OŚRODEK KSZTAŁCENIA BIBLIJNEGO

Lekcja 1

KSIĘGA OD BOGA DAROWANA

Wstęp: "Wstydząc się bezecnych błędów w których byłem zawikłany, zacząłem poszukiwać prawdy i znalazłem jakieś, rzekomo barbarzyńskie księgi, o wiele starsze niż greckie, a tak wspaniałe, że z bredniami greckich pisarzy nawet porównać ich nie było można (...) Do przyjęcia ich z wiarą skłonił mnie ich styl, prosty i niewymuszony. Łatwo zrozumiałe przedstawienie świata, znajomość przyszłości i przepiękne nauki (...) Słowem, przyjąłem je, gdyż Bóg z nich do mnie przemówił..." (Tacjan 130-180, w "Gratio adwers. greacos", c. 29).

I. "BIBLIOTEKA ZBAWIENIA"

1. Biblia jest najbardziej rozpowszechnioną Księgą świata. Została przetłumaczona na wszystkie języki, dialekty i narzecza świata. Jest powszechnie dostępna, a jej rozpowszechnieniem zajmują się liczne Towarzystwa Biblijne w Warszawie, prowadzące działalność przy ul. Nowy Świat 40.

2. Biblia jest źródłem nauki chrześcijańskiej, Świętą Księgą wyznawców Ukrzyżowanego. W najczystszej formie podaje naukę Chrystusa i Apostołów. Stąd każdy szczerze wierzący człowiek, który pragnie czynić wolę Bożą, winien z żywym zainteresowaniem, szacunkiem i modlitwą zagłębiać jej treść.

3. Pismo Święte jest dziełem około czterdziestu pisarzy, żyjących na przestrzeni ok. 1600 lat (ok. 1500 przed Chrystusem, do ok. 100 po Chrystusie).

a. Pisarze Biblii pochodzili z różnych warstw społecznych, posiadali różne uzdolnienia i wykształcenie, żyli i pisali w różnych warunkach politycznych i społecznych. Stąd Pismo Święte jest Księgą niezwykle złożoną, choć równocześnie jednolitą w nauce zbawienia, w wychowaniu duchowym i moralnym.

b. Całość składa się z 66 ksiąg, uznanych za kanoniczne, czyli natchnione (w odróżnieniu od ksiąg deuterokanonicznych, które znajdują się w Biblii Hebrajskiej - skąd nie są uznane za natchnione przez Kościoły protestanckie. Oraz w odróżnieniu od apokryfów, które w ogóle nie wchodzą w skład Pisma Świętego, żadnego przekładu i wydania).

4. W czasach Starego Testamentu, Pismo Święte dzieliło się na trzy części:

Zakon (Tora)

Proroków (Newim)

Pisma (Wektuwim).

Czytaj: Łk 24,44.

5. W nauce Biblia jest Księgą niezwykle bogatą. Porusza zwykłe ludzkie codzienne sprawy, przede wszystkim zaś przedstawia i wyczerpująco omawia zagadnienia Bożego Planu Zbawienia człowieka z grzechu i śmierci.

a. Pierwsze jej rozdziały opisują piękno stworzonego przez Boga świata i szczęście bezgrzesznego człowieka, by potem, poprzez dzieje ludzkości doprowadzić do ziemskich dni Syna Bożego, Jego zwycięstwa odniesionego na Golgocie - i dalej - poprzez czasy nowotestamentowe, do ostatecznego zwycięstwa: wprowadzenia zbawionych na Nową Ziemię!

