OŚRODEK KSZTAŁCENIA BIBLIJNEGO

Lekcja 5

ŁASKA BOŻA

Wstęp: Tekst oryginalny na określone łaski używa dwóch wyrażeń: hebrajskiego "hen" i greckiego "charis". Biblia łacińska używa słowa "gratia". Pismo Święte posługuje się słowem łaska w podwójnym znaczeniu:

a) w sensie czynnym “łaska” znaczy wówczas tyle, co życzliwość, łaskawość, miłość, miłosierdzie względem kogoś, przychylność niższego ku wyższemu, lub dar udzielony komuś z życzliwości, bez jego uprzednich zasług;

b) w sensie biernym “łaska” znaczy wówczas posiadanie czyjejś życzliwości, czyjegoś daru (por. W. Granat, "Dogmatyka katolicka", s.511). {"Łaskę Bożą można również ujmować w sensie dynamicznym - jest wówczas łaska przejawem mocy (...) Bożej działającej w człowieku, lub w sensie jurydycznym - jako legalny akt łaskawości, czyli usprawiedliwienie. Jeszcze innym jest pojęcie łaski, jako daru, uzdolnienia, charyzmatu"} (Z. Łyko "Nauki Pisma Świętego", s.236).

I. BÓG - ŹRÓDŁEM ŁASKI

1. Pismo Święte nazywa Boga Ojca "Bogiem wszelkiej łaski" (1 Piotr 5,10), zaś Tron Jego, "tronem łaski" (Hbr 4,16).

2. On jest chętnym, dobrotliwym Dawcą łaski (Ps 84,12), starającym się poprzez swoją dobrotliwość doprowadzić ludzi do opamiętania (Rz 2,4).

3. Mówiąc o łasce Bożej, czynnej w dziale usprawiedliwienia człowieka i okazanej w ofierze Syna Bożego Pismo Święte uczy o "łasce Chrystusowej" (2 Kor 8,9; Gal 1,6; 1 Tes 1,1).

4. Gdy mowa o dziele zbawienia, które dzisiaj Bóg prowadzi na Ziemi poprzez Ducha Świętego, w tekstach znajdujemy słowa o "Duchu Łaski" (Zach 12,10; Hbr 10,29).

5. Wszelkie działanie Boże w stosunku do człowieka - przez sprawy codzienne, aż do wielkich darów zbawiennych - nosi na sobie znak miłości, dobrodziejstwa i miłosierdzia Bożego. Jest wyrazem jego łaski, gdyż łaska Boża jest:

a. miłością (Rz 5,8);

b. dobrocią (Ef 2,7);

c. miłosierdziem ( Tyt 3,4.5);

6. Pismo Święte podaje cechy łaski Bożej. Oto niektóre z nich: Łaska Boża jest:

a. "wielka" (DzAp 4,33);

b. "prawdziwa" (1 Ptr 5,12);

c. "obfitująca" (2 Kor 4,15);

d. "rozliczna" (1 Ptr 4,10);

e. "wystarczająca" (2 Kor 12,9);

f. "bogata" (Ef 1,7);

g. "chwalebna" (Ef 1,6);

h. "zbawienna" (Tyt 2,11);

i. "nauczająca" (Tyt 2,12);

II. "ALBOWIEM OKAZAŁA SIĘ ŁASKA BOŻA ZBAWIENNA WSZYSTKIM LUDZIOM!"

1. Człowiek potrzebuje łaski Bożej, gdyż:

a. z natury jest grzeszny i skłonny do grzechu (Rz 5,12; 5,23; Jer 13,23);

b. zapłatą za grzech jest śmierć (Rz 6,23);

c. własne wysiłki człowieka nie są w stanie uwolnić go od winy i kary (Iz 64,6; por Rz 7,14-24);

d. do Królestwa Bożego nie wejdzie nic nieczystego i skalanego (Obj 21,27; 1 Kor 6,9.10).

2. Bóg okazał nam Swą łaskę w Chrystusie, gdyż:

a. kocha nas i nie chce naszej zguby (Jan 3,16; 1 Jana 4,8-10; por. 1 Tym 2,4);

b. Jezus Chrystus również nas kocha i dobrowolnie złożył z Siebie ofiarę za nas (Jan 10,17.18).

3. Łaska Boża przyniosła nam:

a. pojednanie z Bogiem (2 Kor 5,19-22; Rz 5,10.11);

b. oczyszczenie z grzechów (Ef 1,6-8);

c. usprawiedliwienie (Rz 3,24-27; Tyt 3,7);

d. dziedzictwo Boże (Rz 8,14; Ef 1,5; Jan 1,12);

e. miłosierdzie Boże w czasie sposobnym (Hbr 4,10);

f. zbawienie (Ef 2,8.9; Tyt 2,11).

III. DZIAŁANIE ŁASKI

1. Łaska Boża jest mocą, jest życiem pochodzącym od Boga, dokonującym przemiany serca. Może ona:

a. napełniać istotę ludzką (Jan 1,14);

b. dawać mądrość i udzielać pokory (Rz 12,3.6),

c. stać się ostoją życia duchowego (2 Kor 2,9; Rz 5,20);

d. królować w człowieku (Rz 5,21);

e. ćwiczyć go w dobrym (Tyt 2,12);

f. utwierdzać jego serce (Hbr 13,9).

2. Człowiek wierzący jest "dziedzicem łaski żywota" (1 Ptr 3,7), i dlatego powinien:

a. wzmacniać się w łasce (2 Tym 2,1);

b. trwać w niej (DzAp 13,43);

c. w łasce wzrastać (1 Ptr 3,18).

3. Łaska Boża uczy wyrzeczenia się wszelkiego zła, oraz wychowuje w dobrym (Tyt 2,11-13).

4. Zachęca do naśladowania dobrych uczynków (Ef 2,8-10).

IV. OSTRZEŻENIE

1. Apostoł Paweł ostrzega, abyśmy na darmo łaski Bożej nie przyjmowali (2 Kor 6,1).

a. Stan letności (Obj 3,16), brak wzrostu w łasce, niepodejmowane walki z grzechem, jest lekceważeniem łaski Bożej i doprowadza człowieka wierzącego do grzechu przeciwko Duchowi Świętemu, "Duchowi Łaski". Koniec takich ludzi jest straszny (Hbr 10,26-31).

 

ZAKOŃCZENIE: Przed wielu laty, mąż Boży ap. Paweł, patrząc wstecz na swe życie, na efekty życia z Bogiem oraz swej pracy w Dziele Ewangelii, oświadczył: "Łaską Bożą jestem tym, czym jestem, a łaska która została mi dana nie okazała się daremną: przeciwnie, pracowałem więcej od nich wszystkich, nie ja, co prawda, lecz łaska Boża ze mną"; "Bowiem chlubą jest dla nas świadectwo sumienia naszego, bo w prostocie serca i szczerości wobec Boga, nie według mądrości doczesnej, lecz według łaski Bożej postępowaliśmy na świecie, szczególnie względem was" (1 Kor 5,10; 2 Kor 1,12);

CZY MOŻESZ ZŁOŻYĆ PODOBNE ŚWIADECTWO PRZED BOGIEM, WSPÓŁWIERZĄCYMI I WŁASNYM SUMIENIEM?


This page hosted by Get your own Free Home Page