... ที่ค่ายของบินฯ(บันลือฤทธิ์)(ล้อเล่น) มีเสียงบิน ลาเดนดังออกมาจากกระโจมที่พักว่า "อีนี่ฉานได้ข่าวว่าพวกชาวเพชรพระอุมาที่มันเคยปราบ โจรมูจาฮีดีน และทำร้ายวีรบุรุษอับดุลมันตรัยที่อีนี่ฉาน นับถือจนกลายเป็นเกย์บ้าๆบวมๆ ไม่เป็นผู้เป็นคนไป ซ้ำตอนนี้มันจะมาบุกค่ายนี้อีก  อีนี่ฉานโกรธมากนะ นายจ๋า" "เจ้านายไม่ต้องห่วงไปครับ ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเรา เอง"เสียงสามเสียงดังขึ้นจากความมืดพร้อมๆกันอย่าง หนักแน่น "อีนี่สามคนน่านไปคราย"บิน ลาเดนถาม "เราคือกลุ่มสามแขก ที่เคยอยู่เมืองไทยมาจนช่ำชอง พื้นทีแล้ว เรามั่นใจว่าจะสามารถจับเจ้าพวกชาวเพชรพระ อุมามาเจี๋ยนสังเวยเจ้าแม่กาลีได้ภายในสามวัน!!!!" เสียงสามเสียงดังพร้อมกันมาจากความมืดอีก บินฯได้ยินคำว่า"กลุ่มสามแขก"ก็ตกใจตัวสั่นเทา ฟังว่ามันเป็นกลุ่มมือสังหารที่น่ากลัวที่สุดในศตวรรษนี้ ประกอบด้วย อาเหม็ด เป็นแขกขายผ้าอยู่แถวพาหุรัด ฝีมือกรรไกร ตัดผ้าของเขานับว่าไร้เทียมทาน  เคยตัดแมลงวันตาย มาแล้วเจ็ดตัว อาลี เป็นแขกขายถั่วอยู่หน้าโรงเรียนวัดดอนลิงขบ เขา มีกำลังมากสามารถเทินโต้ะขายถั่วบนหัวเดินไปได้ไกล สิบลี้ไม่รู้เหน็ดเหนื่อย อาราฟัต เ้ป็นแขกยามให้บริษัทเต็กฮั้วยนตรกรรม หลังจากเศรษฐกิจตกต่ำเขาก็ถูกไล่ออก แต่มีชื่อเสียงว่า ไม่เคยหลับยามเลย เมื่อจบคำบรรยายประวัติย่อของกลุ่มสามแขกแล้ว บินลาเดินก็รู้สึกพอใจในฝีมือของทั้งสามมากจึงกล่าวว่า "อีนี่ สามตัวช่างเป็นสมุนที่เก่งกาจเจงๆ ฮ่อ!! ลีลี ง้านพวกลื้อจงไปจัดการพวกชาวเพ้ดพระอุมาให้ซี้ม่องเซ็ก โดยทั่วหน้ากันแฮ"(ช่วงหลังนี่บินลาเดนดีใจมากจน พูดผิดเป็นสำเนียงจีน) "รับทราบครับ"เสียงดังขึ้นแล้วเงาร่างสามสายก็โดด ออกไปจากทะเลทรายอัฟกานิสสถานมุ่งสู่ป่าเมืองพม่าที่ ชาวคณะซุ่มอยู่!!!!! จากคุณ : เชษฐา - [18 ก.ย. 44 09:28:50]

ความคิดเห็นที่ 64 ฮ่วย นึกว่าข้อยสิตายอยู่บนเครื่องแล้ว กลับมารวมกับชาวคณะจนได้ สงสัยนอกจากพญากิ้งกือที่จองล้างจองผลาญกันมาจากเว้บอื่น ต้องเพิ่มส่างปาเข้าไปด้วย ยังคงเอาไว้ก่อน นึกเรื่องไม่ค่อยออก ขอไปศึกษาสภาพภูมิประเทศของ อัฟกานิสถาน ป.ล. ฝากถึง บิน ลาเด็น ข้าจะไปแย่งโยเกิตเจ้ากินแน่ 555555555(ได้ข่าวว่า บิน ลาเด็น กินโยเกิตเป็นอาหารหลัก) จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [18 ก.ย. 44 12:27:01]

ความคิดเห็นที่ 65 เออว่ะ จะไปไหนก็ไป นี่ไปอาฟกานิสถานกันแล้วเหรอ.. โอย...กลัวอ่ะ อเมริกาจะบอมบ์เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ จะสู้กันไหวเรอะ ข้าว่า..เราลี้ภัยไปสู้กันที่ทุ่งน้ำแข็งแอนตาร์กติกดีกว่า เด๋วจะให้ลูกน้องกับบินลาเดน ตามมา อิ อิอิ จากคุณ : มันตรัย - [18 ก.ย. 44 16:21:07]