6. Stary Testament był pisany po hebrajsku (niektóre, nieliczne fragmenty po aramejsku), zaś Nowy Testament po grecku:

a. w wieku III/II przed Chrystusem powstał przekład Starego Testamentu tzw. "SEPTUAGINTA" (LXX);

b. w wieku IV po Chr. całe Pismo Święte zostało przetłumaczone na język łaciński (tzw. AFRA i ITALA). Z kolei w wieku V po Chr. Hieronim dokonał najbardziej dotąd rozpowszechnionego przekładu Pisma Świętego na język łaciński ("Wulgata");

c. na język polski przełożono Biblię po raz pierwszy w wieku XIV (Psałterz Floriański);

d. najstarsze manuskrypty Starego Testamentu, np. niektóre rękopisy znad Morza Martwego (Qumran), sięgają III i IV wieku przed Chr. a zatem czasów bliskich Ezdraszowi;

e. z kolei najstarsze manuskrypty Nowego Testamentu (np. fragmenty Rylanda), pochodzą z początku II wieku po Chr., czyli z czasów bliskich Janowi, który zmarł ok. 100 roku.

7. Badania archeologiczne i lingwistyczne dowiodły, że Biblia na przestrzeni wieków nie uległa skażeniu, co jest ważnym dowodem, iż jest ona rzeczywiście Słowem Bożym; sam Pan czuwał nad wiernym zachowaniem jej treści;

a. jest ona ponadto w swej treści zawsze aktualna, czego nie da się powiedzieć o żadnym, najwybitniejszym nawet, z starożytnych dzieł!

II. PISMO ŚWIĘTE JEST NATCHNIONĄ KSIĘGĄ BOŻĄ!

Szczery i nieuprzedzony człowiek może współcześnie - bardziej niż kiedykolwiek wcześniej - poznać szereg przekonujących dowodów, na rzecz nadprzyrodzonej inspiracji Pisma Świętego. Dowody te można podzielić na dwie zasadnicze grupy:

1. fenomen proroctwa biblijnego:

Proroctwo, czyli znajomość przyszłych wydarzeń, pochodzi od Boga i wynika z Jego wszechwiedzy (DzAp 15,18). Proroctwa biblijne są liczne, a ich wypełnianie zawsze ścisłe i dokładne co stanowi niepodważalny dowód ich boskiej inspiracji;

- Księgi Starego Testamentu zawierają szereg proroctw określających fakty związane z narodzeniem, życiem i działalnością, a następnie śmiercią i zmartwychwstaniem Jezusa Chrystusa (czytaj: Iz 7,14; Mt 1,18-23; Mi 5,2; Mt 2,1-6; Iz 40,3; Mt 3,1-4; Ps 22,9; Mt 27,35.41-43; Ps 69,22; Mt 23,34 itd.). Spełniły się one ze zdumiewającą doskonałością!

- Biblia przepowiedziała też wiele wydarzeń z historii świata m.in. w księdze Daniela wymienione zostały kolejno wszystkie, występujące po sobie potęgi świata starożytnego: Babilonia, Medo-Persja, Grecja, Rzym, a także upadek tego ostatniego. (Proroctwo skupiło uwagę na Zachodniej części Imperium, która upadła w r. 476 po Chr.) i powstanie na jego gruzach "dziesięciu państw" - co znalazło zdumiewająco dokładne wypełnienie (czytaj: Dan 2,31-43; 7,1-8.17-25).

Biorąc pod uwagę iż Księga Daniela została napisana w VI wieku przed Chr. wymowa tego faktu jest jednoznaczna! Z Bożej inspiracje dane były także i pozostałe proroctwa, m.in.

a) o zburzeniu Tyru (Ezech 26,1-5);

b) o zamknięciu "Bramy Piekielnej" (Ezech 44,1.2);

c) o upadku Babilonu (Iz 13,17-22);

d) a nawet taki szczegół z historii Grecji jak to, że następcą króla Aleksandra Macedońskiego nie będzie żaden z synów, ani krewnych, lecz tron posiądą obcy (i tu wskazano wyraźnie na podział tego państwa na cztery części, pod władzą czterech diadochów (Dan 11,3.4; 7,6; 8,3-8.20-22).

Wiarygodne informacje i wzmianki historyczne:

Biblia nie jest wprawdzie podręcznikiem historii, lecz zawiera wiele, niezwykle ważnych, często unikalnych, gdyż nie występujących w innych źródłach, wzmianek i informacji historycznych. Był czas, gdy powszechnie powątpiewano w wiarygodność informacji biblijnych, a nawet je wyszydzano.

