( หน้าที่ 1 ) ( หน้าที่ 2 ) ( หน้าที่ 3 ) ( หน้าที่ 4 ) ( หน้าที่ 5 )
ไอ้โต้ง...ลูกพ่อ

ในละแวกหมู่บ้านตำบลคนทะลึ่งอีกนั่นแหละ กำนันตำบลแกเป็นนักตีไก่ตัวยง แกมีไก่โต้งยอดเก่งอยู่ตัวหนึ่ง ไก่โต้งตัวนี้ไม่ใช่ไก่ชนธรรมดา เรียกว่ากวาดรางวัลมาเรียบ ชนะทุกสังเวียน ไม่เคยมีคำว่าแพ้ นอกจากจะตีเก่ง แล้ว ยังปี้เก่งอีกด้วย กำนันรักมาก รักยิ่งกว่าลูกเสียอีก แกเรียกไก่ของแกว่า "ไอ้โต้งลูกพ่อ" เมื่อถูกเอาอกเอาใจ ไอ้โต้งก็ได้ใจ ไก่ตัวเมียละแวกนั้นเสร็จไอ้โต้งหมดทุกตัว มันฟาดเรียบ ไม่ว่าบ้านไหนไม่เว้น แม้กระทั่งเป็ด ห่าน เสร็จไอ้โต้งหมด อยู่มาวันหนึ่ง ไอ้โต้งนึกอยากจะฟาดของสูงดูบ้าง จึงออกอุบายลงไปนอนหงายท้อง แกล้งทำเป็น ตาย ดิ้นแด็กๆ อยู่กลางลาน กำนันมาเห็นเข้า ตกใจนึกว่าไอ้โต้งเป็นอะไร

กำนัน :
โต้งลูกพ่อเป็นอะไรลูก มานอนหงายท้องดิ้นแด็กๆอยู่ตรงนี้
ไอ้โต้ง :
จุ๊ๆๆ............พ่อกำนันถอยไป อย่าเข้ามา
กำนัน :
เรื่องมันเป็นยังไง
ไอ้โต้ง :
อย่าส่งเสียง เดี๋ยวเสร็จๆ พ่อกำนันอย่าเอะอะไป
กำนัน :
เสร็จอะไรลูก
ไอ้โต้ง :
บินว่อนอยู่บนฟ้านั่นไม่เห็นรึ.......ลูกโต้งจะล่ออีแร้งดูสักที

---------------------------------

 

ทำไงดี...ขนชะนีร่วง

พ่อ......ส่งลูกสาวมาเรียนในกรุงเทพฯ เพราะสอบเข้ามหา'ลัยแห่งหนึ่งได้ ส่วนตัวพ่อก็อยู่ต่างจังหวัด นานๆก็แวะ มาเยี่ยมอะไรยังเงียะ จากหอพักถึงมหา'ลัยซึ่งไม่ไกลมาก แต่ก็เดินโขอยู่ อาศัยที่เคยอยู่ต่างจังหวัดก็ถนัดขี่ จักรยาน เลยเขียนจดหมายไปขอสตางค์พ่อ อยากได้จักรยานไว้ขี่สักคัน ราคา 1,500 บาท หลังจากที่ส่งจดหมาย ขอสตางค์ไป พ่อก็ส่งมาให้ตามที่ลูกสาวขอ พร้อมกำกับมาในจดหมายด้วย........วรรชณีย์ ลูกรัก พ่อได้ส่งเงินมา ให้ลูกซื้อจักรยานแล้ว ขี่ระวังๆนะลูก เมื่อได้รับธนาณัติไปขึ้นเงินมาเรียบร้อย ก็ไปหาซื้อจักรยาน....เดินลัดเลาะ ไปที่ท้ายาตลาด ก็ไปเจอลูกชะนีน่ารักเข้าตัวหนึ่ง เห็นแล้วอยากได้ขึ้นมาทันที แทนที่จะไปซื้อจักรยาน ผ่าไปซื้อ ลูกชะนี (แต่มันน่ารักจริงๆ).....เลี้ยงทนุถนอมอย่างดี อุ้มทั้งวันทั้งคืน ไม่รู้ถนอมกล่อมเกลี้ยงท่าไหน อยู่ๆขนชะนีร่วง ไม่รู้อยู่ดีๆ มันเป็นโรคอะไร ขนร่วงเอ๊าร่วงเอา คิดไม่ตก ไม่รู้จะปรึกษาใคร เลยเขียนจดหมายไปถามพ่อ.............. ใจความว่า

ลูกสาว :
คุณพ่อคะ ขนชะนีของหนูร่วงไปหมดแล้ว จะทำไงดี ขอคำปรึกษาด้วย
ด่วน...................
พ่อ :
ได้รับจดหมายก็งง ไม่รู้เป็นภาษาแสลงรึเปล่า น่ากลัว ลูกสาวคงไม่กล้า
พูดออกมาตรงๆ แต่ก็จดหมาย อี.เอ็ม.เอส. ตอบไป
พ่อ :
ขอให้ลูกจงขายจักรยานของลูกไป..............
แล้วขนชะนีของลูกมันจะขึ้นมาตามเดิม........".อานมันกัดนะลูก"

------------------------------------

Home l ประวัติ l ระเบียบชมรม l คณะกรรมการ l รายชื่อสมาชิก l โครงการ l ขำขันทรายทอง l แม่บ้านศรีทรายทอง