Vol trots keek ze neer op de wezens in haar armen. 3 kleine baby's, nog geen uur oud. Charyenne en Nimue stonden naast het bed en pakten ieder een kleintje, zodat ze klaargemaakt konden worden om aan hun vaders te laten zien.

De bevalling was anders gelopen dan normale bevallingen. Eigenlijk was alles anders.

Sinds de bevruchting, ook al was er niet echt een, wist ze al dat dit iets bijzonders zou worden. En als je keek naar de drie wezentjes zag je het al, alle drie hadden ze een andere vader. En de vaders waren allemaal van een ander ras. Alleen haar oudste had zuiver bloed. Zijn vader was een elf, net als z'n moeder. De tweede was bijna een hele elf, z'n vader was een halfelf, geboren uit een mens en een elf. De derde had echter geluk, haar vader was een dwerg, maar gelukkig had ze het uiterlijk van haar moeder.

De reden van de bevruchting was ook al vreemd. Met z'n vieren waren ze op weg geweest, Nam'ur (de elf), Inuyasha (de halfelf), Darth Kayshin (de dwerg) en Naïlo (de moeder) toen Inu ineens het grapje maakte: "Het lijkt hier wel betovert, misschien krijg je wel een baby als ik je aanraak." En aangeraakt hadden ze haar ff later allemaal omdat de wegen in het bos nogal moeilijk begaanbaar waren. Toen ze net het bos ingelopen waren, had Nam'ur haar al opgevangen toen ze struikelde. En Inu had haar iets daarna aangeraakt met de opmerking over het betoverde bos. En daarna trok Kay haar naar de grond toen ze een gewapende groep Orcs tegenkwamen. Iedere keer als iemand haar aanraakte voelde ze een tinteling in haar buik. Toen de orcs uit zicht waren en ze op wou staan werd ze duizelig en misselijk. Maar omdat iedereen dacht dat ze iets slechts gegeten had, en dat wel vaker voorkwam, gingen ze gewoon verder. Maar toen het na een uur zo erg was dat ze bleef struikelen en het haar niet meer lukte om zelf op te staan, droeg Kay haar verder en gingen ze maar terug naar het gehuurde huisje. Daar werd ze verzorg door Nimue, die achter was gebleven om het huis te bewaken.

Toen een paar dagen later Charyenne thuiskwam, kreeg ze de wind van voren: "Dat krijg je als je zoveel met die mannen alleen bent kind, heeft niemand het je dan verteld, dat zoiets gevaarlijk is?? Had je moeder maar langer geleefd, dan was dit niet gebeurd, nou zit je hier voor de rest van je leven mee opgescheept. Wat kijk je nou verbaasd kindje, iedereen weet dat je van mannen alleen maar baby's krijgt, en jij nu dus ook. O god, je wist het echt niet he?? Blijf rustig liggen, ik ga ff met de mannen praten. Nim volg."

Zo werd dus vastgesteld dat Naïlo zwanger was. Maar na een diep gesprek van Char en Nim met de mannen werden ze nog niet veel wijzer. Ieder ontkende ook maar iets fout te hebben gedaan. En Naïlo had nog steeds geen idee waarom de baby's kwamen. Dus na een diep gesprek met iedereen gezamelijk kwamen ze erachter dat het niemands schuld was, behalve het betoverde bos (ze hadden al van anderen gehoord ondertussen dat het betoverd was) en ook wel van Inu, omdat hij voordat ze het bos ingingen iedereen uit een fles met roze vloeistof had laten drinken, en nu pas opbiechtte dat het een lovepotion was, en dat ie het had gedaan omdat de effecten hem wel geinig leken, en hij niet had gedacht dat het ook echt zou werken.

En toen kwam de volgende vraag: wie was de vader??

Na een paar maanden verder te hebben gereisd en avonturen te hebben beleefd, was de zwangerschap duidelijk te zien. En ook dat dat nooit van 1 baby kon zijn, dus bereidde men zich voor op een meerling. Het vermoeden bestond toen al op een drieling, omdat ze toen met 3 mannen in het bos was. Doch het onderwerp werd door de mannen angstvallig gemeden, al waren de drie schuldigen wel stiekem trots.