Wszystkie te głosy umilkły, gdy rozpoczęto zakrojone na szeroką skalę , poważne badania archeologiczne.

W książce Wernera Kellera, "A jednak Pismo Święte ma rację" czytamy znamienne oświadczenie: "Podobnie jak Niniwę i Nimrud, jak Asur i Teby, zwane przez proroków biblijnych No-Amon, tak też i słynny biblijny Babilon z jego otoczoną legendami wieżą, wzbudzili bogacze ze snu wieków! Archeologowie odkryli w delcie Nilu miasta Pitom i Remesses, w których Izrael odbywał znienawidzoną pańszczyznę (por. 2 Mjż 1,7-14), odsłaniali warstwę za warstwą ze śladami pożarów i zniszczeń towarzyszących synom Izraela przy zdobywaniu ziemi Kanaan. W Gabas odkryli górską twierdzę Saula... w Mageddo natknęli się na olbrzymią stajnię króla Salomona, u którego było dwanaście tysięcy jeźdźców. Ze świata Nowego Testamentu wyłoniły się wspaniałe budowle króla Heroda, w sercu starej Jerozolimy odkryto wspomniane przez Jana Ewangelistę wzgórze, na którym stał Jezus przed Piłatem, astrologowie zaś odczytali babilońskie tablice astronomiczne określające czas pojawienia się "gwiazdy betlejemskiej".(...) Zapierające wprost oddech i niemal nieprzejrzane w swej obfitości wykopaliska i odkrycia, stały się punktem zwrotnym w zrozumieniu Pisma Świętego. Wydarzenia uważane dotąd za "pobożne historie", przybrały naraz postać historyczną! Wyniki badań niejednokrotnie aż do najdrobniejszych szczegółów pokrywały się z wiadomościami biblijnymi.

Utrzymywało się i nadal utrzymuje się mniemanie, jakoby Pismo Św. było wyłącznie tylko historią zbawienia i rękojmią wiary dla chrześcijan całego świata. Ale jest ono zarazem księgą, która przekazuje nam zaszłe rzeczywiście wydarzenia..." (str. 8).

A oto niektóre szczegółowe sprawy:

1) Był czas, że żartowano z informacji biblijnych o potopie i arce Noego (1 Mjż 6-8): dziś organizuje się poważne ekspedycje naukowe na górę Ararat, gdzie w lodowcu znaleziono "wielki drewniany przedmiot, kształtem przypominający olbrzymią łódź"!

2) Negowano istnienie starożytnego miasta Sychem, o istnieniu którego mówiła jedynie Biblia (Joz 20,7; 21,21): archeolodzy znaleźli jednak jego ruiny na "górze Efraim", w miejscu wskazywanym przez tekst Pisma Świętego!

3) Uśmiechano się, podczas czytania sprawozdania o zdobycia Jerycha, którego mury podły na skutek dźwięku trąb i krzyku ludu (Joz 6,15.16.20): łopatki archeologów odkryły szczątki tego starożytnego miasta - potwierdził się nie tylko fakt jego zdobycia, ale i charakterystyczny sposób upadku murów Jerycha! Odkrycie potężnej, burzącej siły infradźwięków, wskazało na ścisłość tekstu biblijnego (infradźwięki, czyli poddźwięki, to drgania o szczególnie niebezpiecznej, burzącej częstotliwości, które wydają niektóre instrumenty)

4) Nie wierzono także informacji z księgi Jonasza, z której wynika, że miasto to posiadało wówczas sto dwadzieścia tysięcy mieszkańców! Według krytyków, żadne z miast w tamtym okresie nie było ani nie mogło być - tak ludne!

-Wykopaliska w Nimrud, ok. 20 mil od Niniwy wykryły ogromny posąg króla Aszurnasipala z szeregiem różnych napisów. Oprócz różnych przedmiotów znaleziono również kartkę z menu bankietu z okazji poświęcenia jego pałacu, na który zaproszono 70 tysięcy "głównych osób z Nimrudu", co oznacza że dużo więcej ludzi mieszkało w mieście. Jest to dowodem że miasta w owych czasach były gęsto zaludnione, jak to podaje Biblia. Gdy Niniwa była u szczytu swej potęgi, Nahum przepowiadał jej zgubę. Niektórzy nazywają proroctwa Nahuma "Pieśnią Śmierci Niniwy".

