OŚRODEK KSZTAŁCENIA BIBLIJNEGO

Lekcja 21

ŚWIĄTYNIA BOŻA (cz. I)

Wstęp: Nauka o świątyni jest jedną z najpiękniejszych, objawionych w Piśmie Świętym prawd Bożych. Zrozumienie jej, to zrozumienie wielkiego dzieła zbawienia, dokonanego przez Jezusa Chrystusa, to zrozumienie wysokiego powołania ludu Bożego i wezwania do czystego i świętego życia (Mt 5,48).

I. ŚWIĄTYNIA STAREGO TESTAMENTU

1. Pragnąc zamieszkać wśród swego ludu, Stwórca polecił wybudowanie ziemskiej świątyni (2 Mjż 25,8);

a. tam Bóg szczególnie zbliżył się do człowieka, odnawiając utraconą przez grzech więź (Iz 59,1.2);

b. tam Bóg objawił swą wolę i uczył o przyszłym zbawieniu, jakie nadejść miało w Chrystusie Jezusie (Hbr 10,1).

2. Budynek wzniesiony przez Mojżesza nazwany został świątynią, gdyż miejsce obecności Bożej jest święte (2 Mjż 3,5; Joz 5,13-15; 2 Mjż 40,34);

a. plan i model świątyni przedstawił Bóg Mojżeszowi, udzielając mu dokładnych wskazówek jak ma je wykonać (2 Mjż 25,9.40; 26,30; DzAp 7,44; Hbt 8,5).

3. Świątynia składała się z dwóch przedziałów; świętego i najświętszego, otoczona była dziedzińcem w formie wielkiego prostokąta. Wyposażona była w następujące sprzęty: skrzynię przymierza nakrytą ubłagalnią (w najświętszym): ołtarz kadzenia, świecznik i stół z chlebami pokładnymi (w świętym): umywalnię i ołtarz całopalenia stojące na dziedzińcu, przed wejściem do świątyni (Hbr 9,1-5; 2 Mjż 25,17.18; 25,30.31; 26,1; 26,31-34; 27,9; 38.9).

4. Służba kapłańska w świątyni dzieliła się na codzienną i doroczną. Służba codzienna odbywała się w miejscu świętym i na dziedzińcu, zaś doroczna raz w roku w miejscu najświętszym (Hbr 9,6.7; 8,4; 2 Mjż 30,10; 3 Mjż 16,2; 4 Mjż 18,2-6).

Uwaga: Do świątyni, lub jej poszczególnych części stosowano nazwy: "przydatek", "namiot świadectwa", "dom Boży", "Kościół", świątnica najświętsza" (czytaj teksty: 2 Mjż 40,33-38; 4 Mjż 9,15; 8,2; DzAp 7,44; 4 Mjż 18,2; 1 Krl 8,27; Mt 12,4; Hbr 3,6; 10,21; 9,21; 9,21 w różnych przekładach Pisma.

II. PRZEMIJAJĄCY CIEŃ

1. Przepisy Zakonu Bożego, które zawierały postanowienia i przepisy ceremonialne, tj. dotyczące świątyni, jej ofiar i służby, miały tylko czasowe, symboliczne znaczenie (Hbr 10,1);

a. budynek świątyni i jego urządzenie stanowiło zapowiedź przyszłej, Niebieskiej Świątyni (Hbr 9,1-10);

b. ofiary zwierzęce miały moc gładzenia grzechów (Hbr 10,1-4);

c. kapłaństwo porządku lewickiego było niedoskonałe i niewystarczające dla zbawienia człowieka (Hbr 7,11).

2. Świątynia, jej ofiary i służba, zapowiadały osobę i dzieło Chrystusa, który miał umrzeć za grzechy świata (Hbr 10,1-18;por. Gal3,19.23-25).

Uwaga: Biblijny termin świątynia określa nie tylko budynek, ale zarazem odnosi się do wykonywanej w nim służby kapłańskiej oraz składanych ofiar. Gdy apostoł Paweł mówi w liście do Hebrajczyków 10,9, że w Chrystusie Jezusie zostało zmienione pierwsze, a postanowione drugie, to - rozumiejąc, iż Jezus uczynił kres ziemskiej świątyni i wybudował nową świątynię - także odnosi to do budynku, ofiar i służby; w Nowym Przymierzu Kapłanem - Niebieskiej Świątyni jest Jezus Chrystus. On także jest jej jedyną ofiarą (por. Hbr 5,56; 7,11-17; 9,14; 10,1-18).

a. momentem i znakiem przemiany starego w nowe, były wypowiedziane w chwili śmierci słowa Pana Jezusa: "wykonało się", oraz rozdarta zasłona w świątyni (Mt 27,51; Jan 19,30).

Z lekcji następnej dowiemy się o Świątyni Bożej Nowego Testamentu, którą jest Świątynia Niebieska.

 

ARKUSZ ZWROTNY

Lekcja 21

Pytanie 1. W jakim celu polecił Pan zbudować ziemską świątynię ?

Pytanie 2. Jakie inne określenia biblijne, odnoszą się również do świątyni ziemskiej, lub któregoś z jej przedziałów ?

Pytanie 3. Dlaczego znaczenie ziemskiej świątyni było czasowe ?

Pytanie 4. Kiedy skończyło się znaczenie ziemskiej świątyni ?


This page hosted by Get your own Free Home Page