ชะลูดช้าง (Stephanotis floribunda Brongn.)
ดอกเอ๋ย ดอกชะลูดช้าง
|
ช่อสะอางกลีบหนาผกาขาว |
ยามผลิดอกออกเด่นเป็นมันวาว | ขี้ผึ้งขาวราวกันกระนั้นเทียว |
ช่างหอมล้นทนทานตระการกลิ่น | ห้ากลีบชิ้นลำเถาพริ้งเพราเขียว |
ยามพระพายชายพัดระบัดเรียว | เถาวัลย์เลี้ยวเลยพันอยู่มั่นเอยฯ |
ดอกไม้หอมเมืองไทย...เรืองอุไร กุศลาศัย
ไม้เลื้อยขนาดย่อม มีลำเถากลมเกลี้ยง ชอบเลื้อยพันไปตามเครื่องพักพยุง มียางขาวอยู่ในทุก ๆ ส่วน ใบหนาสีเขียวแก่ หลังใบเป็นมัน ดอกออกเป็นช่อตามข้อ แต่ละดอกรูปคล้ายกรวย ปากผายเล็กน้อย โคนเป็นหลอดสีขาว ค่อนข้างหนาและเป็นมันคล้ายขี้ผึ้ง ยาว 3 - 4 เซนติเมตร ปลายแยกเป็น 5 แฉก บานทนทานมากพอใช้ และมีกลิ่นหอมเย็น เวลาติดผล ผลคล้ายมะม่วงกะล่อน เมล็ดมีขนเป็นพู่คลุม
ชะลูดช้างเป็นพันธุ์ไม้ต่างประเทศ แต่เข้ามาอยู่ในเมืองไทยนานแล้ว เมื่อต้องการขยายพันธุ์ มักจะใช้วิธีทับกิ่งกัน แต่ตอนก็ได้ เพาะเมล็ดก็ได้
ชื่ออื่นที่เรียกกันคือ ซ่อนกลิ่นเถา ซึ่งเข้าใจว่าแปลมาจากชื่อในภาษาอังกฤษว่า Creeping Tuberose