2. Dowody wewnętrzne:

a. Jednolitość Biblii:

- Biblia była pisana na przestrzeni ok. 1600 lat, a jednak zadziwia jednolitością myśli, tematu i nauki. Pisarze Biblii pochodzili z różnych środowisk, reprezentowali różny poziom intelektualny, używali różnego języka, nie znali się wzajemnie. Tymczasem Pismo Święte tworzy wspaniałą, harmonijną całość. Dla faktu tego najlepszym wyjaśnieniem są słowa ap. Piotra: "Albowiem proroctwo nie przychodziło nigdy z woli ludzkiej, lecz wypowiadali je ludzie natchnieni Duchem Świętym" (2 Ptr 1,21)!

b. Biblia była pisana przez ludzi, którzy byli absolutnie przekonani, iż Bóg przez nich przemawia, czy też byli bezpośrednimi świadkami opisanych zdarzeń - w tekście biblijnym znajdujemy wielokrotne stwierdzenia: "I doszło mnie słowo Pana tej treści..."; "tak mówi Pan..."; "Gdyż oznajmiliśmy słowo Pana tej treści...nie opierając się na zręcznie zmyślonych baśniach, lecz, jako naoczni świadkowie..."; "Co było od początku, co słyszeliśmy, co oczami naszymi widzieliśmy, na co patrzyliśmy i czego się ręce nasze dotykały...to i wam zwiastujemy..." (Iz 6,1-8; 58,13.14; 2 Ptr 1,16; 1 Jan 1,1.2)!

c. Obiektywizm Biblii:

- Biblia tchnie prawdą! Jest w pełni obiektywna w przedstawianiu dobra i zła, oraz skutków obydwu. Nie ukrywa błędów i grzechów największych nawet mężów, przedstawia też ich żal z powodu grzechu, pokutę i zwycięstwo nad złem. Jest to Boża księga, traktująca o odwiecznym dramacie człowieczeństwa, nie pomijająca żadnego aktu.

d. Pisarze biblijni, prorocy, świadkowie spisujący Bożą księgę, śmiercią pieczętowali swoją służbę:

- Biblia nie zawiera zmyśleń, nieprawdy i fikcji. Pisarze Biblii pieczętowali śmiercią swe świadectwa! Niemal wszyscy zginęli męczeńską śmiercią. Niewielu ludzi jest gotowych umierać za kłamstwo szczególnie jeśli są to ludzie z szeregu zaufanych, którzy wiedzą z całą pewnością, że coś nie jest prawdą!

e. Nieskażoność Biblii na przestrzeni wieków:

- Był czas, szczególnie począwszy od wieku XIX, gdy powszechnie powątpiewano w wiarygodność współczesnego tekstu Pisma Świętego. Sugerowano, iż na przestrzeni wieków tekst biblijny musiał zostać skażony i dzisiejsza Biblia różni się zasadniczo od tej, jaką czytano w czasach Jezusa i Apostołów.

Odkrycia w Qumran, na brzegu Morza Martwego, rękopisów pochodzących z IV i III wieku przed Chr. ukrytych w grotach w w. I po Chr. i ich odczytanie dowiodło ponad wszelką wątpliwość, że tekst Biblii pozostał nieskażony do teraz - dziś czytamy ten sam tekst, co ludzie Boży w każdym czasie!

f. Moc Słowa Bożego:

- Tysiące i miliony ludzi doznało na sobie przemożnego, odradzającego wpływu Pisma Świętego. Wpływ ten jest widoczny i dziś wszędzie tam, gdzie Pismo Święte przyjmowane jest z wiarą i gdzie w praktyce stosowane są jego nauki!

