Β.Παπακωνσταντίνου

"Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα, χωρίς εμένα..."

"Ένα ένα τα φώτα θα σβύσουν
από τώρα έχει πέσει η σιωπή
είναι πάντα γυμνή τούτη η ώρα
αν θυμάσαι μια φορά στο 'χα πεί..."

"Αυτή η άνοιξη καθόλου δεν μ' αγγίζει,
μου 'λεγες πέρσι τέτοιο βράδυ σκεφτική
κι ύστερα άρχισε η ματιά σου να ραγίζει
και σαν τρελλός σε κυνηγούσα στη βροχή..."

Τι να πρωτοπεί κανείς για τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου... Σίγουρα αποτελεί την ζωντανή ιστορία του Ελληνικού Ροκ. Όσο για τις ερμηνευτικές του ικανότητες, όπως είχε πει κάποιος για τον Βασίλη "ακόμη και τον τηλεφωνικό κατάλογο να τραγουδήσει, θα τον κάνει επιτυχία". Αυτό που μετράει όμως πιο πολύ απ' όλα είναι οι στίχοι των τραγουδιών του. Τραγούδια-γροθιά στην κοινωνία και το κατεστημένο, αλλά και πανέμορφες μπαλλάντες. Φοβάμαι, Ο μαύρος γάτος, 3ος παγκόσμιος, 1η Μαΐου, Γιάννης Κ., Πριν το τέλος, Σ΄ακολουθώ, Κουρσάρος, Θεσσαλονίκη... Όσοι έχουν βρεθεί σε συναυλίες του, δύσκολα θα ξεχάσουν τα συναισθήματα που γεννάνε αυτά και δεκάδες άλλα τραγούδια του. Δύσκολα θα ξεχάσουν τις υψωμένες γροθιές, τα βουρκωμένα μάτια. Άλλωστε τα λέει όλα η ιαχή που τον ακολουθεί σε όλες τις εμφανίσεις του: "Βασίλη ζούμε για να σ' ακούμε" .
Καλύτερα όμως να σταματήσω κάπου εδώ και να αφήσω τους στίχους των τραγουδιών του να μιλήσουν ...

"Είναι μεσάνυχτα, κι εσύ σαν χθες σαν πέρσυ
για έξω ντύθηκες, σ' αρέσει δε σ' αρέσει.
Ίσκιος στη νύχτα, κι όλο βρέχει κι όλο βρέχει
ψάχνεις βιτρίνα το είδωλο σου να αντέχει..."

"Τρελό κοκτέηλ σου σερβίρει το ποτήρι μου
τα κρύα χείλη του γυρεύουν τα δικά σου
τσιγάρο σκέτο σου προσφέρει το πακέτο μου
κι όλα τα σπίρτα μου ανάβουν στο άγγιγμα σου..."

"Κι όσο για μένα, είμαι πάντα εδώ, με των ματιών σας τη φωτιά σημαία.
Είναι όμορφα απόψε που ανταμώσαμε, μ' αρέσει ν' αρμενίζουμε παρέα..."

"Πόσες φορές δεν είχα νιώσει
σταλαγματιά μεσ' τη βροχή
τα σύννεφα μ' είχαν προδώσει
κι έψαχνα το γιατί στη γη..."

"Κάτι παιδιά μοναχικά
στα όνειρα δεμένα
πάντα αφηρημένα
Κάτι διάφανες ψυχές
σ' αυτήν εδώ την πόλη
κάτι ονειροπόλοι..."

"Μια φορά μου 'χες πει, δεν μπορεί
θα το νιώσανε κι άλλοι,
πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή
σαν αγάπη μεγάλη..."

Δισκογραφία : 1974 "Προδομένος Λαός", 1974 "Τα τραγούδια του δρόμου", 1975 "Ο εχθρός λαός", 1975 "Τα αγροτικά", 1976 "Της εξορίας", 1978 "Βασίλης Παπακωνσταντίνου", 1979 "Οι προστάτες", 1979 "Ο σταυρός του νότου", 1980 "Ατρείδες", 1980 "Για μια μέρα ζωής", 1981 "Αρμενία", 1982 "Φοβάμαι", 1982 "Ο ξαναπές", 1983 "Χρονοναύτης, 1984 "Καρυωτάκης", 1984 "Διαίρεση", 1985 "Η συναυλία στο Νέο Φάληρο", 1985 "Μ.Λοϊζος, Αφιέρωμα-Ολυμπιακό στάδιο", 1986 "Νοκ άουτ", 1987 "Χαιρετίσματα", 1987 "Ζήτω το Ελληνικό τραγούδι", 1987 "Υπάρχει και η φαντασία", 1987 "Οι μεγαλύτερες επιτυχίες του", 1988 "Ο παράδεισος ανοίγει με αντικλείδι", 1988 Όλα από χέρι καμένα", 1989 "Χορεύω", 1989 "Η παρεούλα", 1990 "Saved", 1991 "Ζωντανή ηχογράφηση στο Αττικόν", 1991 "Χρόνια πολλά", 1991 "Γραμμές των οριζόντων", 1992 "Στο Φαλιμέντο του κόσμου/Γιουσουρούμ", 1992 "Σφεντόνα", 1993 "Αντίθετη πορεία", 1993 "Ρίξε κόκκινο στη νύχτα", 1993 "Τα φεγγάρια του χειμώνα είναι λίγο παλαβά", 1993 "Φυσάει", 1994 "Δε σηκώνει", 1995 "Οι μπαλάντες του Βασίλη", 1995 "Ανάσα η τέχνη της καρδιάς", 1995 "Κάτω από ένα κουνουπίδι", 1996 "Αύριο", 1997 "Πεσ' μου ένα ψέμα ν' αποκοιμηθώ", 1998 "Να με φωνάξεις".

"Μη μου δίνεις κουράγιο,
δε θέλω
δεν είμαστε παιδιά
έτσι κι αλιώς
κι αν βουρκώνουν
τα μάτια μου λίγο
τα τσιγάρα πολλά
και θα φταίει ο καπνός..."

"Μάτια που γυαλίζουν στις γωνίες
τρύπες από σύριγγες ηχούν
στα στενά δρομάκια οι αγωνίες
σέρνονται και σ' ακολουθούν..."

"Σ' ακολουθώ
στη τσέπη σου γλιστράω
σαν διφραγκάκι
τόσο δα μικρό.
Σ' ακολουθώ
και ξέρω πως χωράω
μεσ' το λακάκι
που 'χεις στο λαιμό..."

"Κάθε νύχτα που περνάει πάντα εδώ, κι όλο φεύγω πριν μείνουμε μόνοι, το τέλος μην δώ..."