ความคิดเห็นที่ 66 เออ แต่ว่าถ้าเสียงส่วนใหญ่อยากจะไปอาฟกานิสถาน ไปก็ได้นะ...ไปไหนไปกัน เลือดสุพรรณ เอ๊ย...ไปไหนไปด้วย ไม่ช่วยสักบาท.. เอางี้มั้ย ตกลงกันได้แล้วไปขึ้นทู้ใหม่กันเลยนะ อิ อิ อิ จากคุณ : มันตรัย - [18 ก.ย. 44 16:25:21]

ความคิดเห็นที่ 67 ลองส่งหน่อยครับ จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [18 ก.ย. 44 17:44:15]

ความคิดเห็นที่ 68 ฉันโหวตให้ไปอัฟกานิสถานด้วยอีกคน ทว่าศึกครั้งนี้ใหญ่หลวงนัก พวกเราไม่กี่คนนี่ จะสู้ไหวเชียวหรือ? จากคุณ : เมย์ศรี มณีสยาม (nida007) - [18 ก.ย. 44 23:02:54]

ความคิดเห็นที่ 69 โอย 555 ทีนี้มันตั้มก็โดนจับ จากคุณ : แอบดูอยู่ - [19 ก.ย. 44 12:08:34]

ความคิดเห็นที่ 70 เริ่มเซ็ง... ยังไม่ไปถึงไหนกันเลยโว้ยยยย.... ไปกินโยเกิด แก่ เจ็บ ตายดีกว่า... จากคุณ : คนดู - [20 ก.ย. 44 15:04:36]

ความคิดเห็นที่ 71 คริสติน่าถูกซีไอเอเรียกตัวกลับเข้าปฏิบัติการ ไปสอดแนมที่อัฟกาฯ อาจไม่มีชีวิตรอดกลับมา ขออำลาทุกคน โฮๆๆ.. จากคุณ : คริสติน่า กรูบิล - [20 ก.ย. 44 15:45:36]

ความคิดเห็นที่ 72 อ่ะนะ มีคนดูบ่นแล้ว งั้นเด๋วจะไปขึ้นกาทู้ใหม่ให้ละกัน จากคุณ : มันตรัย - [20 ก.ย. 44 17:44:09]

ความคิดเห็นที่ 73 ฉันว่า เราทำงานเป็น double agent ดีกว่า หรืออย่างที่ภาษาไทยว่า Two-head bird ขายข่าวให้ทั้งอเมริกัน และ ทะลิบัน รับรอง รวยไม่รู้เรื่อง ไม่ต้องไปเดินป่าหาเพชรกันหรอก  คนเก่งๆ เราก็เยอะ อาวุธก็แยะ... ดีมะ? แต่ว่า... ไงก็... แล้วแต่เชิควุธแล้วกันนะคะ จากคุณ : มาเรีย ฮอฟฟ์มัน (nida007) - [20 ก.ย. 44 18:56:13]

ความคิดเห็นที่ 74 อ่ะนะ..... รีบๆขึ้นกาทู้ใหม่ได้แย้ววว .. อยู่กองประจำการนานๆชักจะเซ็งอ่ะ ป.ล. ช่วงนี้ไม่ค่อยว่างอ่ะ อ่านหนังสือสอบตาลายเลย นี่เป็นเพราะมัวแต่ป่วนตามันตั้มอยู่รึป่าวเนี่ย(ค.ห. 52) แงๆมันตั้มแกล้งเรา....... จากคุณ : พญามังกร - [20 ก.ย. 44 19:41:15]

ความคิดเห็นที่ 75 เพื่อน ๆ ที่สนใจกะทู้เก่า ติดตามอ่านได้ที่ ้http://www9.i.am  นะค่ะ เพื่อน ๆ เค้าฝากบอกมาค่ะ (โหลดไม่นานด้วย) จากคุณ : Lu - [21 ก.ย. 44 01:23:32]

ความคิดเห็นที่ 76 เว็บไซด์รวมกระทู้เพชรพระอุมาภาคอลเวง จัดรวบรวมโดยชาวเพชรพระอุมาที่ร่วมเล่นในกระทู้ ...http://geocities.com/joinwriter จากคุณ : karate - [21 ก.ย. 44 08:14:44]

ความคิดเห็นที่ 77 กระทู้ใหม่ครับ ใครทำลิงค์ให้ที ขอบคุณครับ @@ เพชรพระอุมาตอนตลุยศึกอาฟกานิสถาน @@ จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [21 ก.ย. 44 15:34:46]

ความคิดเห็นที่ 79 เรื่องราวยังไม่สงบ ทำอะไรก็ระวังกันมั่งนะคะ โดยเฉพาะคุณเชษฐา คะนองเหลือเกิน ไม่ใช่ขาประจำติดตามไม่ห่วงไม่พูดหรอกเน่อ จากคุณ : คิดถึงใจคนอื่นหน่อย - [22 ก.ย. 44 05:43:31]