III. DLA CHRZEŚCIJAN BIBLIA JEST JEDYNYM I NAJWYŻSZYM AUTORYTETEM:

1. Pisarze Biblii zgodnie świadczą, iż Pismo Święte się nie myli w żadnej sprawie (Rz 9,6; Jan 17,17; Ps 12,7).

2. Jest ono pełne mocy i skuteczne w działaniu, by zmieniać człowieka, by wprowadzić go na Bożą drogę: drogę prawdy, moralności i życia pełnego nadziei zbawienia (Hbr 4,12; 2 Kor 3,17.18).

3. Jest jedynym i najwyższym autorytetem w sprawach wiary i zbawienia (Iz 8,20; 2 Tym 3,16.17);

a. Jezus zawsze odsyłał ludzi do Pisma (Łk 10,25.26; Mt 19,4; Łk 24,25-27.44; Jan 8,31.32; 5,39; Mt 22,29);

b. podobnie czynili Apostołowie (DzAp 8,4; 15,44);

c. tak czynili wszyscy, którzy poważnie i konsekwentnie traktowali sprawę swego osobistego zbawienia - dlatego Biblia wystawia im dobre świadectwo (DzAp 17,11; 2 Tym 3,15).

4. Biblia jest także autorytetem w sprawach wychowania (Ps 119,9; Tyt 2,1-10).

5. Na jej nauce wierzący ludzie budują swą przyszłość i uczą się rozumieć czas w którym żyją (Amos 3,7; 2 Ptr 1,19; Mt 24,3-44; 1 Tes 5,1-3).

IV. BIBLIA A TRADYCJA (PODANIE USTNE)

1. Tradycja, jako ustne podanie nie jest i nie może być podstawą wiary i nadziei chrześcijańskiej, ze względu na dokonane przez nią poważne zniekształcenia nauki Bożej! Świadectwem tego jest Biblia, a także historia chrześcijaństwa:

a. Jezus Chrystus nie uznawał tradycji rabinistycznej, która także zniekształcała, czy wprost zmieniała naukę Bożą i Boże przykazania (Mt 15,1-9; Mt 5,1-13);

b. podobnie i dzisiaj, nie możemy uznawać tradycji kościoła powszechnego, gdyż zniekształciła ona biblijne nauki, odmieniła Boże przykazania, wprowadziła do kościoła wierzenia, praktyki i zwyczaje zapożyczone z religii pogańskich. Błędne jest także stawianie tradycji na równi z Pismem Świętym, a nawet obok Pisma Świętego, jako "drugiego źródła wiary" - nie mówiąc o odwracaniu tej kolejności (por. Obj 22, 18.19);

c. wszystko cokolwiek mamy przyjąć ku wierzeniu, należy poddać ocenie Słowa Bożego: "A co dotyczy zakonu i objawienia: Jeśli tak nie powiedzą, to nie zabłyśnie dla nich jutrzenka."(Iz 8,20 NP; por Jer 23,28.29);

d. ten, kto pomimo Bożych ostrzeżeń przeniesie tradycję ludzką ponad Pismo Święte, lub postawi je na równi z Księgą Bożą, ten poniesie szkodę na swym zbawieniu (Przyp. Sal. 13,13; Mt 15,6-9; Obj 22,18.19).

2.Ostrzeżenie zawarte w Księdze Objawienia odnosi się niewątpliwie w równej mierze do tych wszystkich dzieł ludzkich i publikacji, które także współcześnie - chcą uchodzić za natchnione i są ogłoszone za takie;

a. kanon Pisma Świętego jest zamknięty;

b. żadne dzieło ludzkie - chociażby posiadało niezaprzeczalne walory i wartość, nie może się równać z natchnionym tekstem Ksiąg Świętych;

c. publicystyka religijna winna pozostać na swoim, ściśle określonym miejscu!

