İKİ KARDEŞ: aşk ve gözyaşı.. bölüm 1

bir gün ben de anlayacaktım..sayılı insanın anladığı şeyi.. belkide seçilmiştim.. yo hayır ben buna değerdim. kendi ukalalığımın içinde kaybolan biri değilim ama biliyorum ki buna değerim.. birbirinden ayıramazsınız bu ikisini, ayırırsanız kendilerini, kişiliklerini kaybederler..

evet hayatımızın bizi belkide en çok etkileyen iki parçası.. aşk ve gözyaşı kardeşlerin öyküsü bu.. her zaman mutlu olamaz insan, mutluluğunun değerini de bilmez. ne zaman ki üzülür, mutsuz olur..bıkar birden herşeyden terketmek ister.. kaçmak.. ama savaşmalıdır halbuki.. inanın kolay aşık olmaz insan.. kolayca veremez kendini, herşeyini karşısındakine.. bunu sayılı insan yapar, sayılı ilişki vardır..

bilemezdim ki karşıma çıkıvericek birden bire o. hep böyle olmaz mı zaten.. birden bire.. işte öyle herşey birden bire oldu ben onu gördüm.. o anda anladım, hayatım boyunca onu arıyormuşum, daha yeteri kadar iyi tanımadan inandım buna, emindim.. o benim içindi.. bende onun için.. birden bire oldu herşey.. birden bire garip bir şekilde hoşlandım ondan.. daha öncekiler veya diğerleri gibi değildi.. bilmiyordum ki hayatımda bambaşka bir doneme, bambaşka bir sayfaya geçiş yapıyordum farkında olmadan.. birden bire oldu.. aşık oldum.. ama herzaman herşey yolunda gitmez.. bilirsiniz budur insanı üzen de o bakmadı bana, tersledi beni, duymadı dediklerimi.. çünkü bilmiyordu içimdekileri..

birden bire oldu herşey.. birden bire diyorum ama zaman ilerliyordu fakat göz açıp kapayınca geçiyordu.. gözlerimi kapatmıştım bir gün.. ve açtığımda karşımda onu görmüştüm.. sonra gözlerimi kapattım bir daha ve açana kadar onu düşündüm.. ardından sonra açtığımda onu çok uzağımda gördüm.. ulaşılmaz.. üzüldüm.. ama ağlamadım biliyordum eğer gerçekten ben onun için, oda benim içinse.. olacaktı.. ne olursa olsun olacaktı.. sanki zamanla sessiz bir anlaşma yapmış gibiydim.. zaman geçti.. sonra.. birden bire oldu herşey.. konuştu benimle.. anladım ki o zaman üçüncü kez gözlerimi açıp kapamıştım.. günlerce sesini duydum.. kulağımdan hiç gitmedi.. oysaki sadece bir kez konuşmuştuk sonra gözlerim kapandı..

zaman gecti.. anlaşmamıza sadıktı zaman.. dostum zaman.. gözlerimi açtım.. onu bana konuşurken gördüm.. beni istiyordu.. birden bire oldu herşey.. beraberdik.. biliyordum.. biliyordum ki o benim içindi.. bende onun için.. biliyordum ki olacaktı.. olmuştu.. hayatımdaki en zor şeyi başarmıştım belki..çünkü o kadar uzağımdaydı ki.. o kadar alakasız.. o kadar ilgisiz benimle.. mucize gerçekleşti.. biliyordum.. sadık dostum zaman.. gözümü açıp kapadım bir daha.. artık mutluydum sadık dostum zaman beni koruyordu..

birden bire oldu herşey.. tutulup kaldık.. birbirimize bile bakamadık.. gözlerimize.. aynı yerde, doğru zamandaydık.. fakat cesaretsizdik.. heyecanlıydık.. gözümü bir daha açıp kapadığımda kendimi onun kollarında buluverdim.. o kadar sıcak.. o kadar güvenli.. o kadar temiz.. tutamıyordum artık kendimi.. yerde duramıyordum.. tutamıyordum.. uçuyordum..