Toen de zwangerschap 5 maanden gevorderd was, begonnen de baby's voor het eerst met hun moeder te communiceren. Al die maanden ervoor hadden ze gesprekken gevolgd en de woorden en vanalles geleerd, dus nu vonden ze het tijd worden om zich zelf maar eens overal mee te bemoeien.

Dit werd echter vrij verwarrend voor hun moeder, omdat de drieling (het was nu duidelijk) haar er altijd bij betrok, en omdat het voor Naïlo ook allemaal nieuw was, en ze nog niet wist om die gesprekken gedeeltelijk af te schermen en zich op haar omgeving te concentreren en op te letten met lopen, liep ze gevaar. Dus met verkennen werd ze achtergelaten, en bij het verder reizen werd ze vervoerd op demon's rug.

Na de zesde maand wist ze hoe alles moest, en kon ze zelfs de baby's afschermen van alles wat ze zelf zag, dacht en hoorde. (ze hadden haar zintuigen ervoor gebruikt, en die ook nog steeds nodig voor alles). Maar meevechten zat er niet meer in, net zoals het geluidloos sluipen (wat moeilijk is als je ineens twee keer je lichaamsgewicht weegt. Dus het enige wat ze nog kon en vooral mocht was op uitkijk staan, waarbij dan ook nog eens iemand in de buurt mocht zijn, voor het geval ze in een gevaarlijke (of stomme) situatie belandde en er niet meer uitkwam. Dus bleef ze toch maar voor de veiligheid meestal op de achtergrond.

Toen de baby's bijna voldragen waren zochten ze ergens een huisje zodat ze in alle rust geboren konden worden en aan een nieuwe routine gewend konden worden.

En nu zijn ze er, 2 zoons en een dochter, die allemaal moeten wennen aan hun eigen zintuigen en nu ieder appart zijn. Zometeen zullen ze voor het eerst hun vaders in het echt ontmoeten, en vastgehouden worden door ze.

Bang zijn ze wel, in deze koude wereld, zonder de warmte, veiligheid en duisternis waaraan ze gewend waren. Maar zoals hun moeder hen zei: "zie dit alles als een groot avontuur, ik zal er altijd voor jullie zijn, net als de rest van de clan, en de Goden zullen altijd over ons waken." En ook een geruststelling was dat ze nog steeds telepathisch contact met hun had, en het Naïlo ondertussen ook al lukte om contact te maken met de vaders. (dit waarschijnlijk door de band met de baby's alhoewel het bij Naïlo en de baby's met de rest van de clan ook al begon te werken, al was die tussen Naïlo en de baby's het beste, en die van de vaders, Naï en de baby's ook vrij goed)

Terwijl de baby's klaargemaakt werden, kwam Naïlo bij van de vreemde bevalling. Eigenlijk kwamen ze er op dezelfde manier uit als in.

Naïlo had haar buik voelen tintelen en gezegd tegen Nim en Char dat de baby's kwamen. Toen waren ze naar binnen gegaan, en was ze op het bed gaan liggen. Na een minuten begon de buik licht te geven en kon je de baby's zien, toen waarschuwde Naïlo dat Char en Nim klaar moesten staan om de baby's te pakken, waarop de buikwand oplostte. Char pakte snel de bovenste baby en gaf hem snel door aan Naïlo. Daarop pakte Nim de volgende en Char de laatste. Alles zat onder het bloed en rotzooi, en zag er best ernstig uit. Maar nadat Char en Nim snel de twee baby's weg hadden gelegd, en de wond wouden verzorgen, bleek er geen wond meer te zijn, alleen maar de restanten van de bevalling. De buik was nadat ie was schoongemaakt, net als voor de zwangerschap, alleen liepen er drie smalle zilvere strepen horizontaal onder de navel. Het enige teken van de drieling dat Naïlo zwanger was geweest.