|
Gurular -- Sahne 3/ Çekim
8
O ilk aşk, onun ifade ettiği herzaman farklı.
Sadece benim için ama. Ondan sonra da aşık oldum.
Hepsinin kalbimdeki yeri bambaşka, hiçbiri birbirinin
yerine geçmedi. Onunsa diğerlerinden tek farkı,
ilk olması. Hala görüyorum onu sık olmasada,
ne de olsa biz çocukluk arkadaşıyız. Onca yıl
beraber ağaca çıktık, yaramazlık yaptık, çapkınlık
yaptık, ilk içkimizi beraber içtik, çocukluğumu,
ilk gençliğimi onunla paylaştım. Bazen eski
günlerden bahsederken sık sık adı geçiyor. Onu
aklımdan çıkarmam demek, hem hissettiğim sevgimi
hemde şöyle bir 10 yılımı silmem demek. Tüm
olgunlaşma çağımı, tüm çocukluğumu, tüm delikanlı
yıllarımı. Silmem bunu asla yapamam.
O beni hiçbir zaman benim onu sevdiğim gibi
sevmedi, bana hiç bir zaman benim ona baktığım
gözle bakmadı, bilmedi bile, hissettirmedim
bile. 17 yıldır tanıyorum onu, ancak geçen sene
söyleyebildim, evlenmeden az önce. Bir şey beklediğim
için mi hayır, olmayacağını biliyordum. Sadece
artık ikimizin arasında birşey olmayacağını
biliyordum ve benim sevgimde o eski şiddetini
kaybetmiş, sadece hoş bir anı olduğunu anlamamla,
içimin rahatlığıyla söyledim. Ben seni senin
sandığından da çok sevdim. Bana neden söyledin
demedi ama baktı. Gözlerinde bu anlam vardı.
Sonraki görüşümde hamileydi, benden çekiniyordu.
Ona dokunmamı bile istemedi. Bu beni kırdı,
hemde düşünülebileceğinden de fazla. Çünkü ben
oraya sadece sevdiğim bir insanı görmek için
gitmiştim, bir parça ondan depolayıp gidecektim.
Bugün yine gördüm onu, bebeği kucağındaydı.
Ondan bir parça. Bende ondan kalan tek şey anılarım.
Bebeği bana versene dedim, o doğum anının zorluklarını
anlatırken. Şaka gibi, ama değildi. Belki de
o an baba olmanın nasıl birşey olduğunu az çok
anladım. Ondan bir parçayı sahiplenmek güzeldi,
ama onu sahiplenmek istemiyordum. Şimdiye kadar
olan sevgililerim, (aşık olduklarımda vardı
içlerinde) onu hep kıskandılar. Ne yapabilirim
ki, çocukluğumu anlatırken onsuz bir parça yok.
Evet onu sevdim ama o geride kalmış, hoş bir
anı, hoş bir sevgi. Ben ne herhangi birini onun
yerine koyabilirim ne de ona duyduğum hislerim
başka birine hissettiklerime baskın gelir.
İşin garibi bugün gelse bana gel beraber yaşayalım
dese, gel sevgili olalım dese kabul bile edemem.
Çünkü sevgim (evet çok derin, çok güçlüydü ama)
geride kaldı. Tüm yaşadığım eski aşklarım gibi.
Kimseye bunu anlatamadım...
Sokak Kedisi
|
