ประวัติเจ้าพ่อแสนเมือง

เจ้าพ่อแสนเมืองเป็นเทพสถิตย์อยู่ ณ ศาลาริมหนองน้ำด้านทิศตะวันออก เป็นที่พึ่งทางจิตใจของประชาชนชาวอำเภอหนองเรือเป็นเวลานานแล้ว ตามคำบอกเล่าของผู้มีอายุพรรษากาล มีนายใบ คันตะลี และนายบุญสม หินโม จับใจความว่า ประมาณ ปี 2509 นายอภัย หล้าสุวงษ์ นายอำเภอหนองเรือ สมัยนั้น ดำริสร้างหลักเมืองขึ้น จึงได้ปรึกษากับข้าราชการ พ่อค้า ประชาชน โดยมีกำนัน ผู้ใหญ่บ้านเป็นหลัก ได้ตกลงอัญเชิญพระพรหมสี่หน้า ที่ประทับอยู่บ้านหนองแวง ตำบลยางคำ มาเป็นเจ้าพ่อหลักเมือง โดยสร้างศาลเบื้องต้นตามความเหมาะสมขึ้น มีการเฉลิมฉลองแห่รอบเมือง เพราะเทพองค์นี้จะเป็นที่ปกปักรักษาบ้านเมืองสืบไป  กาลผ่านไปหลายปี จนถึงสมัยนายสมพงษ์ เนกขัมภ์ นายอำเภอหนองเรือ ได้มีมิจฉาชีพกลุ่มหนึ่ง ประพฤติย่ำยีชาวอำเภอหนองเรือ โดยร่วมกันขโมยพระพรหมสี่หน้าไป ชาวบ้านทราบเรื่องพากันสาปแช่งขอให้ผู้ร้ายมีอันเป็นไป ทุกคนที่อยู่ใกล้ชิดเห็นเหตุการณ์ ทราบว่าเป็นผู้ใด แต่หาหลักฐานไม่ได้ ต่อมาพวกโจรทั้งหลายก็พากันล้มตายกันหมด คนไม่ตายก็ง่อยเปลี้ยเสียขา พิกลพิการไป  ต่อมาถึงสมัยนายจำรูญ บุญโทแสง นายอำเภอหนองเรือ ได้ร่วมกับภาคเอกชนและชาวบ้านร่วมใจกันสร้างศาลเจ้าขึ้นหลังใหม่ โดยอัญเชิญ เสมาหินศักดิ์สิทธิ์ มาจากบ้านหนองทุ่ม หมู่ 6 ตำบลบ้านกง มาเป็นหลักเมือง และได้ประกอบพิธีอาราธนาเจ้าพ่อแสนเมืององค์เดิมเป็นเจ้าพ่อหลักเมืองเหมือนเดิม ทำพิธีเฉลิมฉลองเช่นกัน ตั้งแต่ปี 258 เป็นต้นมา คณะชาวบ้านและข้าราชการอำเภอหนองเรือ จะทำพิธีเลี้ยงเจ้าพ่อ ทำบุญประจำปีในวันที่  13 เมษายน  ของทุกปี ซึ่งเป็นวันสงกรานต์