V. BŁOGOSŁAWIONY KTÓRY CZYTA, KTÓRY SŁUCHA I KTÓRY CZYNI!

1. Pismo Święte należy przyjąć od Boga, jako wielki Jego dar, jako przekaz Bożych myśli, słów, nauk - przekaz Jego woli (Mi 6,8; por.5 Mjż 5,29; 28,1-69; Jan 17,17);

a. Jest ono także przekazem Jego nauki (2 Tym 3,15-17);

b. Jego obietnic (Jan 14,1-3; Hbr 6,17-20; Obj 22,20);

c. Jego przestróg (Łk 21,33-35; Hbr 10,26-31; Obj 21.9);

d. Jego zachęty i pocieszenia (Jan 16,33; Mt 11,28-30; 2 Kor 4,16-18).

2. Słowa Boże należy czytać z pilnością, codziennie, należy je badać z modlitwą (DzAp 17,11; Jan 5,39; 1 Tym 4,12-16; Ef 6,10-18).

3. Mądrym człowiekiem jest - jak mawiał Pan Jezus - ten, kto poznaną Bożą naukę wprowadza w czyn (Mt 7,24-27; Obj 1,3).

4. Żyjemy w czasach, gdy Ewangelia jest głoszona wszystkim narodom i ludziom (Mt 24,14). W ten sposób Bóg daje szansę każdemu człowiekowi, aby mógł osobiście zadecydować o swym wiecznym losie (DzAp 17,30.31; Rz 14,12; por. Mr 16,15.16).

5. Ostatnie ostrzeżenie Pana Jezusa Chrystusa z Obj 22,18.19 jest szczególnie aktualne dziś, w czasie gdy powstało wielu samozwańczych "proroków"

6. Słowo Boże w liście do Hebrajczyków napomina nas, abyśmy swoje zbawienie i wszystko co z nim jest związane, traktowali z najwyższą powagą i konsekwencją (Hbr 2,1-3; Flp 2,12).

7. Sprawy zbawienia nie wolno odkładać na później, na jakieś bliżej nie określone "jutro" - Bóg mówi abyśmy uwierzyli i stali się Jego dziećmi dziś (Hbr 3,12-15).

JAKIE MIEJSCE ZAJMUJE PISMO ŚWIĘTE W TWOIM SERCU I ŻYCIU ?

Uwaga: Jeśli znasz osoby zainteresowane zagadnieniami wiary i zbawienia, zwróć ich uwagę na Korespondencyjny Kurs Biblijny i zachęć je do uczestnictwa. Pośrednictwo Twoje będzie wkładem w wielkie dzieło zwiastowania Ewangelii zbawienia ludziom zgubionym w grzechu i zagrożonych wieczną śmiercią!

Wydawca: Ośrodek Kształcenia Biblijnego przy Kościele Chrześcijan Dnia Sobotniego.

 

ARKUSZ ZWROTNY

Lekcja 1

Poniżej znajdują się pytania kontrolne dla uczestników kursu. Po udzieleniu odpowiedzi na postawione pytania, czy też po opracowaniu podanych problemów, arkusz ten należy wysłać na adres: Ośrodek Kształcenia Biblijnego, 43-300 Bielsko-Biała, skr. poczt. 411. Prosimy także podać adres kontaktowy.

Pytanie 1. Z ilu ksiąg składa się całe Pismo Święte ?

Ile ksiąg zawiera Stary Testament ?

Ile ksiąg zawiera Nowy Testament ?

Pytanie 2. Jak się nazywa ?

a. przekład Pisma Świętego na język grecki dokonany w III w. przed Chrystusem ?

b. najpopularniejszy przekład Biblii na łacinę dokonany w V w. po Chr. przez Hieronima?

c. najstarszy przekład fragmentów Pisma Św. na język polski pochodzący z XIV w. po Chr. ?

Pytanie 3. Czym jest Słowo Boże ? (Jan 17,17)

Pytanie 4. Co czyni Bóg, zanim dokona jakiejkolwiek sprawy na ziemi ? (Amos 3,7)

Pytanie 5. O czym pisali Apostołowie ? (1 Jana 1,1-4)

Pytanie 6. Kogo Pismo Święte nazywa człowiekiem błogosławionym ? (Obj 1,3)

Pytanie 7. Co najwięcej przekonuje Cię do Biblii jako Słowa Bożego ?


This page hosted by Get your own Free Home Page