Gurular -- Sahne 3/ Çekim 15

uyandığımda başım kazan gibiydi. ne uyku ne uyanıklık dinlendirebiliyor şu aralar. neyse en azından artık tam olarak ne istediğimi biliyorum. tüm dünya için barış, sevgi ve huzur! bakalladan ekmekle beraber bunları da alabilirim. her alışveriş listesinde mutlaka olmalı.

her ofis ortamında sizin için etrafa sevgi ve mutluluk yaymaya çalışan, üstelik bunu teknolojinin en son nimetleriyle yapan biri vardır. sevgi ve saygı dolu yumuşacık insanlar geziyor. ne güzel mutlu olalım mı? (yoksa varlığınız beni eğlendiriyor mu?)

her zaman sarhoş bir ses tonuyla konuşurdu. içer miydi, anlamak çok mümkün değil. yine de güzel bir sesti. yine de asla duymak istediklerini söylemezdi. onu anlamak, içip içmediğini anlamaktan kolay değildi. hep bilinmeyen bir yönü vardı anlatmadığı hayatından saatleri, günleri ve yaşamları. "anlaşılmak umurumda değil, isteklerim olsun yeter" derdi. hep değişken planları vardı ve zamanı zamanına uymazdı. ondan uzakta onu merak etmeden zaman geçirebilirdin. ona çok yakın olup sana sunduğunu da kabullenebilirdin. merak uyandırırdı bu durumda. hayatın olmazsa olmazlarından biri olmamak için uğraşırdı. "olmazsa, olmazsan asla özgür olamazsın. ölümü kabullendiğinde tamamen özgürsün demektir. ne olacak en fazla boğulursun" derdi kolayca. gördüğüm en tehlikesiz insandı. kendisi ise bir dinamit deposunda yaşardı, ağzından da sigarasını düşürmezdi.

sizinle bir gün piramit yapmak için yola çıkalım mı? şu dünyaya bir kazık çakarız hiç mi değilse ve 5000 yıl geyiğimiz yapılırdı en azından.

Sokak Kedisi